Τα αδέρφια Samu & Ville Kuukka κάνουν μαζί μουσική ήδη από την εφηβεία και το 2006 επισημοποίησαν αυτή τη διαδρομή βγάζοντας το πρώτο τους άλμπουμ ως The Gentleman Losers (το ομότιτλο). Έκτοτε ακολούθησε ένα ακόμα το 2009 και φάνηκε πως δεν θα υπήρχε συνέχεια. Αλλά το 2017 το ξαναέπιασαν το νήμα, βγάζοντας μάλιστα 2 δίσκους μαζεμένους· μοτίβο που ακολουθήθηκε και το 2018.
Οι Gentleman Losers έχουν βασίσει όλη την παραπάνω πορεία σε ένα ανακάτεμα της κουρασμένης post-rock μεθόδου με αιθέρια, ambient υφής ηλεκτρονικά, που κάλλιστα θα μπορούσαν να έχουν βγει από τα συρτάρια των Boards Of Canada (ακούστε π.χ. εδώ το "Bend Low, Sweet Branch, Bend Low"). Δεν είναι μια post-rock μπάντα που το γύρισε στα ηλεκτρονικά (όπως οι πρόσφατοι Mogwai), ούτε ρέπουν προς τον πειραματισμό, όπως αρκετές περιπτώσεις από τη Βόρεια Αμερική, οι οποίες κρατούν μια λιτή post-rock προσέγγιση ενόσω διασχίζουν πεδία γεμάτα drones. Αντιθέτως, οι Φινλανδοί επενδύουν στη συγκατοίκηση της κιθάρας του Ville Kuuka με τα όσα δύνανται να παράγουν τα πλήκτρα και τα εφέ του Samu Kuuka.
Το πρόβλημα βέβαια με περιπτώσεις τέτοιων καλλιτεχνών, είναι ότι ο ορίζοντας γίνεται γρήγορα πολύ συγκεκριμένος: αν έχεις ακούσει δηλαδή έναν δίσκο, είναι σαν να τους έχεις ακούσει όλους. Και η υπερπαραγωγή στην οποία αρέσκονται τελευταία οι Gentleman Losers, δεν βοηθάει. Παρά ταύτα, στο Make We Here Our Camp Οf Winter παλατζάρουν αυτές τις απώλειες με την αισθητική τους, θέτοντάς τη στην υπηρεσία ενός χαλαρού concept γύρω από την έλευση –και την εδραίωση– του χειμώνα. Και χειμώνας στη Φινλανδία, είναι βαρύ πράγμα· δεν είναι Τηλέμαχος και Υπατία.
Έτσι, ενώ τίποτα δεν σε εκπλήσσει μουσικά στο Make We Here Our Camp Οf Winter, τα πράγματα αποκτούν γρήγορα διαφορετικές διαστάσεις και μια άλλη λειτουργικότητα, εάν τα θέσεις στο πλαίσιο του χειμώνα. Το βιντεοκλίπ ειδικά του "Always Crashing On The Same Wave" (που μπορείτε να δείτε στον σύνδεσμο στο φινάλε του κειμένου) δείχνει την όλη διασύνδεση πολύ αποτελεσματικά, ενώνοντας τη μουσική με μια άμεσα αναγνωρίσιμη εικόνα, αυτήν της οδήγησης στο σκοτάδι μιας βροχερής, φαινομενικά ατελείωτης νύχτας, από εκείνες που χαρακτηρίζουν τους χειμώνες του ευρωπαϊκού βορρά. Ένα ακόμα στιγμιότυπο με ξεχωριστή αξία, είναι το "Fish Roam In Winter Water": νομίζεις ότι θα ακούσεις τη Nico όπως ξεκινά, για να συναντήσεις τελικά την ωραία αφήγηση του Oliver Whitehead.
Οι λιτές, καίριες lap steel κιθάρες ταιριάζουν λοιπόν γάντι στον μινιμαλισμό των αναλογικών synths, βγάζοντας μια lo-fi προσέγγιση, η οποία δρα στο μεσοδιάστημα post-rock και ambient. Η συνταγή των Gentleman Losers είναι απλή και μένει απλή, αποδεικνύεται όμως και ιδανική για να «πιάσει» τη νωχελικότητα του χειμώνα, την εσωστρέφεια της εποχής και τους αργούς ρυθμούς που επιβάλλει το κρύο. Είναι μια δουλειά φτιαγμένη από ανθρώπους που τη γνωρίζουν καλά τη βαρυχειμωνιά και λίγο-πολύ τα έχουν βρει μαζί της. Για του λόγου το αληθές, το Make We Here Our Camp Οf Winter φτιάχτηκε το καλοκαίρι του 2018. Χωρίς κανένα πάτημα δηλαδή στην απτή, εξωτερική πραγματικότητα, με όσα μόνο μπορούσε να ανακαλέσει ο νους και η εμπειρία.
{youtube}MvIrTLbLaPc{/youtube}
