Το λεγόμενο viking death metal είναι μια πονεμένη υπόθεση, όπως και η αθρόα ενσωμάτωση folk στοιχείων στο ακραίο metal. Και στις δύο περιπτώσεις η πιθανότητα φιάσκου είναι αρκετά πιθανή, τουλάχιστον με βάση τη μουσική ιστορία. Αλλά ο νέος δίσκος των δικών μας Divine Element είναι μία από τις ελάχιστες φορές που τα προαναφερθέντα στοιχεία οδηγούν σε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον αποτέλεσμα, το οποίο δεν ακούγεται κιτς και πανηγυρτζίδικο.
Οι Divine Element είναι ένα διμελές σχήμα, αποτελούμενο από τον Ayloss των Spectral Lore στα περισσότερα όργανα, και τον Alchemist στα φωνητικά. Μια μπάντα που υπάρχει εδώ και 15 περίπου χρόνια, κινούμενη όμως με πολύ νωχελικούς ρυθμούς, με συνέπεια το φετινό Thaurachs Of Borsu να είναι η μόλις 2η κυκλοφορία τους.
Τα συστατικά του δίσκου έχουν ως εξής: γενναίες ποσότητες folk, τόσο σε πρώτο επίπεδο (ιντερλούδια και ακουστικές μελωδίες), όσο και πιο ουσιαστικά ενσωματωμένες στα riffs· μελωδικό death metal, που χρωστάει πολλά σε Σουηδία (Amon Amarth –μην βγάζετε σπυράκια, έχουν αντληθεί τα σωστά σημεία), Φινλανδία (Amorphis) και Γερμανία (τα σπαρακτικά ρομαντικά σημεία των παλιών Empyrium έχουν μελετηθεί για τα καλά)· στρώματα μαυρομεταλλικότητας πλεγμένα μέσα σε μια άρτια παραγωγή, και αίσθηση από Windir να αιωρείται· η ομορφιά της κιθάρας του Άυλου, η οποία λάμπει για μία ακόμη φορά, είτε πρόκειται για παγοθραυστικές, ογκώδεις κατασκευές, είτε για λεπτοφυή αραβουργήματα όπως στο “Beyond This Sea”· ρωμαλέα γρυλιστά φωνητικά, που ενίοτε ταξιδεύουν σε θάλασσες καθαρής αφήγησης· το φάντασμα του Βασίλη Πολυδούρη να ίπταται πάνω από το τρομερό “Interlude (The Point Of No Return)”, το οποίο φαίνεται πως έχει κοινωνήσει λατρευτικά το soundtrack του Conan The Barbarian· και τέλος μια πολεμική, περιπετειώδης ατμόσφαιρα, η οποία κλίνει ελαφρώς προς το θριαμβικό στοιχείο.
Όλα αυτά μπλέκονται σε ένα τελικό αποτέλεσμα που έχει την εύπεπτη επιφάνεια του σουηδικού μελωδικού death, διατηρώντας παράλληλα μια έγχορδη πολυπλοκότητα που έχει να προσφέρει στο βάθος και στη διαχρονικότητα του εγχειρήματος.
Το επικό στοιχείο είναι για τα καλά χωμένο μέσα στον δίσκο, πλαισιώνοντας ένα fantasy concept προσωπικής σύλληψης, το οποίο μπορεί να έχει ένα εξωτερικό προσωπείο μαχητικότητας και βύθισης στο πνεύμα του πολέμου, αλλά στιχουργικά προσπαθεί να ξύσει την επιφάνεια και να παρουσιάσει τον εσωτερικό, στοχαστικό αναβρασμό που επικρατεί εντός ενός πολέμαρχου.
Τα αρνητικά στοιχεία του άλμπουμ είναι λίγα, αλλά όχι ανύπαρκτα. Ξεκινάει με το πιο αδύναμο κομμάτι του συνόλου (το ομώνυμο), που κινείται σε σχεδόν πομπώδη μονοπάτια, και παραπέμπει σε σχετικά αδιάφορο viking death. Έπειτα, παρόλο που οι κιθάρες είναι αναμενόμενα άρτιες, κάποια θέματα –λίγα, ευτυχώς– ηχούν συνθετικά σαν εύκολη λύση στο αυτί, και θα μπορούσαν να εξελιχθούν κάπως παραπάνω.
Ένας δίσκος μελωδικού ακραίου metal, μπολιασμένου με folk και επικό συναίσθημα, το Thaurachs Of Borsu απεικονίζει μια υποτιθέμενη τροχιά που θα μπορούσαν να έχουν πάρει οι Unleashed. Το άλμπουμ προσομοιάζει ένα πεδίο μάχης, πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά τη δράση, και παρά τα όποια αρνητικά του δίνει τροφή για μακροπρόθεσμη μελέτη. Καλό για ξεσκούριασμα μετά από τόσα χρόνια, με τα μάτια να στρέφονται στο επόμενο, κεντρικό θεματικά βήμα των Divine Element.
{youtube}PKnu0Wg99So{/youtube}
