Το παρόν album δεν θα το βρείτε στα δισκοπωλεία. Αντιθέτως, πρόκειται για μια κυκλοφορία του Bright Midnight project, ενός online label των Doors που κυκλοφορεί albums εκμεταλλευόμενο τις 'ευκολίες' που μας παρέχει το δίκτυο. Στη διεύθυνση www.thedoors.com, λοιπόν, μπορείτε να διαβάσετε όλες τις λεπτομέρειες και να αγοράσετε τη συγκεκριμένη κυκλοφορία που απευθύνεται στους fans του ιστορικού group.
Πρόκειται λοιπόν για ένα από τα πιο θρυλικά live sets που έχουν παίξει οι Doors -τo μεγαλύτερo set της καριέρας τους. Σχεδόν μία ώρα παραπάνω από το συνηθισμένο, το live είναι μια τρανταχτή απόδειξη της άποψης ότι όταν ο μακαρίτης Jim και η παρέα του είχαν τα κέφια τους, τα πάντα έφταναν στα άκρα.. από τα μακροσκελή jams ως τις εμπνεύσεις του πρώτου.
Ηχογραφημένο το Μάιο του 1970 στη θρυλική Cobo Arena (όπου και άλλα μεγάλα groups έχουν ηχογραφήσει live albums), το Live in Detroit περιέχει καταρχήν blues/κλασικούς rock δυναμίτες σε διασκευές στο ύφος του group. "People Get Ready", "Been Down So Long", "Mystery Train", "Crossroads", "Carol", "I'm a King Bee", "Heartbreak Hotel" μαζί με το δικό τους ρεπερτόριο, δηλαδή κομμάτια όπως τα "When the Music's Over", "Roadhouse Blues", "Light My Fire", "You Make Me Real", "Ship Of Fools" και "The End", τραβηγμένα σε επικές εκτελέσεις, συνθέτουν μια από τις must κυκλοφορίες για κάθε φίλο των Doors, σε ηχογράφηση που θα τον ικανοποιήσει. Εδώ θα βρείτε και το "Hello to the Cities" που υπήρχε προηγουμένως και στο Box Set των Doors, στο οποίο ο μακαρίτης χαιρετά τις πόλεις όπου ...οι Doors δεν βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή!!
Το Live in Detroit είναι μια ακόμα απόδειξη του εκτροχιαστικού ταλέντου του Morrison και μια ωδή παράλληλα στα blues που αγαπούν. Τρομακτικός και ακόμα πιο επιθετικός απ'ότι μπορούμε να τον φανταστούμε, στο "The End"... Ακόμα και στο κοινό, στο οποίο φωνάζει συχνά-πυκνά "Wake Up!", λίγο πριν τα δώσει όλα και καταρρεύσει επί σκηνής, λίγο πριν σπάσει τα νεύρα των υπευθύνων του χώρου που είχαν απαγορεύσει τη συνέχιση του set μετά τις 12... "Don't let them push us out!", φώναξε ο Morrison αγνοώντας τις επιταγές... Εκεί πλέον δεν θα ξαναέπαιζαν…
