Gus Gus - Gus Gus Vs. T-Word

Η εννιαμελής καλλιτεχνική κολεκτίβα που κρύβεται πίσω από το όνομα Gus Gus είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα εξαγώγιμα πολιτισμικά προϊόντα της Ισλανδίας.

Είναι πράγματι αξιοσημείωτη η παρουσία των Ισλανδών καλλιτεχνών που προσέλκυσαν τα βλέμματα στο παγωμένο Ρέικιαβικ τα τελευταία χρόνια. Από τους Sugar Cubes και στη συνέχεια την Bjork φτάσαμε στους Gus Gus, τους Sigur Ros ή την Emiliana Torrini. Δεν γνωρίζω αν η αιτία είναι ότι αντλούν έμπνευση από το παγωμένο ηφαιστιογενές τοπίο ή αν η απόσταση από τα κέντρα των media τους αφήνει απρόσκοπτους στις καλλιτεχνικές τους δημιουργίες. Ακόμα και αν δεν πρόκειται παρά για μια απλή σύμπτωση αξίζει να δείξουμε τη δέουσα προσοχή.

Οι Gus Gus ξεκίνησαν ως ένα καλλιτεχνικό project με μέλη από διάφορους χώρους, όπως τον κινηματογράφο, την φωτογραφία, ακόμα και τους υπολογιστές. Και μην φαντάζεστε κάποιο μεγάλο εμπορικό project -ήταν καθαρά μια παρεϊστικη συγκέντρωση που αποφασίστηκε κατά τη διάρκεια τον γυρισμάτων μια ταινίας. Το Ρέικιαβικ άλλωστε είναι μια μικρή κοινωνία, μια πόλη των 200.000 χιλιάδων κατοίκων, οπότε δεν ήταν και δύσκολο άτομα με τόσο εκλεπτυσμένα γούστα να βρεθούν μαζί.

Η συνέχεια ήταν μάλλον εντυπωσιακή. Την πρώτη τους κυκλοφορία αναλαμβάνει η 4AD, η εταιρία που έχει μείνει πλέον στη ιστορία για την παροιμιώδη αισθητική της και το Polydistortion παίρνει περίοπτη θέση στα δισκάδικα. Τον δίσκο ακολουθούν μερικά εκπληκτικά video clips, όπως και singles με remix που συχνά αναδιαμορφώνουν τα κομμάτια. Η μουσική τους περιλαμβάνει σχεδόν τα πάντα. Μια ατμοσφαιρική συνύπαρξη ambient ήχων, χαλαρού ρυθμικού υπόβαθρου και συχνά αιθέριων φωνητικών.

Ο δεύτερος τους δίσκος This is normal τους βρίσκει σε πιο ποπ μονοπάτια που όμως δεν χάνουν την διαφορετικότητα τους. Την μουσική πλευρά των Gus Gus στην αρχική σύνθεση ανέλαβαν τρία μέλη με προϋπηρεσία σε ένα τοπικό σχήμα που ονομαζόταν T-World. Συνθέσεις από αυτήν την περίοδο συμπεριλαμβάνονται στην προκείμενη κυκλοφορία η οποία αποτελείται από 7 κομμάτια όλα intstrumental. Εδώ βρίσκονται τα ήδη γνωστά Purple (από το Polydistortion) και Anthem (από το Soundtrack του Πι). Οι υπόλοιπες συνθέσεις κινούνται σε παρόμοιο κλίμα, άλλοτε πλησιάζοντας τις ρίζες του techno (Rosenberg) και άλλοτε το ambient των Orb (Sleepytime) και τo chill out house (Northern Lights). Παρόλο που πρόκειται για κάποια κομμάτια που προφανώς είχαν παραμείνει για κάμποσο στα συρτάρια των Gus Gus (ή σε κάποιες περιορισμένης εμβέλειας κυκλοφορίες) η ποιότητά τους είναι υψηλή και σίγουρα ο δίσκος έχει λόγο ύπαρξης.