Catatonia - Equally Cursed & Blessed

Το τοπίο στη δισκογραφική επιστροφή των Catatonia ξεκαθαρίζει από την αρχή με το υπέροχο "Dead From The Waist Down", την πλούσια 24μελή ορχήστρα του και το "Make hay, not war" ρεφρέν (πικρόχολα σχόλια, σαρκασμός, ειλικρινείς συναισθηματισμοί: 3 στοιχεία που βρίσκει κανείς όχι μόνο εδώ, αλλά σε όλες τις δισκογραφικές ή ζωντανές τους εμφανίσεις).

Η συνέχεια δεν διαφέρει και ιδιαίτερα, καθώς η στηριγμένη σε πιάνο μπαλλάντα "Nothing Hurts (Everything Is Beautiful)" ακουμπά εν μέρει στην country παράδοση και εντάσσεται στο αρκούντως ήπιο κλίμα του όλου album, το οποίο φορά τη χαρακτηριστική ροζ μάσκα (-παγίδα) της αθωότητας.

Catatonia όμως χωρίς την αγριάδα στο βλέμα και τη φωνή της Cerys δεν νοείται, γι'αυτό και οι γνώριμοι λαρυγγισμοί και τα παιχνίδια αλά Bonnie Tyler (στο πιο 90s) κάνουν περήφανα (όσο και παροδικά) την εμφάνισή τους στο αιχμηρό "Shoot The Messenger" ("I felt myself become a bitter old shrew"). Στο τραχύ και punkίζον "Storm The Palace" επίσης, τα μουγκρητά της Cerys μοιάζουν να είναι περισσότερο κοντά στις πρώτες, γεμάτες εφηβικό ενθουσιασμό απόπειρες του συγκροτήματος. Το μεγαλύτερο μέρος του album όμως, δίνει χώρο σε σοκολατένιες μπαλλάντες και γλυκά pop σκαρφίσματα που ακουμπούν κατά ένα μεγάλο ποσοστό στις πλούσιες (αλλά όχι ιδιαίτερα λειτουργικές) ορχηστρικές βοήθειες. Ακόμα και upbeat pop κομμάτια μοιάζουν να συγκρατούν την ορμή τους και να λογοκρίνουν τις "περιττές" πλέον εξάρσεις.

Οπωσδήποτε μια τέτοια αλλαγή κατευθυνσης για μια touring μπάντα η οποία βρίσκεται μονίμως σε live εκγρήγορση εμπεριέχει ένα ποσοστό ρίσκου, και μάλιστα όταν τα δυνατά σημεία του album "πέφτουν" πάνω στις ακραίες της εκφράσεις. Χαρακτηριστικά παραδείγματα το αγγελικό, poppy και σχεδόν acapella "Bulimic Beats" με το απόμακρο πιάνο, το sexy "Valerian", αλλά και το καταπληκτικό (και βασικό υποψήφιο για επόμενο single) "She's A Millionaire" που συνοψίζει όλα τα προηγούμενα σε λίγα λεπτά.

Κεντρική φιγούρα παραμένει η τραγουδίστρια Cerys Matthews η οποία όμως πλέον μετατρέπεται εναλλάξ και ανάλογα με τις ανάγκες σε τρυφερή γατούλα ή ντίβα επαρχιακής πόλης, καμία σχέση δηλαδή με την εκρηκτική και ατίθαση κοπέλα που γνωρίζαμε. Κανεις φυσικά δεν έχει το δικαίωμα να ειρωνευτεί τις προθέσεις εκ των προτέρων. Μπορώ όμως να μιλήσω για το άστοχο του εγχειρήματος, εκ του αποτελέσματος και μόνο, όπως δηλαδή σχηματοποιείται στο "Equally Cursed & Blessed".