Ο Γιώργος Ανδρέου, με αξιοπρόσεχτη προσωπική δισκογραφία που αγγίζει την ελληνική έντεχνη μουσική εγγίζοντας τη σχέση της με ανατολικά και δυτικά μουσικά ιδιώματα, παραδίδει την Αθανασία. Ένα έργο για λύρα, πιάνο και ορχήστρα εγχόρδων, το οποίο αποτελεί το soundtrack της ταινίας του Πάνου Καρκανεβάτου Καλά Κρυμμένα Μυστικά, Αθανασία. Παρά την εμπειρία του στο θέατρο, οι συμμετοχές του Ανδρέου στον κινηματογράφο είναι περιορισμένες (με πιο γνωστή την ταινία της Όλγας Μαλέα Λουκουμάδες Με Μέλι). Η ταινία περιγράφει έναν έρωτα που δεν έγινε αγάπη, παρά μόνο πολύ αργά. Παρά τον επιδέξιο σκηνοθετικό έλεγχο μιας αξιοζήλευτης παραγωγής η οποία ξεκινά στη Νέα Υόρκη και φτάνει στα Δωδεκάνησα, η ταινία εξαντλείται σε ευκολίες, ο σεναριακός πυρήνας της φαντάζει μονοδιάστατος και καταλήγει έτσι ως επίπεδη ηθογραφία. Σε τεχνικό επίπεδο όμως κερδίζει τις εντυπώσεις και η συμβολή του Γιώργου Ανδρέου σ’ αυτό είναι σημαντική. Ο συνθέτης αποφεύγει το προφανές φολκλόρ και επιλέγει να επενδύσει το δράμα των χαρακτήρων με ενορχηστρωτική λιτότητα και ακρίβεια. Η διακριτική λύρα (κρητική και δωδεκανησιακή) του Ζαχαρή Σπυριδάκη γίνεται η συναισθηματική φωνή που αντηχεί την τραχύτητα της ελληνικής γης. Άλλωστε μεγάλο μέρος των γυρισμάτων της ταινίας έγινε στη Νίσυρο και η ταινία επιτυγχάνει μια εξαιρετική οπτική αντίθεση μεταξύ του νησιού-ηφαίστειο και της μητροπολιτικής Νέας Υόρκης. Οι βαρύθυμες συγχορδίες εντείνουν μια τελετουργική ανάπτυξη των μουσικών θεμάτων τα οποία υπαγορεύονται από την εικόνα και την υποστηρίζουν. Η μουσική στην ουσία γίνεται πολλές φορές το δεκανίκι του ελλειπτικού σεναρίου. Εξαιρετικής σύλληψης το κομμάτι “Αναγέννηση” με επεξεργασμένες τις φωνές γυναικών από την Αστυπάλαια. Στο άλμπουμ συμμετέχουν σε τρία τραγούδια ο Μίλτος Πασχαλίδης, η Γιώτα Νέγκα και η Ελένη Τσαλιγοπούλου. Η σύνθεση των τραγουδιών αποτελεί ανάπτυξη των μουσικών θεμάτων σε στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου. Αν και τα τραγούδια συνάδουν με τον αισθηματικό ρυθμό της υπόλοιπης επένδυσης – χωρίς καμία διάθεση απαξίωσης εκ μέρους μου – δεν παύουν να αποτελούν ένα εμπορικό άλλοθι με στόχο να γίνει προσβάσιμο το soundtrack με την προσθήκη αναγνωρίσιμων ερμηνευτών. Στην Aθανασία συμμετέχει επίσης η καμεράτα εγχόρδων Anasynthesis, ενώ ο ίδιος ο συνθέτης αναλαμβάνει την ερμηνεία του πιάνου. Συμπερασματικά, η μουσική του Ανδρέου αποφεύγει εύστοχα το μελόδραμα και παραδίδεται αφτιασίδωτη, χωρίς να είναι συναισθηματικά στεγνή. Όμως η στενή της συνάφεια με την εικόνα δημιουργεί ένα μουσικό τόπο το οποίο προδίδει την κινηματογραφική του καταγωγή.
