 |
Το Lost Blues 2, είναι, όπως υποδηλώνει ο τίτλος του, το δεύτερο της σειράς των συλλογών του Will Oldham, follow-up ουσιαστικά στο Lost Blues and Other Songs, μιας συλλογής με singles, ακυκλοφόρητα και διάφορα παρέξενα από τον αμερικανό τραγουδοποιό και τα πολυάριθμα Palace projects του (Palace Music, Palace Songs, Palace Brothers).
Με live ηχογραφήσεις, εναλλακτικές εκδόσεις, ακυκλοφόρητα tracks, προστίθεται στη δισκογραφική σειρά των πιστών fans της μινιμαλιστικής country που πρεσβεύει. Ενα ξεχωριστό folk-country ψυχόδραμα, μίζερο με την καλή έννοια και εύθραυστο, άξεστο και ανεπιτήδευτο, moody και απροκάλυπτα lo-fi.
Ως μεθυσμένος Neil Young, o Oldham μας ξεναγεί σε κομμάτια από ένα album με τον Albini που δεν κυκλοφόρησε, σε κάκιστες live ηχογραφήσεις όπου η μπάντα σα να μοιάζει απροετοίμαστη ή sessions που δεν διαφοροποιούνται αισθητά από τα original, σπάνια και εναλλακτικές εκδοσεις εμπνευσμένων δημιουργιών.
Η αποκάλυψη, η απογοήτευση, το κακό και το σεξ, η υπαρξιακή μελαγχολία συμπυκνώνονται σε ένα album που θα ικανοποιήσει όμως μόνο τους πολύ πιστούς fans.
Η τελειότητα, η ηχητική διαύγεια και ο στυλιστικός αυτοπροσδιορισμός δεν είναι σκοπός του Oldham στο Guarapero, και η έλλειψη συνεκτικότητας ίσως κουράσει - και σίγουρα τα standards μιας τέτοιας συλλογής "μαζέματος" δεν επιχειρούν να μυήσουν, παρά μόνο να συμπληρώσουν υπάρχουσες δισκοθήκες.
Το Viva Last Blues των Palace Music εξακολουθεί να αποτελεί την πρώτη επιλογή για τους αμύητους.
Δε συμφωνείς; Γράψε το δικό σου review!
Copyright (C) 1996-2000 - Avopolis. All Rights
