Όταν η ορχηστρική μουσική γίνεται απλώς το χαλί για υπαρκτές εικόνες και δεν δημιουργεί από μόνη της, τότε το νόημα της καταγραφής της σε cd είναι περιορισμένο. Ξεκινώντας από τα έντεκα αδιάφορα ορχηστρικά που λειτουργούν ως μουσικό background για την ομώνυμη, επιτυχημένη, σειρά του ΑΝΤ1, ο "Έρωτας Κλέφτης" γίνεται μια εξ' αρχής χαμένη και βαρετή υπόθεση, καθώς επιτελεί αυτόν και μόνο το σκοπό, χωρίς να λειτουργεί αυτόνομα. Συνεχίζοντας στα τέσσερα κομμάτια που ερμηνεύουν δύο νέοι καλλιτέχνες, ο 21χρονος Κώστας Δόξας και η 19χρονη Ειρήνη Μερκούρη, τα πράγματα γίνονται κάπως καλύτερα, αλλά όχι πολύ καλύτερα, καθώς η δεύτερη έχει φανερές αδυναμίες και, επιπλέον, τα τραγούδια που της δίνονται τις κάνει μεγαλύτερες. Ο πρώτος σαφώς και έχει ταλέντο και επίσης, σαφώς και και ερμηνεύει πολύ όμορφα το ομώνυμο, του δίσκου, hit. Μια σύνθεση που ξεχωρίζει σαν τη μύγα μεσ'το γάλα εδώ, αν και αδικείται από την υπερβολή των στίχων της Ελένης Γιαννατσούλια, περί "στρατιών, σειρήνων και βροχών" κτλ...
