Οι Boris μπορεί να μην έχουν το timing με το μέρος τους, όμως παραμένουν μια ειλικρινής μπάντα σε κάθε βήμα τους. Το 2020 κυκλοφόρησαν τον πιο δυναμικό δίσκο της καριέρας τους, με αρκετά κομμάτια να θυμίζουν μια hardcore μπάντα, αρκετά μακριά δηλαδή από το στυλ τους. Το No ενθουσίασε κοινό και κριτικούς, γιατί οι Ιάπωνες δεν παρέμειναν για ακόμα μια φορά σταθεροί και επέλεξαν να προσφέρουν αρκετά παραπάνω bpm και κυρίως ένταση στους φίλους τους. Ο Covid ουσιαστικά απέτρεψε το group να παίξει ζωντανά αυτά τα κομμάτια και πλέον, με το W να είναι ουσιαστικά το album της καραντίνας τους, η διάθεση τους άλλαξε άρδην.
Το W κινείται πολύ κοντά σε αυτό που περιγράφεται ως μείγμα drone, trip hop και experimental μουσικής, μιας εντελώς εύθραυστης και εσωτερικής προσέγγισης από τους Ιάπωνες, με στόχο ο ακροατής να βυθιστεί στις δυσδιάκριτες λεπτομέρειες του αναλογικού ήχου (;;;). Σίγουρα ο τρόπος, το μέσο και η διάθεση της ακρόασης θα παίξουν σημαντικό ρόλο στο πώς θα βιώσεις συνθέσεις όπως το 9λεπτο "You Will Know (Ohayo version)". Για τους πιο παραδοσιακούς fans του group, δυστυχώς δεν υπάρχουν αρκετά τραγούδια για να νιώσεις κάποια σύνδεση με τις επιτυχημένα breakthrough των Pink και Smile (δεν το συζητάμε καν για εποχές Feedbacker, Akuma No Uta και παλιότερα). Σίγουρα όμως, οι φίλοι του shoegaze και του ατμοσφαιρικού, σαλονάτου ήχου, χωρίς πολλές γωνίες, θα έχουν ένα ευχάριστο άκουσμα.
Άκου και αυτό: Uniform & The Body - Mental Wounds Not Healing (2018), Big Brave - A Gaze Among Them (2019),
