Μετά από ένα πρώτο, ανεξάρτητα κυκλοφορημένο ΕΡ 5 κομματιών με διάρκεια περίπου στο 17λεπτο (Katara, 2007), οι Karma Violens κυκλοφόρησαν ένα πλήρες ντεμπούτο (Dormancy, 2011), το οποίο μου προξένησε αρκετό ενθουσιασμό ώστε να με έχει προδιαθέσει θετικά για το επόμενο βήμα τους, που ήρθε τελικά φέτος. Άλλωστε ελάχιστα ελληνικά γκρουπ με χώρο δραστηριοποίησης το σύγχρονο extreme metal ακούγονται τόσο αυθεντικά και τόσο ειλικρινή, σε σχέση με την ηχητική τους καταγωγή.
Τα 4 χρόνια που χρειάστηκαν για την ολοκλήρωση του Skin Of Existence ήταν διάστημα ικανό για να μπορέσει να δουλέψει η μπάντα σε υλικό που δεν θα αποτελούσε αναμάσημα μιας ήδη επιτυχημένης συνταγής. Και πράγματι, δείχνουν να τα αξιοποίησαν στο έπακρο: παρότι οι συνθέσεις που αποτελούν τη νέα τους κατάθεση δεν αποκαλύπτουν κάποια εκ νέου ανακάλυψη του τροχού, διακρίνονται για την ευρηματική ανάμειξη των διαφόρων «ακραίων» εκδοχών του metal.
Η πρωτόλεια λ.χ. death καφρίλα έχει δώσει χώρο σε πιο ώριμες τοποθετήσεις στα riffs και κυρίως στα φωνητικά –τρομερά βελτιωμένος ο Μάριος Dupont– και γενικά σε πιο εύκολες δομές, ενώ έχει προστεθεί και μια λεπτή black επιδερμίδα, στοχεύοντας στην ένταση κάποιων κλιμακώσεων (βλέπε ας πούμε κομμάτια όπως τα "Soulless Child" και "Floating Ιn Sadness"). Εάν οι Behemoth εποχής Demigod είχαν αμερικάνικη παιδεία, θα πρόσφεραν μια αφελή περιγραφή της νέας πορείας των Karma Violens, δεν μπορώ όμως να συμπτύξω με διαφορετικά λόγια την αρχέγονη δυναμική τραγουδιών όπως τα "About My Kreator" και "Si Vis Vitam Para Mortem".
Εάν τώρα συνυπολογίσουμε και την κατακόρυφη βελτίωση στην ποιότητα του ήχου (παραγωγή από την ίδια τη μπάντα, μίξη/mastering από τους μικρούς θεούς Daniel Castleman & Alan Duches) καταλαβαίνουμε όλοι ότι το δεύτερο αυτό άλμπουμ των Karma Violens δεν είναι μία ακόμα «τρομερή και φοβερή» κυκλοφορία αποκλειστικά για εσωτερική κατανάλωση, ένα ακόμα προϊόν δηλαδή του εγχώριου hype. Αλλά το σταθερό, επόμενο βήμα ενός γκρουπ που δεν κάνει χαβαλέ.
{youtube}Wu2xW-NKftY{/youtube}
