Γλυκό το ξεκίνημα. Ρυθμική η συνέχεια. Το κορμί αυθόρμητα συντονίζεται στο ρυθμό. Περισσότερη ένταση. Ο ήχος δυναμώνει. Αλλαγή: οι τόνοι αρχίζουν να χαμηλώνουν, προτάσσεται ο στίχος. Νέα αλλαγή: ήχος που ξαφνιάζει και γεννά το πρώτο χαμόγελο. Χορευτική η διάθεση! Έλεγχος του cd. Ακούω «Ενδελέχεια»; Θετική η απάντηση. Η συνέχεια το επιβεβαιώνει-ο ήχος περισσότερο γνώριμος. Κι όμως, τι ήταν αυτά τα ανατολίτικα φωνητικά; Και πάλι αλλαγή: η ατμόσφαιρα τελείως διαφορετική. Τα μάτια κλείνουν. Τα χείλη ζαρώνουν. Το γνώριμο πικρό συναίσθημα σε τυλίγει. Αφήνεσαι σε μία γλυκιά μελαγχολία. Αναμόχλευση βιωμάτων από το παρελθόν. Κοινές οι διαπιστώσεις…Τελευταία στιγμή, λίγο πριν κυλήσει, το δάκρυ παγώνει. Γιατί ένα ακόμα πέρασμα ακολουθεί. Ο ρυθμός πολύ μελωδικός, αιφνιδιαστικά διαφορετικό το άκουσμα! Η ηχητική πρωτοτυπία συνεχίζεται. Εκ νέου εγρήγορση. Η ένταση επιστρέφει για λίγο όμως, καθώς ακολουθεί η πιο τρυφερή στιγμή του cd. Η αντίθεση κάνει το άκουσμα ακόμα πιο γλυκό. Ταξιδεύεις με εικόνες παραμυθένιες. Αλλά οι εκπλήξεις δεν έχουν τελειώσει…Λίγο πριν το τέλος επιφυλάσσεται το μεγαλύτερο ξάφνιασμα! Δεν πιστεύεις αυτό που ακούς, έχεις μάλλον σηκωθεί και χορεύεις στο ρυθμό που προστάζει η κυκλαδίτικη τσαμπούνα! Εφαρμόζοντας το σχήμα του κύκλου οι «Ενδελέχεια» προσφέρουν ένα τέλος εξίσου γλυκό με την αρχή.Το cd τελείωσε. Κατά τη διάρκεια της ακρόασης έχεις ταξιδέψει, έχεις χαμογελάσει, ξαφνιάστηκες, αλλά δεν απόφυγες και κάποια μελαγχολία, γεύτηκες εκείνο το αλμυρό χαμόγελο. Μία συνεχής εναλλαγή συναισθημάτων, εικόνων, μία ηχητική πολυμορφία, ένα σύνολο από διαδοχικά περάσματα.Το δυνατότερο στοιχείο της νέας δουλειάς των «Ενδελέχεια» με τίτλο «Στα Σύνορα Της Μέρας» είναι αναμφισβήτητα η μουσική. Απόλυτη ηχητική ανανέωση και ποικιλία. Το συγκρότημα απελευθερωμένο δεν διστάζει να ρισκάρει. Δοκιμάζει, πειραματίζεται, τολμά να αφήσει πίσω τον ήχο που το καθιέρωσε και να προτείνει κάτι τελείως διαφορετικό. Το αξιόλογο μουσικό αποτέλεσμα δημιουργεί η ευρηματική χρήση-εκτός φυσικά των «βασικών»-οργάνων όπως: cazoo, αμανές, πιανάκι, κλάβες, ζίλια, κυκλαδίτικη τσαμπούνα, bongos, αλλά ακόμα και παιδικά παιχνίδια και κρουστά καθώς επίσης και δείγμα φωνής από νυχτοπούλι και ήχος κουρδίσματος από μουσικό κουτί. Ο ήχος παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, είναι πολύ «γεμάτος», ενώ στο μουσικό αυτό αποτέλεσμα συντελεί και η πολύ καλή ενορχήστρωση.Σε ό,τι αφορά το στίχο, σίγουρα οι «Ενδελέχεια» είναι από τα συγκροτήματα που έχουν παρουσιάσει πολύ αξιόλογα δείγματα. Στη συγκεκριμένη όμως, δουλειά η μουσική έχει δουλευτεί πολύ, έχει ξεφύγει πολύ μπροστά, το βάρος έχει μάλλον επικεντρωθεί σε αυτή με συνέπεια στιχουργικά το αποτέλεσμα να είναι ένα βήμα πιο πίσω. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και πολύ καλές στιχουργικές στιγμές. Το συγκρότημα μας μιλά για την αγάπη, για προσωπικές ανασφάλειες, φόβους, αδιέξοδα, ξεδιπλώνει συναισθήματα, διατυπώνει ερωτήματα. Άλλοτε κινείται κοντά στην πραγματικότητα κι άλλοτε ζωγραφίζοντας εικόνες αφιερώνει το στίχο στο λυρισμό. Επίσης, οι «Ενδελέχεια» μελοποιούν το ποίημα «Αν Νοσταλγώ» του Κ. Ουράνη.Στα θετικά στοιχεία του cd πρέπει να προστεθεί και η πολύ καλή ερμηνεία του Δ. Λεοντόπουλου, αλλά και του Π. Κατσιμάνη που στο «Τι Τραγούδι να σου πω» τραγουδά με ιδιαίτερη τρυφερότητα και ευαισθησία. Ακόμα στα συν της δουλειάς αυτής συγκαταλέγεται το cd ROM που διατίθεται και εμπεριέχει βιογραφικό, φωτογραφίες, video clips και άλλα στοιχεία που αφορούν στο συγκρότημα.Οι «Ενδελέχεια» με το 5ο τους cd-«Στα Σύνορα Της Μέρας» αποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο ότι δικαίως ανήκουν στα πλέον αξιόλογα σχήματα του σύγχρονου ελληνικού ροκ, ότι είναι ένα συγκρότημα που έχει σοβαρό λόγο ύπαρξης-κάτι που αμφισβητείται για πολλά άλλα… Αποδεικνύουν με τρόπο εύστοχο ότι η μουσική δε γνωρίζει σύνορα και κατηγοριοποιήσεις αντίθετα ακούσματα καταρχήν πολύ αντιφατικά μπορούν να συνδυαστούν μεταξύ τους δίνοντας ένα απόλυτα δεμένο αποτέλεσμα. Τέλος, οι «Ενδελέχεια» προσφέρουν στη σύγχρονη ελληνική ροκ αυτό που περισσότερο έχει ανάγκη και αυτό δεν είναι άλλο από ανανέωση. Εγκαταλείπουν το μουσικό τέλμα του παρελθόντος προτείνοντας επιτέλους κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό.
