Κάποιοι μόλις κυκλοφόρησαν κι άλλοι κυκλοφορούν τις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες. Καινούργιοι δίσκοι, μια δεύτερη ανοιξιάτικη σοδειά μιας χρονιάς που φαίνεται να αποδίδει καρπούς. Η αλήθεια είναι πως κάθε χρόνο κυκλοφορούν άλμπουμ με ενδιαφέρον κι όποιος ψάχνει πάντα βρίσκει κάτι καλό ν’ ακούσει. Κι επειδή πιά τα ραδιόφωνα, που κάποτε έφερναν στην επιφάνεια δίσκους που άξιζαν τον κόπο, τώρα τρέχουν σαν σκυλάκια πίσω από τις επιτυχίες που γεννάει το Tik Tok, το Instagram, η Eurovision και οι Influencers, ο μόνος τρόπος είναι η προσωπική έρευνα. Κι ως συνήθως, τις περισσότερες φορές, το καλό είναι κρυμμένο. Για δες λοιπόν, μπορεί και να σε ενδιαφέρουν…
Aya - Hexed!
Το αλλόκοτο, δυστοπικό, freak σύμπαν της αγγλίδας Aya Sinclair επιστρέφει για δεύτερη φορά. Της πήρε τέσσερα χρόνια για να το ολοκληρώσει γι’ αυτό προετοιμαστείτε κατάλληλα. Το εξώφυλλο του άλμπουμ είναι ένα πρώτο δείγμα.
billy woods - Golliwog
Ο «καλά κρυμμένος ράπερ» από τη Νέα Υόρκη (με άγνωστο πραγματικό όνομα και πρόσωπο) με ένα «κόνσεπτ» άλμπουμ με αφορμή τις επιδράσεις του από την επιστημονική φαντασία που είχε ως παιδί. Με μητέρα καθηγήτρια με καταγωγή από την Τζαμάικα και πατέρα έντονα πολιτικοποιημένο επιστήμονα με καταγωγή από την Ζιμπάμπουε, στην οποία η οικογένεια έζησε ένα διάστημα, ο billy woods έχει το υπόβαθρο να δημιουργεί ενδιαφέροντες δίσκους κι εδώ, όπως λέει, με επιρροές από MF Doom, Toni Morrison, Ray Bradbury αλλά και συνεργασίες με αρκετούς συναδέλφους από το χιπ-χοπ.
Black Country, New Road - Forever Howlong
Τι σημαίνει για το γκρουπ η αποχώρηση του τραγουδιστή Isaac Wood; Θα το μάθουμε στον πρώτο στούντιο δίσκο που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες. Είχε προηγηθεί το «ζωντανό» άλμπουμ: Live at Bush Hall και τώρα με τον ίδιο παραγωγό (James Ford) που γνωρίζει καλά τι σημαίνει indie (Arctic Monkeys – Fontaines D.C.) αλλά τώρα θα δούμε πως συνεχίζουν. Στα φωνητικά του δίσκου και η βιολίστρια Georgia Ellery (μέλος του ντουέτου των Jockstrap) που έχει ξαναδουλέψει με το γκρουπ. Στα υπ’ όψη και το ντοκιμαντέρ του του Ian Cohen: “Black Country, New Road Head Into the Unknown”.
Boldy James & V Don - Alphabet Highway
Οι King Gizzard & the Lizard Wizard βλέπουν τη σκόνη του στην υπερπαραγωγή δίσκων. Έτσι έχουμε ήδη σε σύντομο χρονικό διλαστημα τον 4ο δίσκο του υπερπαραγωγικού ράπερ (εδώ σε συνεργασία με τον «εναλλακτικό» παραγωγό V Don) ενώ ήδη έχει δρομολογήσει και τον 5ο του project.
Bon Iver - SABLE, fABLE
Ολίγον από το περσινό EP SABLE συμπληρωμένο και επαυξημένο με το ηχητικό περιβάλλον που μας γυρίζει στις μέρες του θρυλικού: For Emma, Forever Ago αλλά και σε μνήμες από τις pop/rock ατμόσφαιρες από την δεκαετία του ’70 που πάντα βρίσκει τον τρόπο να ξαναζωντανεύει.
Broncho - Natural Pleasure
Το γκρουπ από την Oklahoma που οι πολλοί τους γνώρισαν από τραγούδια τους που ακούστηκαν στην τηλεοπτική σειρά Girls επιστρέφουν με το 5ο τους άλμπουμ για ένα ακόμη χαρμάνι dream pop, ψυχεδέλειας και indie rock.
Car Seat Headrest - The Scholars
Μετά από πέντε χρόνια ο Will Toledo και η παρέα του επιστρέφουν με μια rock opera (όπως την ονομάζουν οι ίδιοι). Ένα κόνσεπτ άλμπουμ με αλλόκοτες ιστορίες φοιτητών από το φανταστικό πανεπιστήμιο Parnassus.
Cole Pulice - Land’s End Eternal
Ο πειραματιστής σαξοφωνίστας που κατοικοεδρεύει πιά στο Oakland και, όπως λέει, δέχεται επιδράσεις από την Bay Area στον νέο του δίσκο, αποφάσισε για πρώτη φορά να ψαχτεί και με τον ήχο της ηλεκτρικής κιθάρας. Ένα χαρμάνι αυτοσχεδιασμών, ηλεκτροακουστικών συνθέσεων και καλειδοσκοπικής jazz.
David Longstreth, Dirty Projectors & Stargaze - Song of the Earth
Φιλόδοξη προσπάθεια από ένα διευρυμένο σχήμα που περιλαμβάνει τον David Longstreth που αναφέρεται μόνος του, ξέχωρα από το γκρουπ του τους Dirty Projectors, την μουσική κολεκτίβα Stargaze αλλά και τους: Steve Lacy, Tim Bernandes, Phil Elverum, κ.α.. Όλοι μαζί εμβαθύνουν σε ένα έργο που ο Longstreth πρωτοξεκίνησε στο Αμβούργο πριν 2-3 χρόνια. Μην σας ξεγελάει ο τίτλος του δίσκου που παραπέμπει σε Μάλερ, περισσότερο έχουμε να κάνουμε με ένα post pop εγκεφαλικό εγχείρημα του 21ου αιώνα.
Destroyer - Dan’s Boogie
Ποτέ δεν μένουμε παραπονεμένοι από αυτό το ιδιαίτερο συγκρότημα του indie rock και από την δημιουργική προσωπικότητα του Dan Bejar που ξέρει να μονολογεί, να σαρκάζει, να εστιάζει στα θέματα που απασχολούν τον κόσμο μας όπως έκανε και στο σχετικά πρόσφατο Labyrinthitis. Βέβαια ως Καναδοί να δούμε αν θα κυκλοφορήσουν στις ΗΠΑ και πόσο θα πουλιέται ο δίσκος (αστειεύομαι).
DJ Koze - Music Can Hear Us
Πάλι στο Αμβούργο, αυτή τη φορά για χάρη του πολυβραβευμένου dj Koze που χρόνια είχε να κυκλοφορήσει δίσκο. Το πρώτο σινγκλ απ’ αυτό το άλμπουμ με τίτλο “Pure Love” είχε φιλοξενούμενο τον Damon Albarn. Για να δούμε αν η 8ετής αποχή και η συνεργασία με την Roisin Murphy τον απομάκρυναν από τις χορευτικές αναζητήσεις ψυχεδελικής electronica.
The Horrors - Night Life
Κοντέψαμε να τους ξεχάσουμε αλλά το dark wave δεν πεθαίνει ποτέ. Ο βασικός κορμός: Faris Badwan, Rhys Webb και Joshua Hayward με τα νέα μέλη: Amelia Kidd στα πλήκτρα και Jordan Cook στα τύμπανα επέστρεψαν μετά από 8 χρόνια και από το V του 2017. Όπως γνωρίζουμε ήδη δεν άλλαξαν και πολλά.
Japanese Breakfast - For Melancholy Brunettes (& Sad Women)
Η υπερδραστήρια Michelle Zauner (βιβλία, σενάρια, ταξίδια, μπύρες) ηχογράφησε με την βοήθεια του γκρουπ της και του Blake Mills στην παραγωγή το 4ο άλμπουμ.
Jenny Hval - Iris Silver Mist
Μουσικός αλλά και συγγραφέας αυτή η όχι συνηθισμένη γυναίκα από τη Νορβηγία που έχει ήδη δημιουργήσει ένα δικό της σύμπαν με βαμπίρ, ταινίες τρόμου, κόνσεπτ άλμπουμ και ονειρική/λυρική ευαισθησία, μεταφέρει στον νέο της δίσκο κάτι από το attitude των ζωντανών εμφανίσεων όπου πρωτοπαρουσίασε αυτά τα τραγούδια. Χαρακτηριστικό ότι ο τίτλος του δίσκου είναι παρμένος από ένα άρωμα του θρυλικού αρωματοποιού Maurice Roucel που είχε παρουσιάσει το 1994.
Julien Baker & Torres - Send a Prayer My Way
Η ισχύς εν τη ενώσει… Με ένα αξιοσημείωτο παρελθόν και μια σειρά από προσωπικά άλμπουμ που η κριτική έχει δικαιώσει, τα δυο κορίτσια της indie/rock/pop/country/alternative που πρωτοσυναντήθηκαν πριν από μερικά χρόνια όταν η Torres άνοιξε μια συναυλία της Julian Baker, αποφάσισαν να συνεργαστούν για ένα alt. country άλμπουμ μετά την αποδοχή που γνώρισε το τραγούδι τους “Sugar in the Tank”.
Lana Del Rey - The Right Person Will Stay
Χωρίς να γίνεται θέμα, αργά και σταθερά η Lana Del Ray ξεφτίζει ως περσόνα αλλά ενισχύεται ως δημιουργός εμβαθύνοντας στην μουσική της πραγματικότητα. Λένε πως ο έγγαμος βίος αλλάζει την οπτική γωνία. Σύντομα θα ξέρουμε…
Deerhoof - Noble And Godlike In Ruin
Τριάντα χρόνια ζωής και είκοσι άλμπουμ δεν είναι μια ιστορία που μπορείς να παραβλέψεις. Επιθετικοί, θορυβώδεις, έξω από νόρμες και με rock άποψη επί της ουσίας, διαπραγματεύονται πάλι το θέμα των μεταναστών και της υποκρισίας των πολιτικών από τους οποίους -όπως λένε οι ίδιοι- δυο πράγματα μόνο μπορούμε να μάθουμε: πως να αντισταθούμε και πως να επιβιώσουμε από δαύτους.
Little Simz - Lotus
Η αγγλίδα ράπερ (με ρίζες από τη Νιγηρία) είναι το next big thing που σε σύντομο χρονικό διάστημα έγινε ένα από τα πιο πετυχημένα αλλά και ουσιώδη ονόματα της αγγλικής σκηνής (και όχι μόνο). Έχοντας ήδη ένα παρελθόν με 5 δίσκους -όλοι δικαιωμένοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- και κάμποσα βραβεία, αισθάνεται ακόμη πιο τολμηρή να χρησιμοποιήσει jazz, soul και rock στοιχεία. Μένει να δούμε πόσο πετυχημένη θα είναι η δοσολογία.
Lucy Dacus - Forever Is a Feeling
Άφησε πίσω την απρόσμενα μεγάλη επιτυχία των (πρόσκαιρων;) Boygenius για να επιστρέψει στην προσωπική τραγουδοποιεία της και να πιάσει το νήμα από κει που το ‘χε αφήσει πριν από 4-5 χρόνια με το Home Video. Μαζί της πολλοί φίλοι και φίλες όπως: Phoebe Bridgers, Blake Mills, Hozier, Julian Baker, Bartees Strange. Άρα δικαιολογημένα μπορούμε να πούμε: Lucy In The Sky With Diamonds.
Mark Pritchard & Thom Yorke - Tall Tales
Συχνά τα μικρά/εναλλακτικά/ανεξάρτητα label κάνουν επί της ουσίας την δημιουργική διαφορά ακριβώς γιατί τα τρέχουν ή τα επηρεάζουν άνθρωποι που μπορούν να κάνουν (καλή) μουσική. Αυτό συμβαίνει (ας πούμε) με την Brainfeeder και τον Flying Lotus, τους Everything Is Recorded του Richard Russell (XL Recordings) και τώρα με τον Mark Pritchard (βασικό μέλος της Warp) που συνεργάζεται με τον πάντα ανήσυχο (Radiohead / Smile) Thom Yorke αλλά και τον visual artist Jonathan Zawada για ένα άλμπουμ που δουλεύεται εδώ και 2-3 χρόνια.
Viagra Boys – viagr aboys
Οι καινούργιοι μας φίλοι, που με χαρά φιλοξενούμε κάθε τόσο, χωρίς να χάσουν το χιούμορ και την σατιρική τους διάθεση αποφασίζουν να εμβαθύνουν και στο δικό τους χάλι. Άλλωστε δεν είμαι ένα σακί από κρέας όπως λέει και ο ίδιος ο Sebastian Murphy ενώ φλερτάρουν σαρκαστικά με την ανοησία της ύπαρξης τους ενώ στον αέρα πλανιέται ένα riff που μπορεί να είναι και ρέψιμο.
Matt Berninger - Get Sunk
Απ’ ότι φαίνεται, πιο καλή η μοναξιά για τα υπαρξιακά ερωτήματα του Matt Berninger απ’ ότι να τα μοιραστεί με τους National. Έτσι επανέρχεται με το 2ο σόλο άλμπουμ στο οποίο δούλεψε πολύ με τον παραγωγό του Sean O’Brien για την μελαγχολική του διάθεση.
Mclusky - The World Is Still Here and So Are We
Οι παλαίμαχοι Ουαλοί με το punk attitude και τις επιρροές από τους Fall, μετά την διάλυση, τις παλινωδίες, τα προβλήματα υγείας και τα μπες-βγες, επανέρχονται πάση δυνάμει και μένει να δούμε αν ο Andrew Falkous έχει ακόμη το ιδιαίτερο χάρισμα κι αν οι αναφορές του στον Kafka πιάνουν τόπο.
The Mars Volta - Lucro Sucio, Los Ojos Del Vacio
Πολύ δραστήριοι μετά την επανασύνδεση με το 3ο τους άλμπουμ από το 2019 και 9ο συνολικά, με το rotation να συνεχίζεται στη σύνθεση του γκρουπ και την υπόσχεση πως πρόκειται για ένα δίσκο με τον οποίο επιστρέφουν στις ρίζες τους θέλοντας να επανασυνδεθούν με την πιο αυθεντική εκδοχή τους.
Perfume Genius - Glory
Γνωρίζουμε ήδη πως ο Mike Handreas δημιούργησε ένα ακόμη θαυμάσιο άλμπουμ με προσωπικό στίγμα που επιβεβαιώνει τις εξαιρετικές του ικανότητες στο να κινείται δημιουργικά και αποτελεσματικά σε αυτόν τον ωκεανό που λέγεται indie/synth/dream pop. Νομίζω πως θα παίξει δυνατά στους δίσκους της χρονιάς.
tUnE-yArDs – Better Dreaming
Πάλι στο Oakland, αυτή τη φορά για χάρη της Merrill Garbus και του άξιου παραστάτη Nate Brenner (Naytronix) για το 6ο παρακαλώ χειροποίητο άλμπουμ του σχήματος που με πετραδάκια από folk, γιουκαλίλι, lo-fi, λυρισμό, ποιητικό λόγο, λούπες και παιδικά όργανα, φτιάχνουν ωραία pop χαϊμαλιά.
Sparks - Mad!
Όχι απλώς δεν το βάζουν κάτω αλλά διασχίζουν τις δεκαετίες κάνοντας σερφινγκ cool και δημιουργικοί όπως πάντα. Τα τελευταία χρόνια επανανακαλήφθηκαν από τις νεότερες γενιές και δικαίως ζουν μια δεύτερη νεότητα, με αποδοχή ίσως και μεγαλύτερη απ’ ότι είχαν στα νιάτα τους. Το αξίζουν και με το παραπάνω οι αδελφοί Russell και Ron Meal.
These New Puritans - Crooked Wing
Κι άλλα αδέλφια που μπορεί να μην έχουν την ιστορία των Sparks, έχουν όμως την ανάλογη δημιουργική τρέλα. Ο George και ο Jack Barnett μας έχουν δείξει ότι δεν βιάζονται αλλά όταν μιλάνε έχουν πάντα κάτι ενδιαφέρον να πουν γι’ αυτό το (βασανισμένο είναι αλήθεια) σύμπαν του πειραματικού/εναλλακτικού post rock. Το ότι λοιπόν μετά από 6 χρόνια αποφάσισαν να μας πουν κάτι φέτος, δεν μπορεί παρά να μας προκαλεί την περιέργεια.
Röyksopp – True Electric
Διπλό CD και 3πλό βινύλιο για μια back to the roots επαναδιαπραγμάτευση των συνθέσεων τους με πιο χορευτικό attitude. Κι αν αναρωτιέσαι γιατί παρουσιάζουμε ένα δίσκο που -στην ουσία- δεν είναι καινούργιος, ο λόγος είναι πως το “What Else Is There?” που παρουσιάζεται ως ο προπομπός του άλμπουμ, είναι από την ηχογράφηση που έγινε στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (σε συνεργασία με το Release Festival) στην Αθήνα το 2023 όταν περιόδευσαν με το ίδιο κόνσεπτ του δίσκου.
Tunde Adebimpe - Thee Black Boltz
Μετά από μία ευδόκιμη θητεία με τους TV on the Radio και με πάμπολλες συνεργασίες που περιλαμβάνουν από τους Yeah Yeah Yeahs ως τους Massive Attack και από τους Tinariwen ως τους Run the Jewels, ο Tunde Adebimpe αποφάσισε πως ήρθε η ώρα για το πρώτο σόλο άλμπουμ.
Ty Segall - Possession
Εδώ δεν αναμένουμε εκπλήξεις αλλά ένα ακόμη οικοδόμημα που πατάει στις γερές βάσεις του rock ‘n’ roll που με το τίποτα κάνει θαύματα. Τον συνδράμουν ο Matt Yoka στους στίχους και ο Mikal Cronin στις ενορχηστρώσεις έγχορδων και πνευστών.
The Waterboys - Life, Death and Dennis Hopper
Το τραγούδι του 2020 έγινε τώρα ολόκληρο άλμπουμ με ένα κύκλο τραγουδιών που αναφέρονται άμεσα ή έμμεσα σε αυτή την τρομερή μούρη που ήταν ο Dennis Hopper. Και μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε γιατί ο βίος και η πολιτεία του Hopper, μπόρεσε να εμπνεύσει μια άλλη μούρη, δηλαδή τον Mike Scott που έχει και ωραίους φίλους: Steve Earle, Bruce Springsteen και Fiona Apple. Ας ελπίσουμε να κάνει κάποτε κάποιος ένα άλμπουμ εμπνευσμένο από τον Harry Dean Stanton.
William Tyler - Time Indefinite
Η μεταμοντέρνα εκδοχή της country από το Nashville στα καλύτερα της. Για ένα φεγγάρι ήταν μέλος των Lambchop αλλά από το 2010 είναι τα προσωπικά του άλμπουμ που τον έχουν καθιερώσει σαν μια υπολογίσιμη παρουσία στο χώρο της μοντέρνας και εναλλακτικής country και folk μουσικής.
Υ.Γ. 1: Τσεκάρουμε και αυτά:
Femi Kuti - Journey Through Life
Ghost – Skeletá
Suzanne Vega - Flying With Angels
Skunk Anansie - The Painful Truth
Death in Vegas - Death Mask
A$AP Rocky - Don't Be Dumb
Beirut - Study of Losses
Stereolab - Instant Holograms
Arcade Fire - Pink Elephant
Hotline TNT - Raspberry Moon
Υ.Γ. 2: Κι επειδή άνοιξη σημαίνει και Record Store Day (12 Απριλίου) να και μερικοί δίσκοι που θα κυκλοφορήσουν για την συγκεκριμένη ημέρα. Δεν είναι καινούργιοι μεν αλλά είναι κι αυτοί μέσα στην ανοιξιάτικη βροχή…
Air – Moon Safari Live & Demos (θα μας τα πούνε σχετικά και το καλοκαίρι από κοντά)
The B-52’s – The B-52’s (επανέκδοση βινυλίου)
Belly – King (επανέκδοση βινυλίου)
Bill Evans – Further Ahead: Live in Finland (1964-1969)
Black Sabbath – The Eternal Idol (επανέκδοση βινυλίου)
The Blasters – An American Music Story: The Complete Studio Recordings 1979-1985
Blur – The Magic Whip (επετειακή επανέκδοση για τα 10 χρόνια)
Charles Mingus – In Argentina: The Buenos Aires Concerts
CHVRCHES – Every Open Eye (επετειακή επανέκδοση για τα 10 χρόνια)
The Cure – The Head on the Door (επανέκδοση βινυλίου)
Cypress Hill – Live at the Fillmore (επανέκδοση βινυλίου)
David Bowie – Ready, Set, Go! (Live, Riverside Studios ’03)
The Dream Syndicate – Sketches for Out of the Grey (επανέκδοση βινυλίου)
Fleetwood Mac – Fleetwood Mac (επανέκδοση βινυλίου)
Flying Lotus – Spirit Box (επανέκδοση βινυλίου)
Gil Scott-Heron – Moving Target (επανέκδοση βινυλίου)
Gorillaz – Demon Days (Live from the Apollo Theater)
The Jesus Lizard – Flux EP
John Lennon – Power To The People – Live At The One To One Concert, New York City, 1972 EP
John Williams – Harry Potter and The Chamber of Secrets (Soundtrack) (έκδοση βινυλίου)
John Williams – Harry Potter and The Prisoner of Azkaban (Soundtrack) (έκδοση βινυλίου)
John Williams – Harry Potter and The Sorcerer’s Stone (Soundtrack) (έκδοση βινυλίου)
Joni Mitchell – Live 1976 (βινύλιο)
Judas Priest – Live in Atlanta ’82 (βινύλιο)
The Killers and Bruce Springsteen – Encore at the Garden
Lemonheads – Lemonheads in Dreamland
Liam Gallagher – Acoustic Sessions (βινύλιο)
Lisa Germano – Geek the Girl (επανέκδοση βινυλίου)
Lou Reed – Metal Machine Music (επανέκδοση βινυλίου)
Marty Stuart and His Fabulous Superlatives – Super Junk
Oasis – Time Flies… 1994-2009 (επανέκδοση βινυλίου)
Passengers (με U2 & Brian Eno) – Original Soundtracks 1 (επανέκδοση για τα 30 χρόνια)
Pharoah Sanders – Izipho Zam (My Gifts) (επανέκδοση βινυλίου)
Post Malone – Post Malone Tribute to Nirvana
Rage Against the Machine – Live on Tour 1993
The Rembrandts – The Rembrandts (επανέκδοση βινυλίου)
The Replacements – Tim (επανέκδοση βινυλίου)
Sting – Sting 3.0 Live
Various Artists – The Virgin Suicides (επετιακή επανέκδοση για τα 25 χρόνια)
Wu-Tang Clan and Mathematics – Black Samson, The Bastard Swordsman
