Εκτο album για την Tori Amos, και μάλιστα διπλό, καθώς εκτός από νέο υλικό περιλαμβάνει και ένα cd με live hits. Το δεύτερο δύσκολα θα αγγίξει τους μη-die-hard fans, όχι μόνο γιατί απλά δεν έχει τίποτα νέο να προσθέσει σαν πρόταση, αλλά και για τις επιλογές του. Πως είναι δυνατόν να υπάρχει το "Mr. Zebra" όταν το "Caught a Lite Sneeze" είναι απέξω; Και το "Bells for Her" καλύτερη επιλογή από το "Winter"; Που είναι τα "Northern Lad" και "Playboy Mommy"; Απέξω για το... "Space Dog"; Ευτυχώς που υπάρχουν τα "Cornflake Girl", "Precious Things" και "Little Earthquakes" σε ενδιαφέρουσες εκτελέσεις...
Στο studio cd τώρα, η relaxed, μελαγχολική ατμόσφαιρα και οι ποιητικές piano μπαλλάντες ("Lust", "Josephine") που μπορούν άνετα να συμπληρώσουν τα "Winter" και "China" στα live set της, είναι παρούσες. Αυτή τη φορά όμως ο ήχος είναι ίσως πολυσυλλεκτικότερος από ποτέ. Ακούγοντας σκοτεινές, μυστηριώδεις μελωδίες σαν το "Bliss", θρίλερ εμπνευσμένα από τους Nine Inch Nails ("Juarez") και πιο dance/club - oriented κομμάτια ("Glory of the 80's" και "Riot Poof") δεν μπορείς παρά να βγάλεις αβίαστα το παραπάνω συμπέρασμα. Koρυφαία στιγμή το "1,000 Oceans": το "Putting the Damage On", το "Twinkle", το "Little Earthquakes" ή το "Northern Lad" του νέου album. Απλό, soulful, σαγηνευτικό, ειλικρινές. Ενα διαμαντάκι με εξέχουσα θέση στο best-of της καριέρας της.
Με τις Kate Bush επιρροές, λιγότερο ear-friendly αυτή τη φορά, και με πιο έντονο μπάσο απ'οτι μας έχει συνηθίσει, η Tori Amos επανέρχεται με ένα μελαγχολικό και ίσως περισσότερο σκοτεινό και δραματικό album - soundtrack για τις μοναχικές νύχτες του χειμώνα.
