O Jeff Mills έχει ξεφύγει από την σφαίρα του απλού μάγου, αν και αυτό μάλλον το έχετε καταλάβει. Από τον τύπο που ξεκίνησε στα τέλη των 80s το Detroit techno movement με τους Underground Resistance μέχρι τον τελετάρχη που σε ένα απόγευμα του Ιανουαρίου έφερε το cosmos στους ιερούς τόπους της Δήλου και από την επίδειξη 909 δεξιοτήτων στο τελευταίο Off White Show που έφερε την υπογραφή του Virgil Abloh, μέχρι το ολόφρεσκο Wonderland που κυκλοφόρησε μόλις στη δική του Axis, η μουσική ιδιοφυΐα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ηλεκτρονική πρωτοπορία, φέτος την άνοιξη, λίγο πριν τα 60 της, μοιάζει ασταμάτητη.
To The Zanza Project συνεχίζει το πνευματικό ταξίδι του Mills. H "τέκνο-τροπία" και το know - how των χορευτικών μηχανών συναντά το συναίσθημα και στην πρώτη γραμμή (χωρίς να χάνεται η επαφή με τον ρυθμό) περνάνε οι μελωδίες και οι αρμονίες που όπως όλα δείχνουν σύντομα θα φέρουν στον "μάγο" την πολυπόθητη -ίσως- σύγκριση με ονόματα όπως ο Sun Ra. Jazz, latin jazz και ηλεκτρονικοί μουσικοί ενώνονται στο Zanza project που στη γλώσσα του Ισλάμ σημαίνει "το πιο όμορφο".
Σπάνια στο παρελθόν ο Mills έχει απαιτήσει τον σεβασμό μας για τις συνθετικές και ενορχηστρωτικές του ικανότητες. Συνήθως ήταν ο nerd των drum machines , o exhibitionist που μπορούσε να αλλάζει τον ρυθμό παίζοντας 3 βινύλια παράλληλα, δημιουργώντας τον καταιγιστικό ήχο που άλλαξε τις ζωές εκατομμύρια Ευρωπαίων όταν η UR συνδέθηκε με το club "Tresor" στο Βερολίνο -την τελευταία δεκαετία με την ετικέτα του, Axis, να δημιουργεί το δικό της cult (τις κυκλοφορίες της Axis τις προμηθεύεστε μόνο μέσα από το site της https://www.axisrecords.
Από το εναρκτήριο "Full Moon Brigade" ο δίσκος δείχνει τις jazz και worldwide διαθέσεις του "μάγου". Οι latin επιρροές βρίσκονται εδώ σε όλο τους το μεγαλείο, είτε πρόκειται για τα βραζιλιάνικα vibes του "Sunset Lovers" είτε για τα samba στοιχεία και χειροποίητα grooves του "The Main Contender". Και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς όταν ένας θεός της μουσικής ανάμεσα σε θνητούς, όπως ο Mills, που σπουδάζει σε όλη του τη ζωή την πολυσυλλεκτικότητα και το στιλ, αποφασίζει να καταπιαστεί με σχετικά συμβατικές χορευτικές φόρμες, δεν μπορεί να παραδώσει τίποτα λιγότερο από το ιδανικό πέρασμα σε όλο το φάσμα των χρωμάτων και των συναισθημάτων. Ακόμα και ecotica αναφορές βρίσκεις προς το τέλος, στα "Like Paradise" και "Chin Tiki", ενώ οι λάτρεις των ονειρικών στιγμών που είχαν οι Underground Resistance θα κάνουν καιρό να ξεπεράσουν θέματα όπως το "When Time Is Right" ή το κοφτερό jazz groove του "Something Like That (Melody)" που υπενθυμίζει σε παίχτες όπως ο Moodyman και ο Andres ποιος είναι στ' αλήθεια ο "godfather" του Detroit ήχου.
Απολαυστικό και συνάμα ένα από τα πιο χρήσιμα εργαλεία στα χέρια των eclectic djs για φέτος. Κάτι σαν την άμεση απάντηση του Mills όταν ο Jeff του θύμισε πόσο του έχει λείψει να “παίζει” κάτω από τα 140 BPM.
https://www.axisrecords.com/
