Έντεκα χρόνια κλείνουν οι Love In Sadness ως συγκρότημα, και οι περγαμηνές (με τον τρόπο που τις εννοούμε εμείς στην Ελλάδα) δεν τους λείπουν. Αρκετές συναυλίες με το Δημήτρη Πουλικάκο και τους Απροσάρμοστους, support στον Paul Rodgers στο Ρόδον το Νοέμβριο του 1995 και στους Stranglers τον Απρίλιο του 1996, πάλι στον ίδιο χώρο, εμφάνιση στο πρώτο Rockwave Festival στο γήπεδο της Ριζούπολης όταν και άνοιξαν την "dark/gothic" μέρα, πριν από τους -τότε- Flowers of Romance. Με εξαίρεση όμως την τελευταία τους δουλειά, λίγα βήματα είχαν κάνει εως τώρα προκειμένου να ξεφύγουν από τη μίζερη πορεία του ισοπεδωτικού μέσου όρου της ελληνόφωνης ροκ σκηνής. Πράγμα φανερό και από ένα μεγάλο μέρος του νέου τους άλμπουμ που επιμένει στα αυστηρώς ελληνικά ροκ δομημένα κομμάτια (που κουβαλούν τις punk εμμονές και τις κλασικότροπες βάσεις) από τη μία και την εκφραστική αλλά κουρασμένη μπαλλάντα από την άλλη. Όσο όμως μεγάλη μοιάζει η απόσταση αυτή από τις ποιητικά ερημικές trip hop αναζητήσεις (που τους πάνε!), τις λούπες και τα πειραγμένα φωνητικά, τις καθόλου εύληπτες εναλλαγές και τις συμβιώσεις διαφορετικών μουσικών ρευμάτων, τόσο κοντινή είναι παράλληλα. Ίσως να είναι το μέσο αισθητήριο που απαγορεύει τομές, ίσως και το γεγονός ότι κανείς μας δεν μπορεί να αντισταθεί -έστω και προσωρινά- σε ένα κραυγαλέα πιασάρικο -αμιγώς ροκάδικο- ρεφρέν. Ίσως πάλι και το γεγονός ότι η καλλιτεχνική ελευθερία αποτελεί ουτοπία στο δισκογραφικό τοπίο των "ειδικών" (αυτών -των "ειδικών" θα επαναλάβω- που προτείνουν από μουσικά στυλ, ως και αλλαγές ονομάτων), να φταίει για την αίσθηση του ημιτελούς. Οι προοπτικές είναι ευοίωνες σε μία από τις πιο ξερές δισκογραφικές χρονιές για το ελληνικό ροκ, αλλά και γενικότερα για τους ίδιους, μελλοντικά, εφόσον βλέπουν την "Κατάσταση Ανάγκης" ως μεταβατικό άλμπουμ. Μπορεί να μην ανήκουν στις μπάντες που θα ξεφύγουν ποτέ αισθητά από την πλειοψηφία (αν και ποτέ δε γνωρίζει κανείς τι του ξημερώνει), αλλά τουλάχιστον προσπαθούν να μπολιάσουν τη μουσική τους (και συνακόλουθα το κουρασμένο μας ελληνικό ροκ τοπίο) με μια φρεσκάδα που σπάνια συναντάμε.
