Για άλλη μια φορά θα κλείσω τα μάτια μπροστά στο ατελείωτο μεγαλείο της νέας ελληνικής jazz σκηνής. Καιρός ήταν δηλαδή. Φέτος ιδίως μαζεύτηκαν αρκετά εξαιρετικά releases από μουσικούς που βρήκαν τον δρόμο τους μέσα από τις σπουδές τους, τις παρέες με άλλους μουσικούς και εμάς, όλους αυτούς που θέλουμε να φωνάξουμε: ''Βασούλα! Δεν θέλω να γ*μ*σω, θέλω να ηρεμήσω!''.
Το μεγαλύτερο θέμα είναι οι ανεξάρτητες δισκογραφικές στην Ελλάδα του σήμερα. Γιατί εμείς να μην έχουμε μια δική μας Ricky Tick Records, μια Brownswood, μια Jazzagression να κάνει focus στα τοπικά καλούδια όπως αυτό που έχω στα χέρια μου τώρα και μου κατατρώει την ψυχή, πρωϊνιάτικα. Να τα συγκεντρώνει δηλαδή και να τα φροντίζει ευλαβικά.
Ο Θωμάς Μητρούσης και το κουαρτέτο του είναι ένα από αυτά. Ήρθε μετά τον Βαγγέλη Στεφανόπουλο να μου θυμίσει πόσο αγάπη μπορεί να δώσει μέσα από τις σκέψεις του ο Έλληνας μουσικός. Το The Seed μόλις κυκλοφόρησε και είναι μια καλή ευκαιρία να ανοίξεις τα παράθυρα και να αφεθείς στην ατμόσφαιρα του, άνοιξη είναι. Εννιά πρωτότυπες συνθέσεις με εξαιρετική παραγωγή και μίξη. Κιθάρα από τον ίδιο, πιάνο ο Κώστας Γιαξόγλου, μπάσο ο Παρασκευάς Κίτσος και τύμπανα ο Δημήτρης Κλόνης. Μάλλον δεν σου λείπει τίποτα. Καθαρή ευρωπαϊκή jazz με τα όλα της. Groovy, σκεπτική, agressive και εκεί για να σε κρατήσει.
Δυνατές στιγμές τα "Poisonous Little Flower", "Quinta", "Crossing Lines", "Bipolar Express ", ενώ το flow του δίσκου είναι πολύχρωμο και δεν σε αφήνει να φύγεις από το player. Ακούτε όλο τα άλμπουμ εδώ.
