Drake - If You're Reading This It’s Too Late

Υπήρχαν τόσες ιστορίες και περιστατικά γύρω από την ξαφνική κυκλοφορία του If You’re Reading This It’s Too Late, ώστε αναρωτιέσαι αν τελικά έχουμε να κάνουμε με μουσικό έργο ή με καινούργιο επεισόδιο αμερικανικής σαπουνόπερας. Θα μπει στα charts ως άλμπουμ ή θα θεωρηθεί mixtape τελικά; Αν θεωρηθεί άλμπουμ, θα απελευθερώσει τον Drake από τις δισκογραφικές του υποχρεώσεις με την εταιρεία Cash Money; Κι αν είναι όντως έτσι τα πράγματα, αυτό έγινε για να δείξει υποστήριξη και συμπαράσταση στον μέντορα του Lil' Wayne, ο οποίος βρίσκεται στα δικαστήρια με το εν λόγω label; Είναι απλά μεσοσταθμός-ξεπέτα μεταξύ του ήδη ανακοινωμένου επόμενου δίσκου Views From The 6 ή αυτόνομο καλλιτεχνικό έργο; Θα έχει άραγε καμιά ατάκα για τη πρόσφατη διαμάχη του Καναδού ράπερ με τον Puff Daddy, εξ αιτίας του beat για το “0 Τo 100”;

 

Εν μέσω όλων αυτών των παράπλευρων συμβάντων, όμως, μάλλον χάθηκε η πραγματική ουσία. Πως δηλαδή με το If You’re Reading This It’s Too Late ο Drake παραδίδει την πιο καλλιτεχνικά μεστή και συνεκτική δουλειά της μέχρι στιγμής πορείας του. Είναι δεδομένο βέβαια πως το παρόν mixtape δεν πρόκειται να βγάλει επιτυχίες τύπου “Started From The Bottom”, "Hold On, We're Going Home", “Over” ή “Take Care”. Κρίνοντας μάλιστα από τις συμμετοχές –οι οποίες είναι λίγες και μετρίου διαμετρήματος εμπορικά (με την εξαίρεση του «ενδοοικογενειακού» feat από τον Lil' Wayne)– φαίνεται πως σκοπός του Drake δεν είναι οι κορυφές των ανά τον κόσμο charts, αλλά η πλήρωση ενός καινούργιου καλλιτεχνικού οράματος. Το γεγονός ότι, παρ' όλα αυτά, χτύπησε τριάδα σε Καναδά, Αμερική, Αγγλία και Αυστραλία (στις δύο πρώτες χώρες, μάλιστα, πήγε κατ' ευθείαν στην κορυφή), δείχνει το ειδικό βάρος που φέρει πλέον το όνομά του. 

 

Το If You’re Reading This It’s Too Late δεν έχει ωστόσο το single που θα ξεχωρίσει με τη μία, κολλώντας στο μυαλό σου για μέρες. Αντίθετα, φέρνει μαζί του ένα σκοτεινό, μελαγχολικό –αλλά όχι μελό– εσωτερικό και μυστηριώδες ηχητικό πέπλο, το οποίο αποδεικνύεται ιδανικό μουσικό χαλί για την πλαισίωση του Drake στο μικρόφωνο. Υπεύθυνοι για αυτό, στο μεγαλύτερο μέρος, είναι ο αποδεδειγμένα ικανός Boi-1da και ο ανερχόμενος PartyNextDoor, που κάνουν εδώ εξαιρετική δουλειά στο να στήσουν ένα ασπρόμαυρο, εσωστρεφές, σχεδόν στοιχειωμένο φόντο. Μοντέρνο, δημιουργικά ευρηματικό, με το αυτί ανοιχτό για να αφουγκραστεί τις πρόσφατες εξελίξεις, μα και με έντονη αίσθηση μελωδίας και κατασκευής ατμόσφαιρας, αντί για μια στεγνή αναπαραγωγή της πρόσφατης trap μανιέρας.

 

Ως προς το κομμάτι ραπάρισμα και στιχουργία, τώρα, ο Drake δεν μεταμορφώνεται ξαφνικά σε Nas ή Eminem, όμως εδώ δείχνει επιτέλους να βρίσκει τη χρυσή τομή μεταξύ πολλών διαφορετικών συνιστωσών που ενυπάρχουν εντός του. Καταφέρνει έτσι να τιθασεύσει τη ροπή προς το ξεδιάντροπα εμπορικό, το ρομαντικό που καταντούσε να στάζει σιρόπια και μια macho περσόνα που –ας μη κοροϊδευόμαστε– δεν είναι εκείνος. Αλλά στο  If You’re Reading This It’s Too Late δεν προσπαθεί να κάνει επίδειξη ικανοτήτων που δεν διαθέτει: ακούγεται άνετος και κατασταλαγμένος με ό,τι είναι, δεν κλαψουρίζει αλλά γράφει συναισθηματικά φορτισμένους στίχους και φαίνεται να «κάθεται» ερμηνευτικάνμε τρομερή άνεση επάνω στη ρότα ρομαντισμού που πρωτοέδειξε ο Weeknd. Περισσότερο R'n'B συνολικά, με μετρημένο ραπάρισμα και με γνώση των περιορισμών και των δυνατών του σημείων.

 

Με αυτά και με αυτά, ο Καναδός καλλιτέχνης όχι μόνο δεν ξεπετάει εδώ μια κυκλοφορία για να απαλλαγεί από την πρώην δισκογραφική του, αλλά αντίθετα δημιουργεί τη δυνατότερη και πιο εντυπωσιακή στιγμή του. Ωριμότερος, με γνώση πλέον των δυνατοτήτων μα και των αδυναμιών του, καθώς και με μια εμφανή, ξεκάθαρη κατεύθυνση στο ηχητικό του όραμα, ο Drake φτιάχνει έναν δίσκο που εντυπωσιάζει και βουλώνει πολλά στόματα. Του γράφοντα συμπεριλαμβανομένου...