Ένας χρόνος και κάτι έχει περάσει από την καταιγιστική συναυλία που έδωσαν οι Ministry στην Αθήνα (δείτε εδώ). Στην οποία, εκτός από τους κλασικούς ύμνους “N.W.O.” και “Just One Fix”, ακούσαμε και ένα καινούριο τραγούδι ονόματι “Antifa”. Περιμέναμε έτσι νέο άλμπουμ τέλος του 2017, αλλά τελικά κυκλοφόρησε Μάρτιο του 2018, για λόγους μάρκετινγκ.

Το AmeriKKKant διαδέχεται το From Beer To Eternity του 2013, για το οποίο ο Al Jourgensen είχε δηλώσει πως θα ήταν και το τελευταίο των Ministry, όντας ακόμα επηρεασμένος από τον θάνατο του κιθαρίστα Mike Scaccia (2012), με τον οποίον το γκρουπ κυκλοφόρησε το εμβληματικό Psalm 69: The Way To Succeed And The Way To Suck Eggs (1992), αλλά και το Filth Pig (1996). Είχε επίσης συνοδεύσει τον Jourgensen στις περισσότερες δισκογραφικές του δουλειές εκτός Ministry.

Η έμπνευση ποτέ δεν έλειπε από τον Al Jourgensen. Έχοντας «περιποιηθεί» καταλλήλως τους Πατέρα & Υιό Μπους όσο διατέλεσαν πρόεδροι των Η.Π.Α., κάνει τώρα το ίδιο με τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος και του δίνει άφθονο υλικό. Το AmeriKKKant χρησιμοποιεί αρκετά samples από ομιλίες του Τραμπ, δεν στρέφεται όμως αποκλειστικά εναντίον του –κυρίως στοχεύει στις καταστάσεις και στους ψηφοφόρους που έφεραν τον Αμερικανό επιχειρηματία στην εξουσία. Δίπλα στον Jourgensen στέκεται ο Burton C. Bell των Fear Factory, που αναλαμβάνει τα κύρια φωνητικά στο "We're Tired Οf It", ο ράπερ Arabian Prince (N.W.A.), ο DJ Swamp και αρκετοί άλλοι μουσικοί, που με τον τρόπο τους προσπαθούν να συνδράμουν στο όραμά του.

Με την εξαίρεση του προαναφερόμενου “Antifa” και του "We're Tired Οf It", όλα τα άλλα τραγούδια προκύπτουν γεμάτα από samples, με τις φωνές του Jourgensen και του Bell να ακούγονται σαν echo σε ένα δυστοπικό περιβάλλον, όπου οι κιθάρες διατηρούν διακριτικό ρόλο –αν και στα δύο άνωθεν στιγμιότυπα έχουν thrash ριφολογία, ιδανική για live συνθήκες. Από εκεί και πέρα το AmeriKKKant στηρίζεται σε μια σειρά από 8λεπτα κομμάτια όπως τα "Twilight Zone", "Victims Οf Α Clown" και "AmeriKKKa". Από αυτά, είναι το "Twilight Zone" που τόσο σαν τίτλος, όσο και ως ήχος (με τη φυσαρμόνικα και το τσέλο δίπλα στον γνωστό industrial βόμβο), μπορεί να μας μεταφέρει σε όσα είχε ο Jourgensen στο μυαλό του σχετικά με το νέο άλμπουμ.

Το πρώτο πράγμα που περιμένεις βέβαια από ένα άλμπουμ των Ministry εν έτει 2018, είναι να διαπιστώσεις εάν ο Jourgensen έχει ακόμα έμπνευση. Ο ίδιος αναρωτιέται πώς έχει καταφέρει να φτάσει τα 60 –λογική διερώτηση, αν λάβουμε υπόψιν τις καταχρήσεις– ωστόσο αποδεικνύει εδώ ότι ακόμα μπορεί να «δαγκώσει». Ίσως όχι με δόντια ανάλογα κοφτερά όπως πριν από 25 χρόνια, πάντως έμπνευση υπάρχει.

Τώρα, εάν κάτσει κάποιος να το ψειρίσει το AmeriKKKant, σωστά θα διαπιστώσει ότι τα 8λεπτα τραγούδια θα μπορούσαν να ήταν λίγο μικρότερα: οι επαναλήψεις στους ρυθμούς κουράζουν. Το εξώφυλλο πάλι σε άλλους αρέσει (όπως σε εμένα, ας πούμε) και σε άλλους όχι, καθώς ισχυρίζονται ότι έτσι θα μόρφαζε το Άγαλμα της Ελευθερίας εάν ...άκουγε τον δίσκο! Πέρα από την πλάκα, το AmeriKKKant αποτελεί ξεκάθαρη δήλωση ότι οι Ministry επέστρεψαν για τα καλά. Σύμφωνα μάλιστα με τα λεγόμενα του  Al Jourgensen σύντομα θα ηχογραφήσουν και νέα δουλειά, ίσως με τη συμμετοχή του παλιόφιλου Paul Barker, με τον οποίον και τα ξαναβρήκαν μετά από 15 χρόνια. Αναμένουμε.

{youtube}kjEC49hTitI{/youtube}

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured