Εδώ και ώρα προσπαθώ να βρώ πως να ξεκινήσω αυτήν την παρουσίαση... Άναψα τσιγάρο, όπως άλλωστε κάθε φορά που προσπαθώ να βρω έμπνευση. Το άναψα και ξάφνου μου ήρθε ξανά στο μυαλό κάτι που ένας συμμαθητής μου μου είχε γράψει σε ένα χαρτάκι, όταν με πρωτοείδε να ξεφυσώ των καπνό των πρώτων μου τσιγάρων... «Το τσιγάρο είναι το μόνο πράγμα που καίγεται για σένα». Και τώρα που το θυμήθηκα, σκέφτομαι πόσο πολύ δίκιο είχε, κι ας κουβαλούσε μια κυριολεκτική μορφή αυτή η φράση. Όλα αυτά τα χρόνια, κοντεύει δεκαετία, αυτό ήταν πάντοτε εκεί και καιγότανε τη στιγμή που το επέλεγα. Ήταν εκεί μοναδική και πιστή παρέα στις χαρές, στα δάκρυα, στις ατελείωτες διαδρομές μέσα και έξω, μετά τον έρωτα, είτε με τη σαρκική του μορφή, είτε με την απόδρασή του... Και ας είναι ένα καταστροφικό πάθος, ποτέ δεν έπαψα να το λατρεύω. Η εικόνα μου είναι συνδεμένη με μια εκπνοή καπνού και ένα άναμα. Όπως και πολλές άλλες αγαπημένες εικόνες. Κάπως έτσι έχει νοιώσει κάθε λάτρης της διαδικασίας αυτής και πολλοί βρέθηκαν να το εξυμνούν μέσα απο στίχους και συναισθήματα, έτσι όπως όταν αυτό καίγεται μονάχα γι αυτούς. Και έτσι δημιουργήθηκε και αυτή η συλλογή, μέσα απο τραγούδια που κίνητρο της δημιουργίας τους ήταν η εικόνα του τσιγάρου που καίγεται μαζί με το συναίσθημα. Κάθε τσιγάρο και ένα τραγούδι, κάθε τραγούδι και ένα τσιγάρο! Μια συλλογή και ένα κόκκινο πακέτο Sante, πατάω το play και ξεχνιέμαι σε αναμνήσεις και ψευδαισθήσεις καπνου... Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά και ένα άδειο πακέτο που απόψε μπήκες. Άλλη αγάπη έπιασες και γω αναρωτιέμαι γιατί μου χάρισες αυτή την ταμπακιέρα. Κάπνιζες καρέλια στη σκάλα και έψαχνες ένα ίχνος. Μου πες καλημέρα και άναψα το πρωινό τσιγαρο. Άναψέ μου το τσιγάρο φίλε και θα φυσώ καπνό και θα τραβώ καπνό. Λόγια, τσιγάρα και μια συναυλία. Και σου λεγα πάντοτε πως θέλω να πιω μαζί σου ένα τσιγάρο. Μια συλλογή που κρίνεται απαραίτητη για κάθε φανατικό λάτρη του τσιγάρου αλλά και όλων όσων αγαπούν την ελληνική μουσική καθ’ολα τα είδη και χρόνια της. 23 κομμάτια που υπήρξαν μέσα απο το ρούφηγμα του καπνού και το εξύμνησανε. 23 κομμάτια, με τη δική τους ιστορία, εκτυλίσσονται και παίρνουν τις μορφές τους με τα φυσήματα του καπνού. Και ευτυχώς, έχω την ευκαιρία, μέσα απο αυτή τη συλλογή να επισημάνω την ύπαρξη 2 νέων σπουδαίων, κατ’εμέ, αυθεντικών λαικών φωνών και όχι μόνο – Τον Γιάννη Παναγιωτόπουλο που τραγουδάει το Άλλη αγάπη έπιασες (ο οποίος τραγουδαέι μαζί με τη Μαριώ στο Χάραμα) αλλά και τον Γιάννη Καραλή με το «Στο Άδειο μου πακέτο» (τον οποίο έχω δει να το τραγουδάει live στην Αθηναίδα, με την ομάδα Σπείρα Σπείρα και έχω πάθει μια ελαφρά ανατριχίλα. Πραγματικά, μια συλλογή που θεματικά ήταν αναγκαία στην ελληνική δισκογραφία και σίγουρα δε θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αρπαχτή. Έτσι και αλλιώς η Lyra μας συνηθίζει σε προσεγμένες και αρκετές φορές αναγκαίες δουλειές. Ένα τσιγάρο δρόμος...κάπου θα μας βγάλει...κι αν καεί...θ’ανάψεις άλλο και μαζί με αυτό θα συνεχίσει ο δρόμος και στη διαδρομή ο καπνός θα παίρνει τις μορφές που θές. Ένα τσιγάρο δρόμος ...τόσο μου πήρε για ν’αλλάξω τη φορά του καπνού μου... ένα τσιγάρο δρόμος ήτανε και αυτή η πορεία.
