Το ποιος είναι ο "άγνωστος" θα μας απασχολούσε ίσως κάπως αν είχε να μας πει κάτι η μουσική του. Προφανώς ο ίδιος θεωρεί ένα καλό κόλπο marketing να μην αποκαλύπτει την ταυτότητά του, όμως μυστήριο σε ήδη απρόσωπο υλικό δεν μπορεί να υπάρξει.Το στίγμα του είναι ανύπαρκτο, οι μελωδίες αδιάφορες και χιλιοακουσμένες, η λίγο-απ-όλα αισθητική του ενοχλητική. Ακόμα και η τελευταία -μέτρια- δουλειά των Πυξ Λαξ είναι όχι μία, αλλά δύο κλάσεις ανώτερη από τις στιγμές που προσπαθεί να ακουστεί σαν αυτούς, η pop του και το εντεχνο-rock έχουν όλα τα στοιχεία του παρωχημένου. Γενικά, σκηνικό που στα 80s θα είχε κάποια εμπορική τύχη...
