Η Nala Sinephro, δεν είναι Αγγλίδα, αλλά ζει πλέον μόνιμα στο Λονδίνο. Η καταγωγή της (μοιρασμένη σε Καραϊβική και Βέλγιο) καθώς και ο σχεδόν θεραπευτικός τρόπος που συνθέτει με βάση την άρπα της, ήταν ο λόγος που ώθησε την πάντα επιδραστική ετικέτα της Warp να την υπογράψει. Οι ιστορίες και τα σχόλια που συνοδεύουν την παρθενική μεγάλης διάρκειας κυκλοφορία της με τίτλο Space 1.8 , είναι ικανά να ωθήσουν κάθε φίλο της jazz και της ambient στο να πατήσει το play. Και κατά πάσα πιθανότητα, θα δικαιωθεί, θα λυτρωθεί ή θα βρει τη γιατρεία του σε έναν από τους πιο ιδιαίτερους, φινετσάτους και συναισθηματικά φορτισμένους, ορχηστρικούς δίσκους της χρονιάς. Καθόλου τυχαία, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές μερικές εκατοντάδες συλλέκτες, έχουν ήδη τοποθετήσει την πρόπαραγγελία τους για τη δεύτερη κοπή του δίσκου, ενώ η πρώτη έκδοση του, όχι μόνο έχει εξαντληθεί, αλλά μέσα σε ένα μήνα αλλάζει ήδη χέρια έναντι τριψήφιου αριθμού.
Σχετικά σπάνια σε αυτό το είδος της μουσικής το hype συνοδεύει -και μάλιστα δίκαια- ένα νέο μουσικό ταλέντο. Η Sinephro ξεκίνησε να συνθέτει και να ηχογραφεί το “Space” concept της μόλις στα 22 της χρόνια και έχοντας μόλις συνέλθει από αφαίρεση όγκου, με αποτέλεσμα να εμβαθύνει στις θεραπευτικές ικανότητες που μπορεί να έχει η ελεύθερη από φόρμες μουσική. Για την ολοκλήρωση των ηχογραφήσεων που ξεκίνησαν στη διετία 2018-2019, το label μα και η ίδια φρόντισαν ώστε η αφρόκρεμα της Βρετανικής jazz σκηνής να έχει χρόνο συμμετοχής και να προσθέσει την πολύτιμη εμπειρία της. Ο Edward Wakili-Hick των Sons Of Kemet είναι στα τύμπανα και τα κρουστά του “Space 3”, το σαξόφωνο της Nubya Garcia κλέβει την παράσταση στο “Space 4”, ενώ στα “διαστημικά” θέματα 2 και 6, ο James Mollison των Ezra Collective οδηγεί τις μελωδικές γραμμές των πνευστών.
Όπως κάθε σπουδαία περίπτωση δίσκου που λειτουργεί ως ψυχοακουστική εμπειρία, έτσι και εδώ, 8 συνθέσεις διάρκειας 44 λεπτών ισορροπούν υποδειγματικά ανάμεσα σε αναλογικές synth ατμόσφαιρες, ηλεκτρονικά bleeps και jazz θέματα που βασίζονται στο πιάνο, τα πνευστά και την άρπα της Sinephro, η οποία πριν καλά πατήσει τα 25 της, βλέπει κοινό και κριτικούς να της συμπεριφέρονται σαν να ήταν ήδη μέλος της εκλεκτής jazz κοινότητας. Και όπως κάθε concept άλμπουμ που ακούγεται καλύτερα υπό την ταμπέλα της spiritual jazz ή λαμβάνεται σαν εμπείρια διαλογισμού (για να αναφερθούμε και στο πολυσυζητημένο τελευταία συσχετισμό του lockdown με τη yoga), ονόματα θρύλοι όπως η Alice Coltrane δε θα μπορούσαν να λείπουν. Όλες οι θεωρίες που συσχέτισαν τη free jazz της Coltrane με το σύμπαν, φαίνεται πως έχουν υπάρξει πηγή έμπνευσης και μελέτης για τον τρόπο που “κεντάει” στην άρπα η Sinephro ειδικά σε συνθέσεις όπως το “Space 1” ή στον υπνωτισμό που προσφέρει η ακρόαση (με κλειστά μάτια) του 17λεπτου “Space 8”.
Από τις πρώτες “ήρεμες” και βαθιές ανάσες του “Space 1” μέχρι τη θορυβώδη fusion έκρηξη του “Space 6” και την υπερβατική εμπειρία που δημιουργεί η μεγάλη έξοδος του “Space 8”, κάθε ενδελεχής ακρόαση του album θα μπορούσε να ισοδυναμεί με θεραπευτική αγωγή για τον ψυχικό μας κόσμο. Και σε επίπεδο δισκογραφίας, πλησιάζει τη σημαντικότητα έργων όπως το Promises των Floating Points και Pharoah Sanders.
