Τα δίδυμα αδέλφια με καταγωγή από τη Χίο, κάνουν το πρώτο τους βήμα στη δισκογραφία, με ποπ/ροκ μελωδίες που γράφτηκαν από τον Γιώργο Δημητριάδη με στίχους του Σταμάτη Πανταζόπουλου, τον Βασίλη -Άλλοθι, δεν έχεις άλλοθι- Κελαϊδή σε στίχους του Νίκου Βαξαβανέλη, τον Χριστόφορο Γερμενή με στίχους του Γιάννη Καλπούζου κ.α., αλλά και τρία δικά τους. Προσθέστε και το ήδη χιτ «Μοιάζεις με κάτι χειμώνες» που έγραψε ο Δημήτρης Κοργιαλάς, αλλά και το νέο «Πάντα στα κρυφά», που έδωσε ο συνθέτης Σταύρος Ξαρχάκος σε στίχους των αδερφών και έχετε ένα εντυπωσιακότατο ρόστερ, ειδικά για πρωτοεμφανιζόμενο στη δισκογραφία duo. Να πούμε ότι τα περισσότερα τραγούδια εδώ είναι αξιοπρεπή, κινούμενα στο ευρύτερο πλαίσιο της ποπ (προσοχή: όχι της σαχλο ποπ), με στίχους ρομαντικούς και βαθύτατα ερωτικούς. Να πούμε όμως και ότι με το τσιγγέλι μπορείς να διακρίνεις εξ αυτών, δύο ή τρία που να σου μείνουν, παρά τις επανειλλημένες ακροάσεις. Φαίνεται ότι και οι γνωστοί δημιουργοί στην πλειοψηφία τους δεν έβαλαν και τα δυνατά τους, ενώ λείπει το χρώμα και από τις ολόδικές τους συνθέσεις. Είναι σίγουρα δύο ταλαντούχα παιδιά που κάνουν τα πρώτα τους βήματα δισκογραφικά (γιατί με τη μουσική ασχολούνται από τα 11 τους χρόνια, ενώ ίσως τους έχετε πετύχει στις εμφανίσεις τους στο Blue Cafe) και ακόμη και ερμηνευτικά έχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης. Προς το παρόν, όμως, λείπει το νεύρο και η έμπνευση που απαιτείται σε κάθε ντεμπούτο που σέβεται εκτός από τον εαυτό του, και τους αγοραστές του.
