Queens Of The Stone Age - Rated R

Οι Queens of the Stone Age, που είδαμε πέρσι ζωντανά στο Rockwave με αμήχανη σκηνική παρουσία αλλά απεριόριστα "δώσε κούκλε" από το κοινό στα αλύπητα fuzz της κιθάρας, δεν είναι παρά η μερική συνέχεια των κορυφαίων stoner-rockers Kyuss, όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε. Σχηματίστηκαν τρία περίπου χρόνια πριν, και ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησαν το ομώνυμο ντεμπούτο τους, πιστό στην anti-modern rock φιλοσοφία τους και κοντά στην Kyuss παράδοση, όχι όμως πολύ κοντά.

Το δρόμο που τράβηξαν με το ντεμπούτο, μπορεί κανείς να τον διακρίνει καλύτερα στο δεύτερο album. Mετά το opening track που μάλλον λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος με το προηγούμενο, σιγά σιγά εκτυλίσσεται μια αλλαγή του ήχου της μπάντας σε πιο pop και progressive rock μονοπάτια, παρά σε διαβολεμένα και σκληρά, classic rock, αλά Kyuss κομμάτια.

Κοφτερή και heavy-rock εξακολουθεί, βέβαια, να είναι η μουσική τους (ακόμα και αν οι προθέσεις τους μοιάζουν ακουστικές, όπως στο "Lightening Song", κρατούν την αιχμηρή υφή του ήχου) και φυσικά και δε λένε αντίο στις desert rock εμμονές τους, περνώντας και σε πιο Sex Pistols καταστάσεις -έστω και με αυτοανατρεπτικές διαθέσεις-, ούτε απαγορεύουν στη fuzz κιθάρα να εκτονώνεται, αλλά όπως και να το κάνουμε το νέο τους album είναι πιο μελωδικό και trippy.

Τα hooks πληθαίνουν, τα τζαμαρίσματα εμπλουτίζονται με bongos, βιμπράφωνο, όμορφα δεύτερα φωνητικά και άλλα (παρεμπιπτόντως συμμετέχει και ο Mark Lanegan στα φωνητικά), και γενικά ο ήχος μοιάζει απίστευτα καλός, ισορροπημένος και κολλητικός -και ας νιώθω ότι θα απογοητεύσει μερικούς από τους πιστούς φίλους των Kyuss. Όχι όμως και τους υπόλοιπους, καθώς η δουλειά που έχει γίνει και η έμπνευση που έχει κατατεθεί στο Rated R, είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή. Πολύ καλή γραφή, τέλεια μίξη και άριστη παραγωγή, συμπλήρωσαν με τον καλύτερο τρόπο την έκπληξη και μας έπιασαν απροετοίμαστους, δίνοντας φρέσκο αέρα σε ένα είδος που προσωπικά είχε αρχίσει να με κουράζει.

Δε συμφωνείς; Γράψε το δικό σου