Tέταρτο album για το γυναικείο τριο, πλέον, μετά την αποχώρηση της keyboardίστριας Vivian Trimble, και όλα μοιάζουν καλύτερα από ποτέ.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με χορευτική funky pop μουσική, απλόχερα grooves, μελωδικές στιγμές, και τις Luscious Jackson (όλες άνω των 30 πλέον) στην ωριμότερη φάση της καριέρας τους.
Δώστε μια ευκαιρία σ'αυτό το album και θα σας αποζημιώσει για ένα ολόκληρο καλοκαίρι (και φυσικά, όχι μόνο).
Στο "Electric Honey", θα απολαύσετε καταρχήν το synth-pop, electronica αέρα του ονειρικού "Christine", όπου βαρύτονα raps της κιθαρίστριας Gabby Glaser πέφτουν πάνω στη μελωδική φωνή της μπασίστριας Jill Cuniff (προσέξτε και τους στίχους που μιλούν για μια εφηβική ψυχή "who listened to the records in the basement, always lookin' for something beautiful to sing to").
Θα χαθείτε σε μελωδικά, trippy κομμάτια όπως το μελωδικό "Fly" και το Massive Attack-ίζον "Friends".
Θα θυμηθείτε τους πρώιμους Blondie, στο "Fantastic Fabulous", όχι μόνο εξαιτίας των φωνητικών της Debbie Harry, αλλά γιατί απλά όλο το κομμάτι μοιάζει να έχει πάρει όλα τα καλά συστατικά τους.
Θα βρείτε μπόλικο groove ανακατεμένο με έξυπνη pop. To upbeat "Devotion" με τα funky keyboards του, το funky rap "Alien Lover", αλλά και το υπερ-groovy "Nervous Breakthrough" που σε κερδίζει από την αρχή, είναι κομμάτια που σε ξεσηκώνουν.
Και τέλος δεν θα αντισταθείτε σε κομμάτια για το καλοκαιράκι που ήδη είναι στα μισά του ("Beloved", "Summer Daze").
Πάρτε λοιπόν αυτό το cd, απολαύστε το κάτω από τον ήλιο σε κάποια παραλία με τα ακουστικά στα αυτιά, και αφήστε τους υπόλοιπους να αναζητούν το όχημα που σας ταξιδεύει αλλού.
Και για όσους δεν ανακαλύπτουν τώρα τις funky ladies, θα πω ότι είναι το καλύτερό τους album από το EP "In Search of Manny" του 1993, το οποίο είχε εκείνο το μοναδικό μείγμα hip hop και cool funk.
Για την ακρίβεια, αν και κάποια κομμάτια του "Electric Honey" δεν θα έμοιαζαν εκτός κλίματος του "In Search of Manny" ("Sexy Hypnotist", "Country’s A Callin"), το νέο album περιλαμβάνει όλα τα στυλ που έχουν τελειοποιήσει στη μέχρι τώρα πορεία τους, και προχωράει πιο πέρα ακόμα την μεταμόρφωση τους από folk-rock & hip-hop group σε έξυπνη POP μπάντα (αλλαγή που άρχισε να διαφαίνεται στη συνεργασία με τον παραγωγό Daniel Lanois, "Fever In, Fever Out"), πάντα βέβαια με μπόλικο groove και πιασάρικα ρεφρέν. Οσο για τη φωνή της Jill, βρίσκεται στα καλύτερά της, και ακολουθεί την συνολική πρόοδο της μπάντας. Με λίγα λόγια, ακούστε οπωσδήποτε αυτό το album!
