Συγκροτήματα σαν τους Dead Daisies τα αποκαλούμε «super groups». Διάσημοι δηλαδή μουσικοί φτιάχνουν μαζί ένα project, κυκλοφορούν 1-2 άλμπουμ και συνήθως φτάνουν μέχρι εκεί. Αλλά οι Dead Daisies λειτουργούν περισσότερο σαν κολεκτίβα, πάρα ως super group: όποιος είναι διαθέσιμος και δεν έχει υποχρεώσεις με το βασικό του συγκρότημα, είναι μέσα. Το τωρινό σχήμα αποτελείται λοιπόν από τον John Corabi στα φωνητικά (Mötley Crüe, RATT), τον Richard Fortus στην κιθάρα (Guns N’ Roses), τον Marco Mendoza στο μπάσο (Thin Lizzy, Whitesnake), τον Brian Tichy στα ντραμς (Ozzy Osbourne, Billy Idol) τον David Lowy στη δεύτερη κιθάρα (Red Phoenix, Mink) και τον Dizzy Reed στα πλήκτρα (Guns N’ Roses). Στο παρελθόν, μέλη τους έχουν αποτελέσει οι Darryl Jones (The Rolling Stones), Jon Stevens (INXS) και Bernard Fowler (The Rolling Stones), ανάμεσα σε άλλους.
Καλά όλα αυτά, ίσως βέβαια αναρωτηθεί κάποιος εδώ, αλλά τι παίζουν; Η απάντηση είναι απλή: rock 'n' roll.
Ως βασικές επιρροές αναδεικνύονται στο Revolución μεγάλα συγκροτήματα των 1970s και 1980s όπως οι Faces, οι Bad Company ή οι ZZ Top, με τις διασκευές στο “Evil” του Howlin’ Wolf και στο “Midnight Moses” των Sensational Alex Harvey Band να δείχνουν πως οι επιρροές τους πάνε ακόμα πιο πίσω, προς τον ηλεκτρικό blues ήχο. Βασική διαφορά με τον πρώτο τους δίσκο (The Dead Daisies, 2013) είναι ότι εδώ τραγουδάει ο John Corabi στη θέση του Jon Stevens –και μάλιστα παρέχει τα καλύτερά του φωνητικά από τότε που είχε κυκλοφορήσει με τους Mötley Crüe το ομότιτλο άλμπουμ (1994). Έχει αυτό το αλήτικο στυλ στη φωνή που δένει ωραία με τα πιο up tempo τραγούδια, εκεί όμως που τα δίνει πραγματικά όλα και κάνει τη διαφορά είναι στη «μπητλική» μπαλάντα “Sleep”, όπου συναντάμε και το καλύτερο κιθαριστικό σόλο του άλμπουμ.
Αυτό που καθιστά ακόμα πιο ενδιαφέρον το Revolución, είναι οι μικρές του λεπτομέρειες. Το “Evil” και το “Midnight Moses”, λ.χ., ηχογραφήθηκαν στην Κούβα με την συμμετοχή τοπικών μουσικών, καθώς οι Dead Daisies ήταν το πρώτο αμερικάνικο συγκρότημα που έπαιξε στο νησί μετά την άρση του εμπάργκο. Στο “Empty Heart”, πάλι, ο Corabi κάνει ντουέτο με τον Jimmy Barnes –θρυλικό όνομα στην Αυστραλία, όπου επισήμως εδρεύει η μπάντα– ενώ το βασικό ριφ του “Get Up Get Ready” το έπαιζε ο Richard Fortus κατά τη διάρκεια των σόλο του στους Guns N’ Roses. Κάτι ακόμα σχετικό με τους τελευταίους, είναι ότι σε πολλά τραγούδια βασικός συνθέτης προκύπτει ο Dizzy Reed.
Το τελικό πρόσημο του Revolución είναι θετικό, παρότι δεν θα ακούσει κανείς κάτι που δεν έχει ξανακούσει. Είναι όμως ένας δίσκος καλοπαιγμένου rock 'n' roll, ανώτερος από το ντεμπούτο (Corabi και Fortus κάνουν τη διαφορά) και φτιαγμένος για live καταστάσεις –όπου θα έχεις την ευκαιρία να δεις μια παρέα έμπειρων μουσικών να ιδρώνει πάνω στη σκηνή. Άλλωστε οι Dead Daisies δεν χάνουν ευκαιρία να το αποδείξουν: μόνο τον τελευταίο χρόνο έχουν περιοδεύσει με τους Kiss και τους Whitesnake, ενώ στο παρελθόν έπαιξαν μαζί με τους Bad Company, Lynyrd Skynyrd και Def Leppard, συγκροτήματα δηλαδή με τα οποία μοιράζονται πάρα πολλά κοινά. Δεν νομίζω να τους δούμε στην Ελλάδα, εάν πάντως τους πετύχετε κάπου στο εξωτερικό, πιστεύω ότι αξίζει να πάτε.
{youtube}DOD02aoqU08{/youtube}
