Kατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών της σπουδών πάνω στη μουσική σύνθεση στο Berkeley της Καλιφόρνια (1970), η Suzanne Ciani γνώρισε τον σχεδιαστή συνθεσάιζερ Don Buchla, ο οποίος ονομάτισε και το ομώνυμο Buchla Modular Electronic Music System. Η γνωριμία αυτή έμελλε να αποδειχθεί σημαδιακή μιας και έκτοτε, στη 40άχρονη πλέον καριέρα της, χρησιμοποίησε σε μεγάλο βαθμό το συγκεκριμένο όργανο και τις ανά καιρούς διαφοροποιήσεις του.
Ξεκινώντας με διαφημιστικά στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο αλλά και με ηχογραφήσεις εφέ (στα 1970s) και συνεχίζοντας με εξερεύνηση των καινούριων, τότε (το 1982), new age τοπίων, η Ciani προέβη μέχρι και σε επανεπίσκεψη της κλασικής της παιδείας (στα 1990s), όπως και σε λοιπούς πειραματισμούς. Ήχοι της έχουν φτάσει στα αυτιά των ακροατών άλλοτε σε υπερβολικά μαζικό επίπεδο –το χαρακτηριστικό άνοιγμα ενός μπουκαλιού Coca Cola είναι λ.χ. δική της σύνθεση– και άλλοτε σε αρκετά εξειδικευμένα αυτιά, σε θιασώτες π.χ. της κλασικής μουσικής ή των πρωτόλειων ηλεκτρονικών. Σε γενικές γραμμές, μπορεί να πει κανείς χωρίς δισταγμό πως, εδώ και πολλά χρόνια, κάνει επιτυχώς και αφοσιωμένα τη δουλειά της.
Η Kaitlyn Aurelia Smith δεν είχε καν γεννηθεί όταν συνέβαιναν αρκετά από τα προαναφερθέντα. Σπούδασε μηχανικός ήχου και μουσική σύνθεση στο Berklee της Βοστώνης και, επιστρέφοντας στον τόπο καταγωγής της, κάποιος γείτονας της δάνεισε ένα Buchla 100. Η βραχύχρονη ενασχόλησή της με την indie folk (έπαιζε σε μια μπάντα με το όνομα Ever Isles), όπως και η πρόθεση να ασχοληθεί με τη φωνή της, την ακουστική κιθάρα και το πιάνο, πήγαν περίπατο: ο έρωτας με το συνθεσάιζερ και τις δυνατότητες που της παρείχε, ήταν κεραυνοβόλος. Έκτοτε, αφού έβγαλε μόνη της κάποια άλμπουμ –αφοσιωμένη κατά κύριο λόγο στον λεπτομερειακό κόσμο της ambient– υπέγραψε το 2015 στην ανεξάρτητη Western Vinyl, όπου και κυκλοφόρησε το επίσημο ντεμπούτο της Euclid, καθώς και το εξαιρετικό Ears.
Πολύ πρόσφατα, οι δύο αυτές κυρίες διαπίστωσαν ότι μένουν στην ίδια πόλη –το Μπολίνας, νοτιοδυτικά του Σαν Φρανσίσκο. Οι κοινές αναφορές, η αγάπη για τα συνθεσάιζερ Buchla και αρκετά σημεία ταύτισης απόψεων και ενδιαφερόντων (όπως η φυσιολατρία, για παράδειγμα), αποτέλεσαν το καλύτερο έδαφος· αρχικά για να προσφέρει η Ciani δουλειά στη Smith στο στούντιό της και αργότερα για να βρεθούν σε μια κοινή ηχογράφηση, έπειτα από πρόταση της RVNG Intl. να αναλάβουν το 13ο νούμερο της σειράς FRKWYS. Σειρά που κατά κύριο λόγο εστιάζει σε συνεργασίες μεταξύ μουσικών που προέρχονται από διαφορετικές γενιές, με τα αποτελέσματα να είναι συχνά ξεχωριστού ενδιαφέροντος.
Η ιδιοσυγκρασιακή ματιά της Ciani για τα κύματα (ηχητικά και υδάτινα) και τη διάδοσή τους, με τα οποία είχε καταπιαστεί και στο παρελθόν, η συναισθησία της Smith –που λειτουργεί σαν άλλο συνθεσάιζερ, μιξάροντας όμως αισθήσεις αντί για ήχους– η μινιμαλιστική και σπειροειδής γραφή του Terry Riley («θυμίζει τον κώδικα του DNA», είχε δηλώσει κάποια στιγμή η Smith), η εικόνα και ο ήχος του Ειρηνικού Ωκεανού που ξεπροβάλλει απ’ το παράθυρο του σπιτιού/στούντιο της Ciani (όπως μπορεί να δει κανείς στο οπισθόφυλλο του δίσκου), όλα συνυπάρχουν στις δύο αρχικές συνθέσεις του Sunergy και στο μετέπειτα 3ο bonus track.
Το εναρκτήριο “A New Day” ξεχωρίζει εμφανώς, αποτελώντας μια υψηλού επιπέδου σύνθεση, που καταφέρνει να ρουφήξει αρχικά τον ακροατή μέσα της, ωθώντας τον στη συνέχεια να αναδυθεί και να την ακολουθήσει, όπως ακριβώς θα έκανε και ένα κύμα. Τα “Closed Circuit” και “Retrograde” έπονται, με το πρώτο να δημιουργεί ένα χαρακτηριστικό modular synth περιβάλλον, ντελικάτο και διαλογικό, και το δεύτερο να στέκεται πιο συμπαγές και ταυτόχρονα γήινο, παίζοντας με την επαναληψιμότητα και χτίζοντας γύρω από αυτήν.
Εν κατακλείδι, καταφέρνοντας μια βαθιά τομή στον χωροχρόνο, η συνεργασία των δύο γυναικών επιτυγχάνει όχι μόνο την αρμονική συνύπαρξη του παλιού με το νέο, αλλά και την επιτυχημένη δημιουργική συμπόρευση, από τη στιγμή που αφουγκραστούν η μία τις ανάγκες της άλλης και αναγνωρίσουν τις ιδιαίτερες ικανότητές τους. Η δε αυτοσχεδιαστική δομή του Sunergy έρχεται να υποδείξει πως κάτι τέτοιο, πολλές φορές, δεν χρειάζεται καν προγραμματισμό ή βαθύ στοχασμό: απλά υπάρχει, αρκεί να επιθυμείς να το ανακαλύψεις και να το βγάλεις στην επιφάνεια.
Κάπως σαν τα κύματα, στα οποία η συνεχής ροή δημιουργεί μια ψευδαίσθηση στασιμότητας, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι ο αδιάκοπος κύκλος της ζωής δεν λαμβάνει χώρα, ταυτόχρονα.
{youtube}j5Xaw5r43n0{/youtube}
