Όσοι παρακολουθούν τον χώρο της ευρύτερης ελληνικής electronica πιστεύω γνωρίζουν τον Blend (ή αλλιώς Mishkin). Υπεύθυνος για αρκετούς δίσκους, όλα αυτά τα χρόνια αποτελεί σταθερά ποιότητας σε αυτό τον χώρο. Όταν δε αποφάσισε να συνιδρύσει την Cast-A-Blast πίσω στο 2006 μπορούσες άνετα να καταλάβεις πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος είχε ένα όραμα στο μυαλό του. Fast forward τρία χρόνια και κατανοείς πως ο Blend όχι μόνο είχε όραμα, αλλά και ότι ήξερε πώς να το υλοποιήσει. Έτσι η Cast-A-Blast έχει κυκλοφορήσει σ’ αυτό το διάστημα κάποιους πραγματικά αξιόλογους δίσκους, ενώ μπορεί επίσης να καυχιέται ότι έχει βγάλει και ένα από τα πιο marketable πρόσωπα της εναλλακτικής ελληνικής μουσικής σκηνής τα τελευταία χρόνια – μιλάω βέβαια για τη Sugahspank. Στα 2009 λοιπόν η εταιρεία όχι μόνο δεν φαίνεται να έχει κορεστεί, αλλά συνεχίζει ακάθεκτη και πιο δυνατή από ποτέ με τη νέα της κυκλοφορία.Στο Think Twice βρίσκουμε τον Blend/Mishkin να συναντάει τον παιδικό του φίλο και μουσικό συνοδοιπόρο Palov, θέτοντας ως κοινό τους στόχο να συνδυάσουν όσα στοιχεία συνθέτουν την καθημερινή τους μουσική πραγματικότητα. Και τι δεν ακούμε εδώ μέσα, από την άποψη της μουσικής πολυσυλλεκτικότητας: funk, soul, breaks, dub, παιχνιδιάρικες κιθάρες, εξωτικούς κρουστούς ρυθμούς, ατμοσφαιρικά πνευστά, vibes θαρρείς ξεθαμμένα από παλιά 1970s blaxploitation films, αλλά και hip hop στοιχεία, τα οποία μπορεί να μην κυριαρχούν στο άλμπουμ, παρόλα αυτά υπάρχουν κρυμμένα στο φόντο του. Ενώ λοιπόν ο δίσκος ξεκινάει δυναμικά με καθαρόαιμο hip hop στο εναρκτήριο “Blunts, Parachutes, Headphones & Beats” – με τον Bnc να ραπάρει από πάνω και με τα πνευστά να συνοδεύουν τις χαλαρές κιθάρες – η συνέχεια είναι εντελώς διαφορετική. Το “Never Forget” θα μπορούσε να είναι ιδανικό soundtrack ενός καλοκαιρινού μπαρ σε κάποια ξεχασμένη ελληνική παραλία. Από την άλλη, στο αμέσως επόμενο “A Case Of Amnesia”, το funky μπάσο σε συνδυασμό με τις εμπνευσμένες από το Shaft μελωδίες σε μεταφέρει σε ένα τελείως διαφορετικό σκηνικό. Λίγο πιο κάτω, στο “Halo Halo”, ρυθμοί από τη Νότια Αμερική έρχονται να σε μεταφέρουν νοητά εκεί όπου το επόμενο κομμάτι (και πιο πιθανό «χιτάκι» του Think Twice) σε βάζει σε κάποια πίστα όπου όλοι χορεύουνε ασταμάτητα. Στο “Fast Train Humming” πάλι, το «βρώμικο» σαξόφωνο θαρρείς πως έχει ξεπηδήσει από τη Νέα Ορλεάνη των 1970s. Κι εκεί που, μετά από όλα αυτά, νομίζεις πως έχεις ψυχολογήσει τον δίσκο, σου «σκάει» στο στερεοφωνικό το προτελευταίο κομμάτι, “Crush Test”, για να σου θυμίσει γιατί τα 1990s ονομάστηκαν ως «χρυσή εποχή» του αμερικάνικου hip hop. Και όλο αυτό το ταξίδι γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε και μεταξύ τους να κολλάνε οι παραπάνω συνθέσεις, αλλά και να στέκουν αυτόνομα ως αξιολογότατα τραγούδια. Με λίγα λόγια στο Think Twice έχουμε να κάνουμε με μια συναρπαστική διαδρομή σε όλο σχεδόν το φάσμα της μαύρης μουσικής των τελευταίων δεκαετιών, δοσμένη με τόση προσοχή και αγάπη για το αντικείμενο, ώστε είναι αδύνατο να μην σε εθίσουν οι Palov & Mishkin στους ρυθμούς τους – ειδικά εάν είσαι έστω και λίγο φίλος τέτοιων μουσικών. Με το Think Twice όμως οι Palov & Mishkin δεν βγάλανε απλά έναν καλό δίσκο για τα ελληνικά δεδομένα – αυτό που κάποιοι ακόμα χαρακτηρίζουν ως «για ελληνικό καλό είναι». Εδώ μιλάμε αντιθέτως για έναν από τους καλύτερους δίσκους της μαύρης/ηλεκτρονικής μουσικής σε διεθνές επίπεδο, ο οποίος προβλέπω να φιγουράρει σε αρκετές λίστες με τους καλύτερους της χρονιάς σε μερικούς μήνες. Και είναι πραγματικά όμορφο – τουλάχιστον για όσους από εμάς ψάχναμε μαύρα ακούσματα από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και μας κοιτάγανε, τότε, σαν εξωγήινους – να βλέπουμε ότι, μετά από τόσα χρόνια, μπορούμε να περηφανευόμαστε για την προσφορά συμπατριωτών μας σε αυτή τη μουσική, σε διεθνές πλέον επίπεδο.
