Όταν κάπου πίσω στο 1992 ο Κωνσταντίνος Β και ο Μιχάλης Δ αποφάσισαν να δώσουν σχήμα και υπόσταση στα όνειρα τους, ασυνείδητα γεννήθηκε ένα όραμα που έμελε να αλλάξει για πάντα τον χάρτη της σύγχρονης ελληνικής μουσικής. Οι δυο τους, αν και γνωριζόντουσαν ήδη με τον στρατευμένο τότε Αντώνη Π και με ηχολήπτη τον Coti Κ, κυκλοφόρησαν ένα album για το οποίο ο χαρακτηρισμός ως κλασικό, ωχριά μπροστά στην μαγεία της άφταστης απλότητας και αγνότητας που το διακατέχει. Το όνομα Στερεο Νοβα ηχεί ακόμα και σήμερα όπως ακριβώς και την πρώτη μέρα που το άκουσες, σαν κάτι πρωτοπόρο και συνάμα αποστασιοποιημένο και περιθωριακό. Ακολουθώντας εξ αρχής μονοπάτι ηλεκτρονικό -μα ποτέ “μηχανικό” και με άρμα συνθετητές και λούπες όταν ακόμα αυτά αποτελούσαν άγνωστες λέξεις για το ευρύτερο κοινό, κατάφεραν με μιας να δώσουν κάτι πολύ διαφορετικό στη μουσική τους, που δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο. Ο ηλεκτρονικός ήχος, παρουσιάστηκε επιτέλους σα φυσικό μουσικό όργανο, να ντύνει εικόνες της Λένορμαν και των προαστίων της άλλοτε αποπνικτικής και άλλοτε γραφικής Μητρόπολης. Στοίχοι που δεν χάιδευαν τα αυτιά με εσκεμμένους συναισθηματισμούς –ακόμα και τις στιγμές που κατάφερναν αναπόφευκτα να σε διαπεράσουν, αλλά μιλούσαν για όλα εκείνα που δεν δείχνει η τηλεόραση, χαράζοντας σε κάθε στροφή ένα σύνθημα. Σκιαγραφώντας εικόνες, έμοιαζαν να ζωγραφίζουν άλλοτε με χρώματα και άλλοτε σε τόνους του γκρίζου, μουντούς αλλά πέρα για πέρα αληθινούς και ρεαλιστικούς. Ξεκινώντας από την Ευδοκία, το πρώτο τους κομμάτι με μια αξεπέραστη γραμμή μπάσου, αμέσως μετά ακολούθησε το κλεμμένο ποδήλατο με τη φωνή του Κωνσταντίνου Β να χρωματίζει τη μελωδία, ακροβατώντας ανάμεσα στις εναλλαγές των εικόνων, χωρίς όμως ποτέ να τις κατευθύνει, αφυπνίζοντας διακριτικά τις αισθήσεις. Αυτή η μοναδική σχέση beat και ελληνικού στοίχου, του παθιασμένου χορού και μιας αδιόρατης μελαγχολίας φορεμένης κατάσαρκα είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τον ήχο του group. Η σειρήνα χτυπάει και η γαλάζια πλευρά στριφογυρίζει μέσα σε νυχτερινές βόλτες. Μοιάζει αστείο το ότι για τους περισσότερους από εμάς, το album αυτό πρωτοκυκλοφόρησε σε κάποια κασέτα με σκόρπια κομμάτια και μερικά αφηρημένα σχεδιάκια πάνω της, ίσως μάλιστα και μετά την έκρηξη της Ντισκολάτας. Οι διαφορές σε σχέση με την πρωτότυπη κυκλοφορία της Wipe Out είναι αρκετές. Η έκδοση αυτή είναι remastered και έχουν ξαναπεραστεί εκ νέου τα φωνητικά σε όλα τα κομμάτια, ενώ περιέχονται επιπλέον και ακυκλοφόρητα κομμάτια tracks όπως το μοντέλο. Να σημειωθεί ότι κάποια κομμάτια όπως o εξώστης, παρουσιάζονται διασκευασμένα σε επανεκτέλεση –ελαφρά ακουστική στη προκειμένη περίπτωση. Αν η ολοκλήρωση του κύκλου των Στέρεο Νόβα είχε το κόστος της απώλειας ενός αγαπημένου group, αυτόματα μας χάρισε απλόχερα δυο αποδεδειγμένα ταλαντούχους δημιουργούς που η αυτόνομη πορεία τους δίνει νέα πνοή και ελευθερία κινήσεων. “χαμένοι στο διάστημα μα ποτέ χωρισμένοι”ΒΔΠ
