Η μουσική του Bonobo πάντα ήταν ένα ιδιόρρυθμα ευφορικό ταξίδι με άγνωστο προορισμό, μια διαδρομή για χάρη της διαδρομής, χωρίς να έχει ιδιαίτερη σημασία η κατάληξη (αν και συνήθως αυτή είναι ένα μαγευτικό chill out ηλιοβασίλεμα). Η ιδιότητα αυτή όχι μόνο δεν χάνεται αλλά φτάνει νέες κορυφές στο έβδομο album του με τίτλο Fragments που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο από τη Ninja Tune. Σε ένα απολαυστικό ambient μονοπλάνο 51 λεπτών o Simon Green επιστρατεύει όλη την τεχνογνωσία που έχει συσσωρεύσει την τελευταία δεκαετία στις ηλεκτρονικές αφηγήσεις και ηχοτοπία και παραδίδει έναν αξιόλογο δίσκο και ίσως την πιο catchy δουλειά του μετά το περίφημο Black Sands του 2010. Οι στοχευμένες φωνητικές συνεργασίες που πάντα υπήρξαν από τα μεγάλα ατού του Bonobo δίνουν και στο Fragments την προστιθέμενη αξία που χρειάζεται, με πιο δυνατές στιγμές το lead single “Shadows”, όπου ο Jordan Rakei εξυπηρετεί θαυμάσια την deep house φόρμα και το πειραματικό “Tides” στο οποίο η r’n’b ποιητική διάθεση της Jamila Woods ανοίγει μια πολύ όμορφη, ακουστική, απαλή διάσταση απ΄ όπου το Fragments παίρνει βαθιές, ανθρώπινες ανάσες. Ενώ το εξαιρετικό, εθιστικό sample του βαλκανικού χορωδιακού μέρους στο track "Otomo" αποτελεί την κορυφαία ίσως στιγμή του δίσκου, εκλύοντας την απαραίτητη πλην ελεγχόμενη ανθεμική ενέργεια με όχημα τον αγαπημένο συνδυασμό techno ιδιώματος και ethnic features που ξεπουλάει σταθερά τα τελευταία χρόνια στο κοινό της ηλεκτρονικής σκηνής και όχι μόνο.
Στους βαθύτερους γνώστες της ηλεκτρονικής σκηνής ίσως το Fragments φανεί απλώς μια ευχάριστη επανάληψη χιλιοειπωμένων πραγμάτων, μια βολική κυκλοφορία με την οποία ο Simon Green εξυπηρετεί και εκμεταλλεύεται το momentum της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας κάνοντας άκοπη και αβαθή χρήση όλων των ευκολιών του. Ωστόσο -αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς- ο Bonobo ποτέ δεν υπήρξε ο πιο επιδραστικός πιονέρος της IDM ούτε ο κορυφαίος ηλεκτρονικός βιρτουόζος. Αυτό που ωστόσο πάντα και με αξιοπρεπή συνέπεια υπήρξε ήταν ένας χαρισματικός, εστέτ παραγωγός, εξαιρετικά ικανός στην εμπέδωση ονειρικής ατμόσφαιρας στις συνθετικές υποδομές της electronica με έναν τρόπο που κατέστησε από πολύ νωρίς και συνεχίζει και σήμερα να καθιστά το είδος προσιτό σε πολύ ευρύτερο κοινό από όσο πολλές άλλες εμβληματικές και ακλόνητες φιγούρες της dance σκηνής. Εκεί που κάποιοι μπορεί να βλέπουν να δουν τη μαλθακότητα και την περιορισμένη έμπνευση ο Bonobo απαντάει με ευφυή προσαρμογή στις ανάγκες του crossover κοινού του και με καλοδεχούμενα θραύσματα ονείρου και ισορροπημένη, ειλικρινή αισθητική.
