Έχουν περάσει οκτώ χρόνια (!) από το “Κοκτέιλ” της Nalyssa Green, ένα τραγούδι που με την ασφάλεια της χρονικής απόστασης μοιάζει πλέον να έχει ορίσει μία ολόκληρη εποχή βιώματος της Αθήνας, θέτοντας παράλληλα τον άτυπο κανόνα του νέου κύματος εγχώριας ελληνόφωνης pop. Μαζί με το άλμπουμ Μπλουμ που ακολούθησε, ενθάρρυνε μία ολόκληρη γενιά μουσικών να εμπιστευτούν τη δύναμη της μητρικής τους γλώσσας, να συσφίξουν τη χαλαρή μέχρι τότε σχέση τους μαζί της και εν τέλει στα μέσα της νέας δεκαετίας να θεωρείται πλέον η νόρμα της ντόπιας τραγουδοποιίας.
Εν έτει 2024 η Nalyssa Green είναι η πνευματική μητέρα αυτής της σοδειάς καλλιτεχνών και στο πέμπτο της δίσκο Πολύ Καλή Στα Πάρτυ γράφει μουσική με τη γινομένη αυτοπεποίθηση -ακόμη και ο τίτλος το προδίδει- της γυναίκας που ξέρει πως κρατάει τα κλειδιά ενός ολόκληρου αττικού μικροβασιλείου. Με τη νέα συλλογή τραγουδιών της δεν θέτει νέα δεδομένα στην ελληνόφωνη pop, αλλά επεκτείνει τα γνωστά της όρια εμπλουτίζοντας την με νέα στοιχεία που έχουν εισέλθει στα ύδατα της. Έτσι, το single “Όλα Τα Πάρτυ Του Κόσμου” είναι το “Κοκτέιλ” μιας γενιάς που κάθε ΣΚ χτυπιέται με techno σε κάποια ιδρωμένη υπόγα της πόλης και το “Φίδια στα Μαλλιά Μου” -με το σαρωτικό ραπάρισμα της Penny- είναι ένα καταγγελτικό “Πάλι Καλά” στο οποίο εισχώρησε το μικρόβιο-κοινωνικό φαινόμενο του hip-hop και η ορμή της περήφανης θηλυκότητας.
Το μουσικό στηθοσκόπιο της Nalyssa δεν αφουγκράζεται μόνο τις ηχητικές τάσεις, αλλά και τις κοινωνικοσυναισθηματικές ανησυχίες αυτής της μπερδεμένης εποχής. Οι μεγάλες ανασφάλειες, τα απόκρυφα μυστικά, οι φιλήδονες επιθυμίες και οι ανοιχτές πληγές μίας ρευστής γενιάς παίρνουν σάρκα και οστά μέσα από τα πολύ προσωπικά και αινιγματικά κρυπτόλεξα της μουσικού, τα οποία αναπνέουν σε έναν μεταιχμιακό κόσμο ανάμεσα στο συμβολικό ονειρώδες και την ποίηση της καθημερινής ζωής. Και φυσικά εκφράζονται σε γλώσσα υγρή και ερωτική είτε αφορούν σε ένα ανεπούλωτο τραύμα (“Τρύπα”) είτε σε μία γλυκιά εξομολόγηση σε τόνο παλαιακό (“Κρεμ Καραμελέ”). Το κατά τόπους αγγλόφωνο “Nail Salon” ακούγεται ως η μοναδική παραφωνία σε έναν δίσκο που κατά τ’άλλα ισορροπεί ιδανικά ανάμεσα σε τρυφερές, αιθέριες μπαλάντες και δυναμικές, ηλεκτρονικές εξάρσεις.
Το Πολύ Καλή Στα Πάρτυ ηχεί, εν τέλει, ως ο επίλογος μιας τριλογίας που άνοιξε με το Μπλουμ και συνεχίστηκε με το Ταξίδι Αστρικό, με τα δύο άλμπουμ να βγάζουν πλέον περισσότερο νόημα ως μέρη του ίδιου δημιουργικού κύκλου. Οι τρεις αυτές κυκλοφορίες μοιράζονται κοινές συνθετικές αρετές, στιχουργικές θεματικές και καλώς εννοούμενες εμμονές - από αυτές που διαθέτουν οι καλλιτέχνες με ξεχωριστό αποτύπωμα. Μέσα σε αυτό το σύμπαν που φιλοτέχνησε η τραγουδοποιός, κατάφερε να χωρέσει όχι μόνο το δικό της συναίσθημα, αλλά και το συλλογικό μιας γενιάς που επέλεξε τον έρωτα πάσας μορφής ως το αντίδοτο σε κάθε διαδοχική κρίση. Το βίωμα αυτής της Αθήνας θα έμοιαζε φτωχότερο χωρίς τη Nalyssa Green.
