Μια μάλλον "της στιγμής" δουλειά με ολίγο από έτοιμο υλικό που είχε φυλάξει ο Μιχάλης Χατζηγιάννης για το άλμπουμ του, τακτική στην οποία δεν μας έχει συνηθίσει ο ιδιαίτερα ταλαντούχος ποπ δημιουργός και τραγουδιστής. Το soundtrack για το Ρ20, την ταινία του Λάκη Λαζόπουλου που έπαιξε πρόσφατα στους κινηματογράφους δεν είναι παρά ένα single - προπομπός του νέου δίσκου που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες, με το ασυνήθιστα φτηνό και παλιομοδίτικο (για τις παραγωγές του Soumka) λαικο-λάτιν "Ο,τι κι αν πω", συν δυο ακόμα intrumental εκτελέσεις (η μία πιο tribal, η άλλη πιο ακουστική), μία ευφυή δόση από Fatboy Slim στο ομώνυμο της ταινίας, αλλά κι ένα πολύ όμορφο πιανιστικό θέμα διανθισμένο με έγχορδα που άνετα θα μπροούσε, με τους στίχους της Ελεάνας Βραχάλη, να αποτελέσει μία από τις επιτυχημένες μπαλλάντες του. Ας ευχηθούμε στο άλμπουμ να δούμε κάποια από τα ηλεκτρονικά στοιχεία του Soumka που έκαναν ενδιαφέρουσες τις απλές και πιασάρικες μελωδίες του Χατζηγιάννη και γενικά τη φρεσκάδα που διαπιστώσαμε στο "Κρυφό Φιλί". Οι δε στίχοι των λεκτικών υπερβολών, του εφηβικού ρομαντισμού και της απολυτότητας που μια υιοθετείται και μία απορρίπτεται ευθύς αμέσως είναι και θα παραμείνουν οι ίδιοι και θα ήταν παράλογο να απαιτήσουμε την αλλαγή της φόρμουλας. Μικρή λοιπόν και λίγο πρόχειρη γεύση - αναμένουμε όλο το πιάτο.
