Το Άσμα Ασμάτων είναι ένα από τα βιβλία της Εβραϊκής Βίβλου και αποτελείται από 117 στίχους. Πρόκειται για ένα ερωτικό ποίημα – με αλληγορική σημασία σύμφωνα με κάποιους μελετητές – του οποίου η δημιουργία, τον 4ο π.Χ. αιώνα, αποδίδεται στον βασιλιά Σολομώντα. Θεωρείται από πολλούς το κορυφαίο ερωτικό ποίημα όλων των εποχών και έχει πια κερδίσει τη θέση του στο συλλογικό ασυνείδητο, δίπλα στην Οδύσσεια του Ομήρου, τους Αθλίους του Ουγκώ και το Alice In Wonderland του Λιούις Κάρολ. Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος το μετέφρασε στα Ελληνικά το 1985, μετά από παραγγελία της Ειρήνης Παππά, και από τότε έχει παρουσιαστεί σε διάφορες μορφές, με μουσική υπόκρουση του Βαγγέλη Παπαθανασίου αλλά και με μελοποιήσεις του Κώστα Μυλωνά και του Χρήστου Νικολόπουλου. Η γνωριμία του στιχουργού και ποιητή με τον συνθέτη Μάριο Στρόφαλη οδήγησε πρόσφατα στο ανέβασμα του μιούζικαλ Τα Μαγικά Του Έρωτα – βασισμένου στο Άσμα Ασμάτων – στο θέατρο Δίπυλον και σε σκηνοθεσία της Ράιας Μουζενίδου, συζύγου του Παπαδόπουλου. Ως φυσικό επακόλουθο της τελευταίας έρχεται τώρα και η παρούσα ζωντανή ηχογράφηση της παράστασης, με βασικούς ερμηνευτές τους Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Άντονυ Μπερκ και Αναστασία Μολυβδά. Η μετάφραση-απόδοση του Παπαδόπουλου είναι βέβαια υπεράνω κριτικής – άλλωστε συγκαταλέγεται στους λίγους που θα μπορούσαν να κάνουν κάτι τέτοιο τόσο αριστοτεχνικά. Διατηρώντας το λάγνο ύφος του αυθεντικού κειμένου, εισάγει στοιχεία από τη δική μας παράδοση και καταφέρνει έτσι να του αποδώσει μια λαϊκότητα η οποία το κάνει σαφώς πιο προσαρμόσιμο στην τραγουδιστική φόρμα, σε σχέση με τις σαφώς πιο «ακαδημαϊκές» προσεγγίσεις του ποιήματος από τον Σεφέρη και άλλους. Ακούγοντας δε τον δίσκο καταλαβαίνει κανείς με την πρώτη γιατί ο Παπαδόπουλος επέλεξε τον Στρόφαλη για τη μελοποίηση. Οι μελωδίες του διαθέτουν μια αδρότητα, μια απλότητα – όχι όμως αυτή της ευκολίας αλλά την κατακτημένη, αυτή που φέρνει η μεγάλη του εμπειρία στο θέατρο, το σινεμά και την τηλεόραση – και «περνάνε» έτσι με άνεση στον ακροατή. Ακόμα, η προσέγγισή του εκμεταλλεύεται στοιχεία των μουσικών παραδόσεων των λαών της Μεσογείου, της ευρύτερης Δύσης (βαλς, ταγκό) αλλά και της καθ’ ημάς Ανατολής (το λαϊκό και παραδοσιακό μας τραγούδι), ενώ στις ενορχηστρώσεις χρησιμοποιεί και το κουαρτέτο του: Βαγγέλης Βεργωτής στο ακορντεόν, Λαέρτης Κοκολάνης και Αλφρέντο Στούνι στα βιολιά, Φαίη Νικολοπούλου στο βιολοντσέλο και ο ίδιος στο πιάνο. Επαρκέστατοι, τέλος, όλοι οι συμμετέχοντες ερμηνευτές. Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι το Άσμα Ασμάτων του Μάριου Στρόφαλη ακούγεται με άνεση παρά την απουσία της εικόνας – με δεδομένο ότι έχει γραφτεί για ένα μιούζικαλ, όπως προαναφέρθηκε. Δεν είχα βέβαια την τύχη να παρακολουθήσω την παράσταση στο Δίπυλο, αλλά σε καμιά στιγμή δεν ένιωσα ότι λείπει κάτι από τον δίσκο, αφού υπάρχει πλήρης αυτονομία του ηχογραφήματος. Από το υπέροχο, μινιμαλιστικό πιανιστικό μοτίβο της έναρξης, στο “Φίλα Με Μ’ Όλα Τα Φιλιά”, κι από το “Μη Μου Αγριεύετε Την Αγάπη” έως το υμνητικό “Κήπος Κλειστός, Ολάνθιστος”, υπάρχουν εδώ πολλές όμορφες στιγμές. Υπάρχει βέβαια κατά τη γνώμη μου και μια «κοιλιά» προς το τέλος – άλλωστε είναι δύσκολο να διατηρηθεί αμείωτο το ενδιαφέρον σε ένα άλμπουμ που ξεπερνά τη μία ώρα σε διάρκεια – αλλά ο Στρόφαλης μάς ανταμείβει κρατώντας το δυνατότερο χαρτί του για το κλείσιμο: την ανερχόμενη μελωδική γραμμή που ντύνει τον στίχο «σπίθες φωτιάς τριγύρω απ’ την αγάπη». Εν κατακλείδει, το Άσμα Ασμάτων κρίνεται νομίζω ως επιτυχημένο εγχείρημα καθώς βρίσκει τον Στρόφαλη σε καλή στιγμή, να αξιοποιεί την ήδη αναγνωρισμένη αξία της μετάφρασης του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Οι δυο τους ετοιμάζουν και έναν δίσκο με καινούργια τραγούδια. Αν κρίνω από όσα μας προσφέρουν εδώ, θα έχει πιστεύω ενδιαφέρον.
