Στην κριτική για τη 2η κυκλοφορία των Dead Daisies, Revolución (εδώ), είχαμε γράψει ότι «λειτουργούν περισσότερο σαν κολεκτίβα, πάρα ως super group: όποιος είναι διαθέσιμος και δεν έχει υποχρεώσεις με το βασικό του συγκρότημα, είναι μέσα».
Έτσι, όταν οι Richard Fortus (κιθάρα) & Dizzy Reed (πλήκτρα) αποχώρησαν για την τρέχουσα περιοδεία των Guns N’ Roses, οι Dead Daisies δεν έχασαν καθόλου χρόνο. Ποιος κιθαρίστας είναι διαθέσιμος αυτήν την περίοδο; Η λύση ήταν εύκολη και μάλλον προφανής: ο Doug Aldrich (ex-Whitesnake, ex-Dio), ο οποίος ξαναβρίσκει εδώ τον παλιόφιλό του από τους πρώτους Marco Mendoza (μπάσο). Την τωρινή λοιπόν –μέχρι την επόμενη– σύνθεση του γκρουπ αποτελούν οι John Corabi (φωνητικά), Marco Mendoza (μπάσο), Brian Tichy (ντραμς) και οι David Lowy & Doug Aldrich (κιθάρες).
Η χρονική απόσταση ανάμεσα στο Revolución και στο Make Some Noise είναι κάτι λιγότερο από έναν χρόνο, καθώς σκοπός των Dead Daisies ήταν να κυκλοφορήσουν κάτι καινούριο ώστε να ξαναβγούν γρήγορα για περιοδεία. Δεν είναι τυχαίο ότι το βιντεοκλίπ που κυκλοφόρησαν για το “Long Way To Go” είναι γυρισμένο με σκηνές πριν και κατά τη διάρκεια συναυλίας, με το συγκρότημα να περιμένει πώς και πώς να βγει στη σκηνή για να παίξει rock 'n' roll.
Το είχαμε αναφέρει άλλωστε και στην κριτική για το Revolución, ότι τα τραγούδια τους είναι γραμμένα για live καταστάσεις. Τι πιο χαρακτηριστικό, για παράδειγμα, από τα ντραμς στο “Make Some Noise”, που ακολουθεί τα πρότυπα του “We Will Rock You” των Queen, με τον Corabi να επαναλαμβάνει την κλασική ατάκα «make some noise»; Οι κιθάρες, πάλι –λόγω του Aldrich– διαθέτουν έναν πιο bluesy ήχο, ενώ τα νέα τραγούδια κινούνται στο ύφος των Faces, Bad Company, ZZ Top, (προφανώς) Whitesnake, με τα φωνητικά του Corabi να αποκαλύπτουν και τη μεγάλη του αγάπη στους Aerosmith. Ο Steven Tyler θα ήταν περήφανος για κομμάτια όπως τα "Last Time I Saw The Sun" και “Song Of A Player”.
Τη φόρμουλα την έχουν λοιπόν βρει οι Dead Daisies και την ακολουθούν πιστά: γράφουν δικό τους υλικό σε σύντομο διάστημα, διασκευάζουν και μερικά αγαπημένα τραγούδια –εδώ έχουμε το κλασικό “Fortunate Son” των Creedence Clearwater’s Revival και το “Join Together” των Who– έχουν έναν μπαρουτοκαπνισμένο παραγωγό που να μιλάει την ίδια γλώσσα με αυτούς (Marti Frederiksen, με προϋπηρεσία σε Aerosmith και Mötley Crüe) και είναι έτοιμοι να παίξουν οπουδήποτε στον κόσμο.
Μπορεί μετά από 3 κυκλοφορίες να μην έχουν γράψει κάποιο σουπερ hit (ίσως να μην είναι κι αυτός ο σκοπός τους), πάντως τα τραγούδια τους έχουν μια σταθερή ποιότητα, απόρροια της μεγάλης εμπειρίας των μελών, αλλά και του ενθουσιασμού τους για να παίξουν rock 'n' roll. Έτσι και στο Make Some Noise: δεν υπάρχει κάποιο τραγούδι που να θεωρηθεί hit, οποιαδήποτε όμως από αυτά μπορούν να βρουν «χώρο» στις live εμφανίσεις. Εκεί δηλαδή όπου θα τα κάνουν να ακουστούν ακόμα καλύτερα.
{youtube}lU9emE-Ia04{/youtube}
