Ακόμα και όσοι δεν παραβρέθηκαν στις δύο συναυλίες του Γιώργου Νταλάρα από όπου αντλείται το υλικό της εν λόγω ζωντανής ηχογράφησης (με Dulce Pontes τον Ιούνιο 2005 και με καλεσμένους από τη Μεσόγειο τον Αύγουστο), μπορούν νομίζω να εκτιμήσουν πόσο συναρπαστική υπήρξε η εμπειρία και ακούγοντας την στο σαλόνι τους από το cd player. Στη λαμπερή αυτή μεσογειακή γιορτή συνοδεύουν τον Γιώργο Νταλάρα η Dulce Pontes - μια από τις σπουδαιότερες Πορτογαλίδες ερμηνεύτριες - ο γνωστός στον χώρο του Ναπολιτάνικου canzone Eddy Napoli, η αισθησιακή Παλαιστίνια τραγουδίστρια Mira Anwar Awad καθώς και ο Halil Moustafa από τη γειτονική μας Τουρκία. Όλοι τους δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και είτε μόνοι τους είτε σε ντουέτο με τον Νταλάρα ευθύνονται για ορισμένες απολαυστικότατες στιγμές. Τα highlights του album είναι τόσα πολλά, ώστε να μην ξέρει κανείς πού να πρωτοσταθεί αποτιμώντας τα. Ο Νταλάρας ερμήνευσε υποδειγματικά το κατωιταλιώτικο “Is Oria-Mu” (πέτυχε μάλιστα ακόμα και την προφορά), υπήρξε συγκινητικός στο “Σαν Τον Μετανάστη” και απέδειξε την κλάση του στεκούμενος επάξια δίπλα στα ουράνια φωνητικά της Dulce Pontes τραγουδώντας μαζί της αριστουργήματα όπως το “O Mare E Tu”, ή την “Όμορφη Πόλη” του Μίκη Θεοδωράκη. Η ίδια η Pontes έδωσε ρεσιτάλ στο “Cancão Do Mar” και εντυπωσίασε αποδίδοντας συγκλονιστικά το “Χάρτινο Το Φεγγαράκι” στα Ελληνικά. Από τους υπόλοιπους καλεσμένους, ο Napoli έλαμψε στο “Scapricciatiello”, ενώ ο Halil Moustafa μας σύστησε ένα πανέμορφο παραδοσιακό άσμα της χώρας του, το “Mavilim”. Πρόκειται με λίγα λόγια για μια θαυμάσια δουλειά, δοσμένη με φινέτσα και φροντισμένη ως τις λεπτομέρειες, η οποία συνίσταται ανεπιφύλακτα σε όσους παρακολουθούν το ελληνικό τραγούδι αλλά και τη world μουσική γενικότερα. Αν η Μεσόγειος πιστοποιεί κάτι είναι ότι ο Γιώργος Νταλάρας παραμένει ένας από τους πιο ανήσυχους καλλιτέχνες στο ελληνικό πεντάγραμμο, σταθερά αρνούμενος να επαναπαυτεί στις δάφνες του βετεράνου τη στιγμή μάλιστα που κανείς δεν θα του έλεγε και τίποτα εάν το έκανε.
