Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την metal rap πεντάδα από τη Florida, κάτι που αν μη τι άλλο προκαλεί εντύπωση, εφόσον δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενη.
Το πλατινένιο ντεμπούτο της "Three Dollar Bill, Y'All$", με τη διασκευή - hit στο "Faith" του George Michael στηριζόταν στα ίδια συστατικά: Επιθετική, σχεδόν εχθρική μουσική, phat hip-hop grooves, σκληρά κιθαριστικά riffs. Πάνω απ'όλα ενέργεια, φυλακισμένη, και έτοιμη να βγει ορμητικά από τα σωθικά τους για ομαδικά Jump Around.
Νομίζω ότι τα πάντα πηγάζουν (από) και συνοψίζονται στα λόγια του lead singer του group Fred Durst: "θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που με πρόδωσαν, γιατί αυτοί αποτελούν την αιτία για όλα τα συναισθήματα που βγαίνουν από το album. Το "Significant Order" είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ σ'αυτούς". Πιάσατε το νόημα;
"It's just one of those days when you don't wanna wake up. Everything is fucked. Everybody sucks!", ισχυρίζονται στο "Break Stuff", ενώ λίγο παρακάτω κατηγορούνται όλοι οι φίλοι τους ως υποκριτές ("Trust") που δανείζονται χρήματα αλλά ποτέ δεν τα επιστρέφουν ("I'm Broke").
Αν σας θυμίζει η όλη φάση (μουσικά και στιχουργικά) κάτι από "Rage Against The Machine", δεν πέφτετε και πολύ έξω. Αν ακούγοντας το album, σας έρθουν στο μυαλό τα ονόματα των Korn, των Deftones, και των Sevendust, επίσης δεν θα είστε μακριά. Αν θέλουμε όμως να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, οι Limp Bizkit ανήκουν ακριβώς στην ίδια κατηγορία με τους Korn (ίσως όχι τόσο σκληροί βέβαια...) και Kid Rock, των γοητευτικών heavy rock επιμίξεων με raps και hip-hop beats.
Το album αυτό είναι γεμάτο καλές στιγμές.
Στο heavy rap του "Nookie", oπου ο Fred τραγουδά για τις σεξουαλικές και ερωτικές του εμπειρίες (με ολοφάνερες Kid Rock καταβολές), στο 311-ίζον beat του "Just Like This", στο γρήγορο -JUMP!- ρυθμό του "I'm Broke", στο απαλό street groove του "N 2 Gether Now" με τον Method man των Wu Tang Clan, στο "Break Stuff" με τις κιθάρες των Rage Against the Machine, στα ψυχεδελικά blues ψήγματα του "A Lesson Learned", στο ιδιότροπο, βιομηχανικό rockin' κομμάτι "Nobody Like You", σε καθαρά headbanging tracks όπως το "Show Me What You Got", αλλά και σε πιο μελωδικές και catchy στιγμές όπως το "Re-arranged", ΠΑΝΤΟΥ εδώ μοιάζουν να έχουν ξαναπαιχτεί. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι.
Οι Limp Bizkit μπορεί να κατατάσονται εύκολα στους εκπροσώπους της skateboard-metal κουλτούρας, αλλά ακόμα κι εκεί κερδίζουν επάξια τον τίτλο των κορυφαίων για τη σωστή δοσολογία του ιδιαίτερου υβριδίου, τα ιδιαίτερα φωνητικά που κυμαίνονται από επιθετικές εκρήξεις και κραυγές, σε απλά raps και ψιθύρους, την ποικιλία αλλά και την ενεργητικότητα των συνθέσεων, το groove!
Ακούστε το "Significant Other" σε - κατά προτίμηση - κενό δωμάτιο.
Προσοχή στα φωτιστικά!
