Το αμερικάνικο εμπορικό rock όπως έγινε γνωστό μέσα από μπάντες όπως οι Nickelback, οι Halestorm, οι Seether ακόμα και οι Alter Bridge, έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και απαιτεί πολύ συγκεκριμένες εκπτώσεις από τον εκάστοτε ακροατή, ώστε να το απολαύσει. Κατά 99% είναι μουσική που θα ακούσεις ευχάριστα στο ραδιόφωνο, σε ένα μπαράκι, σε μια καφετέρια ή ακόμα και σε ένα live, που δεν απαιτεί η αμέριστη προσοχή σου. Δεν θα απαιτηθεί γιατί δεν χρειάζεται. Όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα hit είναι τόσο εύκολα δοσμένα, catchy που λένε και στο χωριό κάθε μουσικοκριτικού που σέβεται τον εαυτό του, που σε ελάχιστες περιπτώσεις θα χρειαστούν περισσότερες από μια ακροάσεις για να σχηματίσεις γνώμη. Οι Pretty Reckless είναι ακριβώς μια τέτοια περίπτωση, με το άλμπουμ τους Going to Hell το 2014 να κερδίζει τις εντυπώσεις με τις συνθέσεις που περιλάμβανε.
Το σχήμα της Taylor Momsen, επιστρέφει φέτος με το Death by Rock and Roll και προς έκπληξη όλων αυτών που ασχολούνται με το γκρουπ, καταφέρνουν να επαναλάβουν την «καλλιτεχνική» επιτυχία των πρώτων ημερών τους, αν και οι εποχές είναι απαγορευτικές να μιλήσουμε για οτιδήποτε άλλο.
Πέρα από τα hits που περιμέναμε να βρούμε εδώ, το γκρουπ μας έχει ετοιμάσει κάποιες σπουδαίες εκπλήξεις. Τα υπερόπλα "25", "Witches Burn", "Turning Gold" και "My Bones" είναι οι συνθέσεις που κάνουν την διαφορά, αφού περιλαμβάνουν πέρα από τις καλύτερες ερμηνευτικές στιγμές της Momsen, κάποια από τα πιο κολλητικά blues/americana/hard rock θέματα που άκουσα τον τελευταίο καιρό. Οι συμμετοχές των Tom Morello, Matt Cameron και Kim Thayil απλά επιβεβαιώνουν την σημαντικότητα του σχήματος για το σύγχρονο εμπορικό rock στις Η.Π.Α.
Τι θα μπορούσε να λείπει από το άλμπουμ; Κάποιες από τις γνωστές μπαλάντες που βρίσκουμε σε αυτούς τους δίσκους, οι οποίες συνήθως δεν έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Δυστυχώς συμβαίνει και εδώ αν και ακόμα και αυτές δεν είναι για πέταμα (μας θυμίζουν λίγο τον Chris Cornell τρόπο στα προσωπικά του άλμπουμ και λίγο μας συγκίνησαν). Γενικά, αν κρίνω από τις ευχάριστες ώρες που πέρασα με τα τραγούδια αυτά, το μόνο που έχω να δηλώσω είναι ότι ήρθε η ώρα οι Pretty Reckless να λάμψουν για τους σωστούς λόγους.
