Έξι χρόνια πέρασαν από το τελευταίο album των Envus Μπερδεμένα Μας Τα Λες Φίλε, στα οποία φάνηκε πως το hip-hop ντουέτο είχε πια διαλυθεί, αφού ο μεν Νίκος Γκόλφης αποχώρησε, ο δε Δημήτρης Κοττάκης ασχολήθηκε με τους Magrathea καθώς και με το ραδιόφωνο, ως παραγωγός της επιτυχημένης εκπομπής «Διαστημόπλοιο» στον Planet - που σε κάμποσους κράτησε καλή συντροφιά τις μεταμεσονύκτιες ώρες με επιλογές από το ελληνόφωνο rock, hip-hop και electronica. Παρά τα φαινόμενα όμως ο Κοττάκης επιστρέφει στη δισκογραφία ανασταίνοντας το όνομα των Envus και παρουσιάζοντας ένα χορταστικό album 72 λεπτών.Η ακρόαση πάντως της Συνύπαρξης δεν έπεισε - εμένα τουλάχιστον - ότι η δουλειά είχε σοβαρούς λόγους ύπαρξης. Δεν λέω, δείχνει ως φιλότιμη και ειλικρινής ανάγκη έκφρασης ενός γνήσιου λάτρη της hip-hop μουσικής, ο οποίος όμως δεν πείθει παρά σποραδικά ότι διαθέτει τα απαραίτητα καλλιτεχνικά εχέγγυα, πλην της αγάπης του για τον συγκεκριμένο ήχο. Το ίδιο μάλιστα ισχύει λίγο-πολύ για τους περισσότερους από όσους συμμετέχουν εδώ. Αδιάφοροι, υποκρουσιακοί ρυθμοί, στίχοι που ενώ θέλουν να εκφράσουν και να κριτικάρουν την ελληνική καθημερινότητα που μας περιβάλλει δεν βρίσκουν τελικά τις κατάλληλες λέξεις και την απαιτούμενη δύναμη και ερμηνείες ως επί το πλείστον «λίγες», επίπεδες, δίχως εκτόπισμα. Υπήρξαν βέβαια και δυο-τρία τραγούδια που ξεχώρισαν, αναδεικνυόμενα σε φωτεινούς φάρους και δείχνοντας τι ακριβώς λείπει από τα υπόλοιπα. Πρόκειται για το πολύ καλό “Ραπ Του Τίποτα” - με στιβαρή συμμετοχή από τον Stereo Mike - το συγκινητικό “Γεια Σου Ρε Μάνα” και το ενδιαφέρον “Για Πάντα Εδώ”. Δεν αρκούν όμως φοβάμαι για να απαντήσουν ένα ερώτημα θεμελιώδες τόσο για το παρόν album, όσο και για την πλειονότητα των εγχώριων hip-hop albums των τελευταίων χρόνων: ποιος ο λόγος τελικά να ακούσει κανείς τη Συνύπαρξη, όταν η διεθνής hip-hop σκηνή έχει να παρουσιάσει albums πολύ πιο συγκροτημένα, από rappers πολύ πιο ικανούς; Καλώς ή κακώς το hip-hop - όπως και το rock ή η electronica - είναι μια μουσική εισαγόμενη στην Ελλάδα και αναπόφευκτα συγκρινόμενη με το τι κυκλοφορεί διεθνώς, όπου ο πήχης είναι χρόνια τώρα που έχει τοποθετηθεί ψηλά.
