Πώς θα μπορούσες να συστηθείς με μία πρόταση. Πώς θα περιέγραφες τη μουσική σου σε κάποιον που δεν έχει ξανακούσει;
Θεωρώ πως η μουσική μου έχει μια κινηματογραφική υφή. Δίνω μεγάλη έμφαση στη λεπτομέρεια της παραγωγής, στον μινιμαλισμό, ενώ έχει έντονο και το «υπνωτικό» στοιχείο.
Ποιο είναι το μουσικό story σου μέχρι στιγμής; Δώσε μας 5 highlights.
Σίγουρα, το πρώτο highlight ήταν η υπογραφή του πρώτου μου ολοκληρωμένου άλμπουμ στην Klik Records, όταν ήμουν 19 ετών.
Ως δεύτερο, θα έβαζα τη μετακόμισή μου στο Βερολίνο για να κυνηγήσω την καριέρα μου και να εξερευνήσω τις μουσικές μου επιρροές. Η κουλτούρα του Βερολίνου υπήρξε ένα τεράστιο σχολείο για εμένα.
Το τρίτο highlight ήταν η εμφάνισή μου στο main stage του Ministry of Sound στο Λονδίνο—το μεγαλύτερο venue όπου είχα παίξει μέχρι τότε.
Τέταρτο, η συμμετοχή μου στο WMC του Μαϊάμι, όπου έπαιξα σε τρία σημαντικά για εμένα events, δίπλα σε καλλιτέχνες όπως ο Paul Kalkbrenner και ο Nicolas Jaar.
Πέμπτο και τελευταίο highlight είναι αναμφίβολα η γνωριμία μου με τη Vili και η κυκλοφορία του πρώτου μας κομματιού στην Crosstown Rebels—μια δισκογραφική που είχα βάλει ως στόχο από τότε που ήμουν 20 χρονών.
Τρεις καλλιτέχνες ή σχήματα που σου άλλαξαν τη ζωή;
Prodigy, Moderat και Nirvana.
Προσωπικά σε έμαθα από το "Quiet Riot" που πριν μερικά χρόνια έπαιζε σε heavy rotation στoν Best. Πιστεύεις στον όρο «ραδιοφωνικό τραγούδι»; Στοχεύεις ακόμα στο ραδιόφωνο (και το ελληνικό και διεθνώς) ή δεν το θεωρείς πλέον τόσο δυνατό και το focus σου είναι πλέον στα streams;
Το "Quiet Riot" γράφτηκε το 2009 και κυκλοφόρησε στο πρώτο μου άλμπουμ. Αυτό, ίσως, ήταν το πρώτο κομμάτι που αντιπροσώπευε 100% τον εσωτερικό μου ψυχισμό τη στιγμή που το έγραφα. Το γεγονός ότι αγαπήθηκε τόσο, μου έκανε ξεκάθαρο πως αυτός είναι ο πραγματικός μου στόχος: να εκφράζω μέσω της μουσικής μου ακριβώς αυτό που νιώθω. Γι' αυτόν τον λόγο, λοιπόν, αν και ο όρος «ραδιοφωνικό τραγούδι» υπάρχει, εμένα μόνο να με μπερδέψει μπορεί. Ποτέ δεν στόχευσα στο ραδιόφωνο ή στα ρέυματα. Το γεγονός ότι παίχτηκε τόσο πολύ σίγουρα βοήθησε την καριέρα μου, αλλά δεν ήταν ποτέ ο σκοπός μου. Και εξακολουθεί να μην είναι.
Λίγα λόγια για το πρότζεκτ Vili & Alex Dimou;
Η Vili είναι μια υπερταλαντούχα στιχουργός, songwriter και performer. Από τη στιγμή που τη γνώρισα, αθέλητα άλλαξε όλη μου η προσέγγιση στη μουσική. Με λίγα λόγια, «αυτοκτόνησα» το project Alex Dimou, που για χρόνια έχτιζα, και γεννήθηκε το Vili & Alex Dimou Δεν υπήρχε περίπτωση να συνεχίσω να κάνω αυτό που έκανα πριν. Ο στόχος του συγκεκριμένου project είναι να ντύσουμε τους τρομερά δυνατούς και εσωτερικούς στίχους της Vili με έξυπνα παράγωγα που τους μεταφράζουν σε συναισθήματα. Είναι ένα blend της electronica με την pop, με γνώμονα τον στίχο και τη λεπτομέρεια στην παραγωγή.
Ζούμε σε παράξενους καιρούς. Από τη μια οι άνθρωποι έχουν κουραστεί να ζουν τη μισή τους ζωή ψηφιακά και αποζητούν το digital detox, από την άλλη το ΑΙ ανεβαίνει καθημερινά. Εσύ πού «βρίσκεσαι» ως προς αυτό;
Η τεχνητή νοημοσύνη είναι ίσως η μεγαλύτερη τεχνολογική επανάσταση της ανθρωπότητας. έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει πίσω. Οπότε, είναι επιτακτικό να μάθουμε, να εμβαθύνουμε και να την καθοδηγήσουμε. Όταν σταμάτησα να φοβάμαι, τότε ήταν που ανακάλυψα πραγματικά τις θετικές δυνατότητες που κρύβει.
Μίλησέ μου για τα video clip που έχεις φτιάξει με χρήση ΑΙ. Ποια εταιρεία/ομάδα κρύβεται από πίσω και τι ακριβώς κάνει;
Όταν ολοκληρώθηκε μουσικά το άλμπουμ μας με τη Vili, έπρεπε να στραφούμε και στην οπτική του επικοινωνία. Επειδή, όπως είναι λογικό, ο προϋπολογισμός μας δεν μας επέτρεπε να κινηματογραφήσουμε τα concepts που σκεφτόμασταν για τα video clips, ξεκίνησα να ασχολούμαι με το 3D, ώστε να τα δημιουργήσω εγώ από το μηδέν.
Παράλληλα, εμφανίστηκαν τα πρώτα μοντέλα του creative AI. Από την πρώτη μέρα άρχισα να τα μελετώ και, σιγά-σιγά, έφτασα σε σημείο όπου μπορούσα να φτιάξω τα δικά μου custom-trained μοντέλα.
Μαζί με τον σκηνοθέτη και χρόνια φίλο μου, Dimitris Preve , δημιουργήσαμε την εταιρεία Mythodia Visuals, όπου μπορούμε να δημιουργούμε custom AI models για οτιδήποτε—ανθρώπους, τοποθεσίες, ρούχα, κ.λπ.
Με απλά λόγια, παίρνουμε στοιχεία από την πραγματικότητα και μεταφέρουμε στον κόσμο του AI με αναλογία 1:1. Αυτό μας επιτρέπει να δημιουργούμε εξαιρετικά ρεαλιστικά μουσικά βίντεο, διαφημίσεις ή οτιδήποτε άλλο.
Υποθέτω πως παρακολουθείς στενά τις τεχνολογικές εξελίξεις, καθώς επίσης και πως έχει αλλάξει ο τρόπος που φτιάχνεις πλέον μουσική σε σχέση με παλιότερα (άλλος εξοπλισμός, άλλες δυνατότητες). Θέλεις να μας μιλήσεις λίγο για τη χρήση hi-tech στη γραμμή παραγωγής της μουσικής σήμερα;
Πάντα είχα μια σχέση αγάπης με την τεχνολογία! Από την εποχή που σπούδαζα μουσική τεχνολογία μέχρι και σήμερα. Παρακολουθώ στενά κάθε νέα τεχνολογία από τότε που ήμουν 17 ετών. Είναι κάτι που με συναρπάζει και πλέον αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Κάθε μέρα, μόλις κλείνω το στούντιο, αφιερώνω τουλάχιστον τρεις ώρες διαβάζοντας papers από πανεπιστήμια ανά τον κόσμο, για να δω ποιες νέες τεχνολογίες κυκλοφορούν και πώς θα μπορούσαν να ενταχθούν στα δικά μου workflows. Ο τρόπος που δημιουργώ μουσική αλλάζει σχεδόν καθημερινά. Δοκιμάζω τα πάντα. Είμαι ανοιχτός στα πάντα.
Θα βοηθήσει το ΑΙ τη μουσική ή θα την καταστρέψει; Πώς σου φάνηκε η πρόσφατη κίνηση καλλιτεχνών από τη Μ.Βρετανία που κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ με tracks σιωπής για να διαμαρτυρηθούν;
Πιστεύω ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη θα «καταστρέψει» αυτούς που την πολεμούν. Όπως ανέφερα, είμαστε σε σημείο όπου αυτό δεν γυρίζει πίσω. Αν δεν μάθουμε, δεν θα μπορέσουμε να τη χρησιμοποιήσουμε. Και αν δεν χρησιμοποιήσουμε, είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα μας ξεπεράσει. Παραδόξως, δεν το θεωρώ κακό. Πλέον, η AI δίνει τη δυνατότητα σε ανθρώπους που έχουν αισθητική, αλλά όχι τις τεχνικές γνώσεις, να παρουσιάσουν το όραμά τους. Φυσικά, είναι άδικο για όσους αφιέρωσαν τη ζωή τους σε σπουδές πάνω στη μουσική. Αλλά το ίδιο «άδικο» ήταν και για όσους είχαν ταλέντο και αισθητική, αλλά δεν μπόρεσαν ποτέ να αναπτύξουν λόγω έλλειψης πόρων ή ευκαιριών. Οι γραμμές είναι λεπτές, και καταλαβαίνω τόσο αυτούς που νιώθουν πως καταστρέφονται από την AI, όσο και αυτοί που επωφελούνται. Άλλωστε, και οι δικές μου σπουδές είναι πλέον «άχρηστες» λόγω της ΤΝ. Δεν ξέρω, όμως… αισθάνομαι πως μέσα από αυτό που συμβαίνει θα γεννηθούν νέες μουσικές από ανθρώπους που δεν περιμέναμε. Και αυτό—δεν σου κρύβω—με εξιτάρει.
Να μιλήσουμε λίγο για τα visuals; Πώς βλέπεις το «τώρα» των μεγάλων events ηλεκτρονικής μουσικής (τύπου Anyma); Έχεις παρακολουθήσει από κοντά κάτι που σου έχει πάρει το κεφάλι; Ποιο είναι το top AV show αυτή τη στιγμή κατά τη γνώμη σου; Αν είχες τους πόρους τι οπτικοακουστικό show θα ήθελες να παρουσιάσεις;
Σαφώς και πλέον, με την τεχνολογία που υπάρχει, τα visuals έχουν αλλάξει επίπεδο. Ωστόσο, εμένα ποτέ δεν με εντυπωσίαζαν ιδιαίτερα τα visuals σε μια συναυλία. Πάντα αυτό που έκανα ήταν να αφήνομαι στη μουσική και να κλείνω τα μάτια. Και αυτό είναι, για μένα, το ιδανικό "show": Ένα σκοτεινό δωμάτιο, ο μουσικός να οδηγεί, και εμείς από κάτω να μην βλέπουμε τίποτα—απλώς να αφήνουμε τη μουσική να μας παρασύρει και να αισθανόμαστε την παρουσία της.
Αν θεωρήσουμε πως το Spotify έφερε τα πάνω-κάτω στη μουσική βιομηχανία, ποιο πιστεύεις θα είνα το επόμενη μεγάλη αλλαγή που θα μεταλλάξει τα πάντα;
Δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Είμαι εντελώς μακριά από τον χώρο της διανομής, οπότε ό,τι και να σου πω ότι είναι άτοπο.
Επόμενη σου κυκλοφορία;
Το επόμενο κομμάτι μας ως Vili & Alex Dimou είναι το "Killing Spree", που θα κυκλοφορήσει από τη Muzitee στις 7 Απριλίου. Για μένα, είναι ίσως το καλύτερο και πιο ιδιαίτερο κομμάτι που έχουμε δημιουργήσει μαζί με τη Vili.
Τι θέλεις να κατακτήσεις / εγκαταλείψεις το 2025;
Το 2025, με ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΧΑΡΑ, θα ήθελα να εγκαταλείψω τη συγκεντρωτικότητα που με χαρακτηρίζει και με ταλαιπωρεί χρόνια τώρα. Έχω την τάση να περνάνε όλα από τα χέρια μου, γιατί νιώθω πως «κανένας άλλος δεν μπορεί να καταλάβει το όραμά μου»—πράγμα που είναι τόσο χαζό και ψωνιστικό όσο ακούγεται! Το ξέρω πολύ καλά: όχι μόνο μπορούν να καταλάβουν (σιγά τον Da Vinci!), αλλά μπορούν και να αναβαθμιστούν αν τους αφήσω. Όμως, το να αφήσω τον έλεγχο είναι κάτι που με δυσκολεύει πολύ. Αυτό, λοιπόν, με χαρά θα το εγκατέλειπα!
