Η ανάδειξη του Μεγάρου Μουσικής σε τύμβο αποτίμησης της πορείας ενός λαϊκού συνθέτη (εν προκειμένω) έχει από μόνη της ένα σημειολογικό ενδιαφέρον, αναφορικά με την πορεία του ελληνικού τραγουδιού σε επίπεδο πρόσχωσης με την κοινωνία.
Και μπορεί το αυτονόητο ίσως, μα οπωσδήποτε συντηρητικό και ανέμπνευστο εξώφυλλο της παρούσας (διπλής) κυκλοφορίας να μην προδιαθέτει για πολλά, στο εσωτερικό όμως βρίσκουμε και την προσεγμένη παράθεση των πρώτων εκτελέσεων για όσα τραγούδια ακούμε, αλλά κι ένα εκτενές βιογραφικό σημείωμα του Χρήστου Νικολόπουλου, καθώς και των συμμετεχόντων τραγουδιστών (Πασχάλης Τερζής, Γλυκερία, Κώστας Μακεδόνας, Γιώτα Νέγκα, Δημήτρης Μπάσης, Μελίνα Ασλανίδου), όπως και του διευθυντή/επιμελητή της ορχήστρα, Αντώνη Γούναρη*[1].
Όμως και γενικότερα παίρνει θετικό πρόσημο ο ζωντανά ηχογραφημένος δίσκος Της Ζωής Μου Τα Τραγούδια, αφού και το ίδιο το μουσικό υλικό αποδεικνύεται αξιόλογο. Κατ' αρχήν, η ορχήστρα είναι εμβριθής και δουλεμένη, κάτι που δεν μας κάνει βέβαια καμία εντύπωση, μιας και είναι γνωστό το πόσο ψάχνει ο Νικολόπουλος τις συνεργασίες του. Αλλά και οι επιλεγμένοι αοιδοί, φρονώ πως έβγαλαν ασπροπρόσωπο τον δάσκαλό τους. Η Γιώτα Νεγκα λ.χ. παρέδωσε ένα "Χρόνια Χελιδόνια" αψεγάδιαστο, ενώ έκπληξη αποτέλεσε –για μένα τουλάχιστον– η Μελίνα Ασλανίδου, η οποία γενικά απέφυγε το «φωνασκείν» που τη διακατέχει, αποδίδοντας θαυμάσια το "Καρδιά Μου Εγώ". Ο Δημήτρης Μπάσης, πάλι, ξεσήκωσε αναμενόμενα το χειροκρότημα στο τραγούδι των τίτλων της τηλεοπτικής σειράς "Ψίθυροι Καρδιάς", ο Κώστας Μακεδόνας σταθερός όπως πάντα, η Γλυκερία το ίδιο (έστω και με την εσχάτως παρούσα θαμπάδα στη φωνή της), ενώ για τελευταίο σας κράτησα τον καλύτερο: τον Πασχάλη Τερζή.
Ακούστε πώς ξεχωρίζει ο Τερζής στο "Υπάρχω", όπου εντοπίζεται μάλιστα κι ένα κονταροχτύπημα με την αυθεντική ηχογράφηση –φαντάζομαι άλλωστε ότι κάθε τραγουδιστής που επιδιώκει να το πει νιώθει την καυτή ανάσα του Στελλάρα στο κατόπι του (τι εννοείτε, ποιου Στελλάρα;!)*[2]. Αλλά και σε όλη τη διάρκεια της καταγραφόμενης συναυλίας, όπου και να τοποθέτησε τη φωνή του, ακούσαμε ερμηνείες οι οποίες συγκλόνισαν με τη θαυμάσια αίσθηση ισορροπίας, τη στιλπνότητά τους και την ευαισθησία τους. Τολμώ να πω ότι συγκινήθηκα. Και οι ερμηνείες πάντως της Γιώτας Νέγκα είναι ο δεύτερος παράγοντας που κρατά ψηλά τον πήχη του συγκεκριμένου δίσκου, ξεχωρίζοντάς τον από διάφορες ανάλογες προσπάθειες-ρετροσπεκτίβες, που τόσο συχνά καταλήγουν κενοτάφια.
Ως προς τα πιο τεχνικά ζητήματα, επίσης, ας μη μας διαφύγει η παντελής απουσία χαμηλών συχνοτήτων από το Της Ζωής Μου Τα Τραγούδια: κλασική ελληνική σχολή σε ηχοληψία και mastering, δηλαδή. Τρανό δε παράδειγμα αυτής αποτελούν τα χειροκροτήματα του κοινού, τα οποία ακούγονται ενίοτε να πέφτουν ως βροχή (true story).
Σιγά μην σας πω τώρα πώς ακούγεται ο κύριος Νικολόπουλος. Ήμαρτον! Το γνωστό αμάλγαμα γλυκοπενιάς παλαιάς κοπής και νεωτεριστικού καρφώματος –του οποίου θεωρώ ότι είναι και ο ινβέντορας– διατρέχει όλο το διπλό αυτό άλμπουμ. Άψογος όπως πάντα και διακριτικός, ειδικά αν σκεφτούμε ότι επρόκειτο για τη δική του συναυλία.
*[1] Ενώ μπορεί κάποιος να συγχωρέσει τον έτσι κι αλλιώς ελάχιστα επαινετικό λόγο του βιογραφικού του κυρίου Νικολόπουλου, καλό θα ήταν μερικοί από τους υπόλοιπους συντελεστές να είχαν λίγο πιο χαμηλωμένα τα γκέμια του αλόγου τους. Εμφανής ας πούμε η διαφορά του άψογου βιογραφικού του Κώστα Μακεδόνα, ο οποίος αποφεύγει την αυτοβράβευση, παραθέτοντας απλά τα στοιχεία της καριέρας του, με εκείνο της Μελίνας Ασλανίδου. Όπου διαβάζουμε ότι «Ανήκει στο νέο ρεύμα των τραγουδιστών, που θέλουν με τα τραγούδια τους να αγγίξουν το κοινό και να αφήσουν το στίγμα τους στο μουσικό στερέωμα». Οι άλλοι δηλαδή τι ήθελαν ή θέλουν; Χώρα τα στιλιστικά, συντακτικά και αισθητικά λάθη.
*[2] Δράττομαι της ευκαιρίας και ζητώ τη συγγνώμη σας για τούτη την απρέπεια. Πρέπει όμως να θεσμοθετηθεί (αν όχι νομοθετηθεί) η δια ροπάλου απαγόρευση της χρήσης των τραγουδιών του Στέλιου Καζαντζίδη από άφωνους, άχρωμους και άοσμους. Ελάχιστοι πλην του κυρίου Τερζή μπορούν να ανταπεξέλθουν σε τέτοιον Γολγοθά ερμηνείας και απόδοσης.
{youtube}jeIgnc2Sx6c{/youtube}
