Ryan Adams - Heartbreaker

Είναι να αναρωτιέται κανείς πόσοι ακόμα χαρισματικοί τραγουδοποιοί χωρούν σε μία πόλη σαν το Nashville. Ένα από τα εξέχοντα μέλη αυτής της ξεχωριστής μουσικής κοινότητας, την πιο υγιή για πολλούς, είναι και και ο Ryan Adams. Ύστερα από τρία albums με τους Whiskeytown, των οποίων το αριστουργηματικό Strangers Almanac του 1997 θεωρείται σίγουρα από τα κλασσικά της εναλλακτικής country σκηνής, ο αν μη τι άλλο ταλαντούχος Ryan Adams αποδεσμεύτηκε από το group και ακολουθεί solo καριέρα.

Και ο τίτλος της πρώτης δισκογραφικής δουλειάς του δεν μπορούσε να ήταν καταλληλότερος. Heartbreaker λοιπόν, με 15 tracks, τα οποία ξεχωρίζουν για την ωριμότητά τους, αλλά και τον ακραίο συναισθηματισμό ενός τραγουδοποιού, με νωπά τα σημάδια του αλκοόλ και των βαριών ναρκωτικών αλλά και άλλων προσωπικών ψυχικών σκαμπανευασμάτων. Με συνεργούς λοιπόν άλλες δύο σπουδαίες προσωπικότητες της σκηνής του Nashville, την Gillian Welch και τον David Rawlings, o Ryan Adams καταφέρνει να τοποθετήσει ένα θεμέλιο για μια πολλά υποσχόμενη καριέρα.

Τα πρώτα δευτερόλεπτα βέβαια του album δεν σε προδιαθέτουν για το τι θα επακολουθήσει, αφού πρόκειται για μία χαλαρή συζήτηση μεταξύ του Adams και του Rawlings με θέμα τον Morrissey (!) λίγο πριν ξεσπάσουν στο καταιγιστικό To Be Young (Is To Be Sad, Is To Be High). O Ryan Adams καταφέρνει μέσα στο Heartbreaker να μας θυμίσει μερικούς από τους σπουδαιότερους και αγαπημένους τραγουδοποιούς αλλά και να προσθέσει και εκείνος την προσωπική του σφραγίδα. Οι επιρροές του από Bob Dylan, Keith Richards, Steve Earle, Nick Drake και Paul Westerberg γίνονται εμφανής, παρουσιάζοντας ένα πολυσχιδή καλλιτέχνη. Ο μεγάλος του ήρωας βέβαια είναι πανταχού παρών. Το φάντασμα του Gram Parsons πρέπει να έχει στοιχειώσει την προσωπικότητα του Adams, και αυτό είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο στο Oh My Sweet Carolina, στο οποίο ενώνει τη φωνή του με την σπουδαία Emmylou Harris.

H αμερικάνικη μουσική παράδοση κυριαρχεί και η μελαγχολία ξεχειλίζει σε αυτό το ηθελημένα σπαρακτικό και σκοτεινά ρομαντικό album, αφού όπως υποστηρίζει ο Adams ήθελε να δημιουργήσει μία τέτοια ατμόσφαιρα. Τον πιο upbeat και χαρούμενο εαυτό του μας το κρατάει για το δεύτερο album του που θα κυκλοφορήσει σχετικά σύντομα. Αν προσθέσουμε σε αυτό και την κυκλοφορία του Pneumonia, του ήδη ηχογραφημένου και παρατημένου για λίγο στα συρτάρια της δισκογραφικής τους εταιρίας, κύκνειου άσματος των Whiskeytown, τότε καταλαβαίνετε ότι θα μας απασχολήσει πολύ στο άμεσο μέλλον ο Ryan Adams

Και μόνο που σκέφτομαι τι αριστουργήματα μας επιφυλάσσει όσο μεγαλώνει αυτός ο σπουδαίος τραγουδοποιός, πραγματικά τρομάζω. Καλώς να τα ξαναπούμε.