Οι Shapeless δεν είναι η συνηθισμένη ελληνική μπάντα. Ξεκινήσανε ως τρίο, με το όνομα Synopsis και κυμαινόμενοι στον hip hop ήχο, προτού μετατραπούνε σε ντουέτο και αποφασίσουν να παρατήσουν το hip hop και να ασχοληθούν, ως Shapeless πλέον, με κάτι που ηχητικά τουλάχιστον το περιγράφεις ως... δυνατό! Κατ’ επέκταση, δεν ξέρω εάν θα κάνουν κάποια αίσθηση στους φίλους του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού αλλά σε ανθρώπους που τους αρέσει να ακούνε τη μουσική τους έντονα σίγουρα θα προξενήσουν το ανασήκωμα του φρυδίου τους. Χαράς ευαγγέλια και για τον γραφόντα στο μεταξύ, ο οποίος (γιατί να το κρύψωμεν, άλλωστε...) αρέσκεται σε δυνατά ακούσματα και δη ηλεκτρονικά. Το μουσικό στίγμα των Shapeless πάντως δεν χαρακτηρίζεται αμιγώς ηλεκτρονικό, καθώς έχουν μεν ως σαφή αφετηρία τον big beat ήχο των μέσων των 1990s, αλλά του έχουν προσθέσει ηλεκτρικές κιθάρες, σύνθια που παραπέμπουν σε progressive τοπία κατά διαστήματα, καθώς και hardcore φωνητικά τα οποία προσθέτουν στην όλη οργισμένη, εφηβική ατμόσφαιρα του εγχειρήματος. Για να μην τα πολυλογώ, εάν είχα μόνο μια λέξη για να περιγράψω τι περίπου κάνουν οι Shapeless στο Expect The Unexpectable, αυτή θα ήταν Prodigy! Εξάλλου δεν το κρύβει ούτε η ίδια η μπάντα πως αποτελούν επιρροή τους, τόσο στο MySpace τους όσο και με τη διασκευή που κάνανε στο “No Good, Start The Dance”, όταν είχαν πάει στο Mad Day Live για να εμφανιστούνε ζωντανά.Και ενώ η προσπάθειά τους είναι πραγματικά αξιοπρεπής, με κομμάτια τα οποία όντως σε εθίζουν στη βουτηγμένη στον ιδρώτα ατμόσφαιρά τους, σου μένει μια γεύση ανάμεικτη στο τέλος της ακρόασης του δίσκου. Αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί οι συνθέσεις, στο σύνολό τους, προσπαθούν τόσο πολύ να επενδύσουν στη δυνατή πλευρά της μουσικής, ώστε χάνουν σε σημεία τον σκοπό (κάθε καλλιτέχνη) να δημιουργήσει κάτι δικό του. Και ναι, τραγούδια όπως το “Manifesto” ή το “Infernal Sound” για παράδειγμα καταφέρνουν να σε ξεσηκώνουν με το άκουσμά τους, δεν κατορθώνουν όμως σε καμία στιγμή να αποτινάξουν από πάνω τους την αίσθηση του γνώριμου. Μια αίσθηση πανταχού παρούσα καθ’ όλη τη διάρκεια του Expect The Unexpectable. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως ο δίσκος δεν είναι απολαυστικός –προσωπικά τον άκουσα επανειλημμένα και σας διαβεβαιώνω πως τον ευχαριστήθηκα τα μάλα όλες τις φορές. Πέρα όμως από το θέμα του ευχάριστου, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης στον συγκεκριμένο ήχο ή πως δεν πρέπει οι Shapeless να προχωρήσουν πέρα από τις ξεκάθαρες επιρροές τους. Ελπίδα σαφώς υπάρχει, καθώς στο Expect The Unexpectable διαφαίνονται καλά στοιχεία εκ μέρους του ντουέτο. Τα οποία, αν μπουν σε ένα πιο μεστό και προσωπικό συνθετικό καλούπι έχουν τη δυνατότητα πιστεύω να μας παραδώσουν υλικό πραγματικά ιδιαίτερο στο μέλλον.
