Υπάρχουν πολλοί εύκολοι λόγοι για να απορρίψει κανείς το Open Sea ως προϊόν άγονης νοσταλγίας για τις ρίζες του αμερικάνικου τραγουδιού. Αν ακούσει όμως κανείς προσεχτικότερα και μελετήσει το υπόβαθρο των μουσικών που βρίσκονται πίσω του, ίσως να σκεφτεί διαφορετικά. Ο Hans Chew έχει παίξει πλάι στον αποθανόντα Jack Rose, έχει τζαμάρει με τους Endless Boogie και τον Steve Gunn, έχει υπάρξει μέλος των D. Charles Speer & The Helix και των Hiss Golden Messenger, ονόματα που ανανέωσαν το αμερικάνικο πεντάγραμμο και θα περάσουν στη συλλογική μνήμη ως επάξιοι θεματοφύλακες της κληρονομιάς της πατρίδας τους, μέσα στο «New Weird America» ρεύμα όπου έχουν άτυπα ενταχθεί.
Σε αυτήν την 4η προσωπική του προσπάθεια, ο πιανίστας από το Τενεσί χτίζει τις συνθέσεις γύρω από την ηλεκτρική κιθάρα και γράφει μουσική με το ίδιο πνεύμα ανακάλυψης, ελευθεριότητας και σεβασμού προς τις πηγές. Τα folk blues μπερδεύονται με την country funk και η ψυχεδελική americana με τα ποταμίσια boogies, εξερευνώντας και φωτίζοντας κεφάλαια της «Old, Weird America» μυθολογίας. Αναπόφευκτα υπάρχουν στιγμές που θυμίζουν κραυγαλέα τις πρωταρχικές δεξαμενές ιδεών: το “Give Up The Ghost” στοιχειώνεται από το φάντασμα των The Band, το “Cruikshanks” ουρλιάζει Crazy Horse, το “Open Sea” μοιάζει σαν φόρος τιμής στους Allman Brothers και γενικά υπάρχει ένας ολόκληρος κατάλογος από ονόματα-τέρατα που έρχονται ενστικτωδώς στο μυαλό.
Την ίδια όμως στιγμή, το Open Sea διακατέχεται από μία φιλοσοφία απελευθερωμένου παιξίματος, στρωμένου αυτοσχεδιασμού και μελετημένου τζαμαρίσματος, η οποία του επιτρέπει να ανακατεύει την τράπουλα των επιρροών του με τρόπο απρόβλεπτο και ανατρεπτικό. Το “Freely” λ.χ. ηχεί ως απάντηση στην ερώτηση πώς θα ακούγονταν οι Television αν έβγαζαν έναν americana δίσκο, ενώ το “Extra Mile” ο Chew το τραγουδάει σαν ένας grunge rock star που έγραψε τον country δίσκο του.
Το "Who Am Your Love" είναι το μοναδικό τραγούδι που διαρκεί κάτω από 6 λεπτά, αλλά είναι κι εκείνο με τους πιο αυτοβιογραφικούς στίχους, ψήγματα των οποίων υπάρχουν από 'δω κι εκεί σε όλες τις συνθέσεις του δίσκου. Τα προβλήματα με τη γυναίκα του στην προσπάθειά τους να ξεκινήσουν οικογένεια, η σχέση με τον πατέρα του (που πέθανε από καρκίνο) και ο κάποτε εθισμός του στα ναρκωτικά συνθέτουν το αφήγημα της ενήλικης ζωής του Hans Chew και συνοψίζονται στην εσωτερική διαμάχη που βιώνει με τον στίχο «the ubiquitous stuff from the past that I can’t seem to shake».
Συνθετικά και θεματικά, το Open Sea είναι άλμπουμ που υπηρετεί μία λαϊκή τεχνική παράδοσης των πραγμάτων, κατάλοιπο παλαιότερων εποχών. Διαθέτει όμως στιχουργική ειλικρίνεια, νηφάλια μουσικότητα κι ένα αδάμαστο πνεύμα, το οποίο δεν επιτρέπει τη βαριεστημένη κατηγοριοποίησή του ως ρετρό. Περισσότερο ηχεί ως λαογραφική μελέτη πάνω στους μύθους, τους θρύλους και τους ολοζώντανους απόηχους της αμερικάνικης μουσικής ιστορίας.
{youtube}qqE0PQ8A2eY{/youtube}
