Πρόκειται για το sountrack της ταινίας του Βρετανού σκηνοθέτη Guy Ritchie. Και όπως θα περίμενε κανείς από μια ταινία με τέτοιο action, δεν καλμάρει ούτε στιγμή.. Μόνο που ενώ στην ταινία όλο αυτό το συνοθύλευμα party ήχων ίσως να έχει νόημα, γιατί λειτουργεί συνοδευτικά. Όταν, όμως, τον πρώτο ρόλο παίζει η μουσική, ούτε σαν αφορμή για party δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
Από τα breakbeats (Overseer) στο ska (Specials), από το funk (Bobby Byrd) ως τη reggae pop (10cc) κι από το ..."Hava Nagila" (!) να πεταγόμαστε μέχρι τις "Lucky Star" μέρες της Madonna (χμμ.. ναι..).
Kορυφαίο, ίσως, track, αυτό του Mirwais. Πρόκειται για το "Disco Science" με sample από τα φωνητικά του Cannonball!
Εν πάση περιπτώσει, ακόμα αναζητώ τους λόγους για τους οποίους θα ξόδευε κανείς τα χρήματά του για να αγοράσει το εν λόγω cdάκι…
