Τρίτο προσωπικό άλμπουμ για τον Καλιφορνέζο Nicky Benedeck, αυτή τη φορά μάλιστα στο εξαιρετικό label του Ron Morelli, με έδρα το «Μεγάλο Μήλο». Με πάνω από μια δεκαετία μουσικής πορείας στην πλάτη και κάμποσα singles, έγινε άμεσα αναγνωρίσιμος στην ντόπια σκηνή καθώς το πρώτο single του πίσω στο 2011 είχε συμμετοχή του τρομερού Dam-Funk(!). Εδώ έχουμε επτά κομμάτια με έντονο old school άρωμα, για μυημένους στην κουλτούρα της χορευτικής, ηλεκτρονικής μουσικής. Ο δίσκος, όπως και συνολικά ο ήχος του λευκού μουσικού από το Λος Άντζελες, αποτελεί μια ωδή στον πρώιμο house ήχο εξ Αμερικής, με έντονα στοιχεία σύγχρονης «μαύρης» μουσικής, με τη μορφή των freestyle dubs και της «μεταλλαγμένης» funk (λέγε με Chicago και Detroit δηλαδή). Τα drum machines πρωταγωνιστούν αλλά οι όμορφες, βαθιές μελωδικές γραμμές του «αναρριχώνται» εδώ και εκεί και είναι τέτοιες ώστε να γλυκαίνουν όσο χρειάζεται τον αιχμηρό, ρυθμικό ήχο του. Το αποτέλεσμα παραμένει underground και ίσως όχι τόσο εύκολο για τον μέσο ακροατή, αλλά η ποιότητα της απλούστατης παραγωγής και το “true” συναίσθημα της μουσικής του βγάζει μάτι (ή αυτί, ό,τι θέλετε). Street beat μουσική θα τη χαρακτήριζαν οι Αμερικάνοι και εδώ ταιριάζει γάντι.
Άκου κι αυτό: 78th Street Project – A S.U.R.E. Shot Mix (1988)
