 |
Είναι πραγματικά ελάχιστες οι γυναίκες rappers που κατάφεραν να ξεπροβάλουν στην ανδροκρατούμενη hip hop σκηνή και να κερδίσουν τον σεβασμό όλων των φίλων του είδους.
Η νεαρά Rah Digga, γεννημένη Rashia Fisher, στο New Jersey, εμφανίζεται αποφασισμένη και αν μη τι άλλο σίγουρη για τον εαυτό της, με σκοπό να συμπεριληφθεί το όνομά της με χρυσά γράμματα στον κατάλογο των σύγχρονων επιφανών rappers.
Ορμώμενη από το στρατόπεδο της Flipmode Squad του Busta Rhymes και με τις ευλογίες του Q Tip -ο οποίος και την ανακάλυψε- η Rah Digga με το ντεμπούτο album της καταφέρνει να τοποθετηθεί ανάμεσα από την κοινωνικοποιημένη και ευαίσθητη Lauryn Hill και τις sexy bitches Foxy Brown και Lil’ Kim. O λόγος της είναι βαρύς, σοβαρός, με στόμφο -όπως αρμόζει σε μία σκληραγωγημένη ανύπαντρη μητέρα, η οποία έζησε και μέσα στον κόσμο των Νεοϋορκέζικων ghettos. Με κύριο χαρακτηριστικό του rapping της τις άφθονες παρομοιώσεις και μεταφορές που χρησιμοποιεί, σε συνδυασμό βέβαια με τα ανάλογα και απαραίτητα μπινελίκια και με έντονες τις επιρροές από τον Busta Rhymes αλλά κυρίως από τον DMX, η Rah Digga με τη βοήθεια των niggaz της, τους Outsidaz, ορθώνει τον λόγο της, πιο ψηλά από κάθε άλλη σύγχρονή της.
Κρατώντας τον ρυθμό και την ένταση των beats καθ’ όλη τη διάρκεια του album σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα με την βοήθεια των εξαιρετικών παραγωγών και των djs, η Rah Digga καταφέρνει να διασωθεί από τον σωρό τον hip hop κυκλοφοριών. Με εναλλαγές από παραδοσιακούς hip hop ρυθμούς σε ορισμένα πιο σκληρά metal rap περάσματα κάνει το παν για να την ακούσουμε με προσοχή και να μην την συμπεριλάβουμε μαζί με όλες αυτές τις bitches, οι οποίες αποτελούν και στόχος για τα πυρά της Rah Digga ουκ ολίγες φορές.
Δυστυχώς όμως, η αλήθεια είναι ότι παρά τα όσα καλά στοιχεία που διαθέτει το Dirty Harriet, η όλη φιλοσοφία και το attitude της νεαρής καλλονής καταντάνε κουραστικά. Μπορεί βέβαια ορισμένες γυναίκες στις αμερικάνικες μεγαλουπόλεις να βρίσκουν την φωνή τους μέσα από αυτή τη δυναμική, νεαρή γυναίκα που φαίνεται να έχει πάρει τη ζωή της στα χέρια της, αλλά για εμάς -παρακολουθώντας όλα αυτά από την απόσταση που δικαιολογημένα μας χωρίζει από τα βιώματα της- δεν φαίνεται ικανή να μας εντυπωσιάσει τόσο ώστε να μείνει στο μυαλό μας για πολύ. Γενικότερα, το Dirty Harriet είναι ένα από τα καλά ντεμπούτο albums του είδους, χωρίς όμως να φαίνεται ικανό να συγκινήσει τους μη φανατικούς φίλους του hip hop.
Δε συμφωνείς; Γράψε το δικό σου review!
Copyright (C) 1996-2000 - Avopolis. All Rights
