Οι Δήθεν είναι ένα συγκρότημα που από το 1994 οπότε και δημιουργήθηκε παίζει ζωντανά επανεκτελέσεις ρεμπέτικων τραγουδιών σε διάφορους χώρους και περιστάσεις. Το Γλυκιάς Αυγής Αντάμωμα είναι η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά, στην οποία και επιλέχθηκαν 19 παραδοσιακά, σμυρναίικα, ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια, κυρίως της δεκαετίας του 1930. Προς τιμήν τους οι Δήθεν απέφυγαν να επιλέξουν τα πιο γνωστά και χιλιακουσμένα τραγούδια αυτής της περιόδου, αλλά προτίμησαν να σταθούν σε κάποια λιγότερο ίσως γνωστά, αλλά εξίσου ενδεικτικά. Η επιλογή δε αυτή δεν φαίνεται να έγινε με κάποιο άλλο κριτήριο πέραν της αγάπης του συγκροτήματος για τα συγκεκριμένα τραγούδια και τη συγκεκριμένη εποχή. Έτσι στο δίσκο συγκεντρώνονται κάποια παραδοσιακά μικρασιάτικα, όπως τα σπουδαία "Αν Περνάς Κι Αν Δε Περνάς" και "Απόψε Τα Μεσάνυχτα", καθώς και τραγούδια δημιουργών όπως ο Δημήτρης Σέμσης ("Δε Με Θέλεις Πια", "Τράβα Σπάγκο"), ο Κώστας Σκαρβέλης ("Τράβα Ρε Μάγκα Και Αλάνι", "Μα Τι Να Κάνω Σ' Αγαπώ", "Το Γλυκό Φιλί"), ο Μάρκος Βαμβακάρης ("Πάψε Να Με Τυρρανάς"), αλλά και ο Γιώργος Μητσάκης – σ' ένα εξαιρετικό ζεϊμπέκικο που πρωτοτραγούδησε η Μαρίκα Νίνου το 1950. Φτάνοντας στη Νίνου οφείλουμε να πούμε ότι οι τραγουδιστές του δίσκου είχαν να αναμετρηθούν με ερμηνείες από μεγαθήρια όπως η Νίνου βέβαια, η Ρόζα Εσκενάζυ, η Ρίτα Αμπατζή, ο Στελλάκης Περπινιάδης, ο Γιώργος Κάβουρας κ.α. και βάση αυτού τα κατάφεραν αρκετά καλά. Τόσο η Βιβή Βουτσελά, που λέει και τα περισσότερα τραγούδια με άψογη τεχνική και ωραία χροιά, όσο και ο Γιάννης Καραμάνης. Επίσης συμμετέχουν ο Μανώλης Δημητριανάκης, με μια στιβαρή ερμηνεία στα "Χανουμάκια" των Κώστα Καρίπη - Σωτήρη Γαβαλά, ο Γιάννης Λεμπέσης στο συγκλονιστικό τραγούδι του Βαγγέλη Παπάζογλου "Το Παιδί Του Δρόμου" και ο Παναγιώτης Λάλεζας στο "Κρασοπίνω" του Παναγιώτη Τούντα και στο "Η Παγίδα" του Γρηγόρη Ασίκη. Σε γενικές γραμμές, ακούγοντας τα τραγούδια, τόσο σε επίπεδο ερμηνείας, όσο και σε επίπεδο παιξίματος απ' τους μουσικούς, δεν αισθάνεσαι ότι η χρονική απόσταση που έχει μεσολαβήσει από τις πρωτότυπες εκτελέσεις είναι τόσο μεγάλη. Αυτό είναι τελικά το μεγάλο ατού, αλλά και ταυτόχρονα το μειονέκτημα του δίσκου των Δήθεν. Από τη μία δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς τη δεξιοτεχνία τους και το γεγονός ότι η γνώση κι ο σεβασμός τους για το υλικό είναι κάτι παραπάνω από φανερή. Αλλά, από την άλλη, μια τέτοια εργασία είναι σχεδόν εξαρχής καταδικασμένη να εγκλωβιστεί σε μια μουσειακή αντιμετώπιση των τραγουδιών. Ωστόσο αυτό που μένει σαν τελική εντύπωση είναι η έξοχη επιλογή τραγουδιών και οι ωραίες εκτελέσεις, καθώς και η προσεγμένη έκδοση, η οποία περιέχει ουσιαστικά σχόλια για όλα τα τραγούδια και τους συντελεστές από τον ερευνητή του λαϊκού τραγουδιού Νίκο Α. Πολίτη. Αν μη τι άλλο το Γλυκιάς Αυγής Αντάμωμα μοιάζει μια καλή ευκαιρία για να θυμηθούμε τη διαφορετική ποιότητα που κουβαλούν κάποια απ' τα τραγούδια εκείνης της εποχής.
