Οι Duran Duran έχουν επιστρέψει για τα καλά με ένα εγχείρημα τελείως διαφορετικό από ό, τι έχουν δημιουργήσει ως τώρα. Το Danse Macabre είναι η συγκέντρωση ενός υλικού βασισμένου στο concept του Halloween. Όπως έχει δηλώσει ο ίδιος ο Nick Rhodes, πληκτράς του συγκροτήματος, το άλμπουμ αυτό γιορτάζει την παιχνιδιάρικη διάθεση της γιορτής των νεκρών. Η ιδέα προήλθε από ένα show της μπάντας το περασμένο φθινόπωρο στο Λας Βέγκας, όπου πήγαν τον ήχο και την εμφάνισή τους σε πιο ατμοσφαιρικά μονοπάτια, παίζοντας και κάποιες διασκευές που βρίσκονται και επίσημα στο άλμπουμ.
Αυτή η δουλειά αποτελείται ουσιαστικά από τρία «μέρη». Πρώτον, υπάρχουν παλιά κομμάτια που έχουν επανεκτελεστεί σε διαφορετικό ύφος (π.χ. "Nightboat", "Love Voudou" και "Secret Oktober"). Το δεύτερο μέρος αφορά κάποιες καινούριες δημιουργίες ("Black Moonlight" και το ομώνυμο). Το τρίτο περιλαμβάνει αρκετές διασκεύες που πραγματικά είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποια (Billie Eilish – "Bury a Friend", Cerrone – "Supernature", The Specials – "Ghost Town", The Rolling Stones – "Paint it Black", Siouxsie And The Banshees – "Spellbound", Talking Heads – "Psycho Killer" και το "Super Lonely Freak" – για την ακριβεία το συγκεκριμένο είναι μια ένωση του δικού τους "Lonely in your Nightmare" και του "Super Freak" από Rick James). Τα απόκοσμα πλήκτρα και, φυσικά, το μπάσο που «βαράει» αλύπητα είναι οι πρωταγωνιστές του δίσκου.
Αξίζει να σημειωθούν όλες οι προσθήκες και οι επιστροφές που προσέδωσαν ακόμα περισσότερα στο όλο εγχείρημα. Ο Warren Cuccurullo και ο Andy Taylor επέστρεψαν με άκρατο ενθουσιασμό. Μάλιστα, ο δεύτερος έχει αναρρώσει από το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμέτωπισε, κάτι που του στέρησε και την παρουσία του στην είσοδο του γκρουπ στο Rock n’ Roll Hall of Fame. Πρόσφατα, τον είδαμε κιόλας να παίζει το "Stairway to Heaven" στο πλευρό του Robert Plant. Επιπλέον, ο Nile Rodgers των Chic, που αποτέλεσε μεγάλη επιρροή για την μπάντα, παίζει κιθάρα στο disco hit “Black Moonlight”. Η σχέση του Rodgers με τους Duran Duran βαστάει πολλά χρόνια. Συγκεκριμένα, όταν ασχολήθηκε με την παραγωγή και εκείνοι άκουσαν τη δουλειά του στο “Original Sin” των INXS, τον προσκάλεσαν σε συνεργασία για το “The Reflex”, το 1984. Τέλος, η Victoria De Angelis των Måneskin παίζει μπάσο στην καταπληκτική διασκευή του "Psycho Killer".
Η φρεσκάδα και η καλή συνεργασία είναι διάχυτη καθ’ όλη τη διάρκεια του άλμπουμ. Το Danse Macabre είναι πραγματικά μια κάτι παραπάνω από ευχάριστη έκπληξη. Αποδεικνύει πως όταν η πείρα και η ανάγκη για ανανέωση υπάρχουν, τότε οι καλλιτέχνες λειτουργούν σαν αειθαλή δέντρα που τα φύλλα τους δε μαραζώνουν ποτέ. Γενικά, οι σύγχρονες δουλειές κάποιων σχημάτων της ευρύτερης σκηνής του new wave, όπως οι OMD και οι Depeche Mode και φυσικά οι Duran Duran, είναι αποτέλεσμα αισθητικής, συνοχής και «ανοιχτού» δρόμου. Αποτελούν τρανά παραδείγματα ότι οι καλλιτέχνες μπορούν να ωριμάσουν σαν το καλό κρασί, ειδικά όταν έχουν ξεφύγει τελείως από τους δαίμονες του παρελθόντος ή απλά όταν ακόμα εξελίσσουν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά. Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο δίσκος είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Οι Duran Duran όχι μπήκαν απλά στο στούντιο, για να κάνουν αυτό που ξέρουν καλά, αλλά σε αυτήν την ηλικία, στο σήμερα το πήγαν και ένα βήμα παραπάνω.
