Τα τελευταία 3 χρόνια, η άμεση και κλιμακούμενη αναγνώριση των Warpaint στη μουσική κοινότητα στην οποία απευθύνθηκαν δείχνει να λειτούργησε σαν αναπαυτικό μαξιλαράκι για μια τεμπέλικη επανάληψη όσων γυναικείων chillout μοτίβων τις ανέδειξαν, παρά ως καλλιτεχνική πρόκληση απόδοσης μιας νέας εκδοχής στο μοτίβο του ασπόνδυλου σπαραγμού που εισήγαγαν.
Αυτό που συμπεραίνει κανείς μετά από κάμποσες ακροάσεις του δεύτερου άλμπουμ των «χαϊδεμένων» κοριτσιών της κιθαριστικής dream pop, είναι ότι, πίσω από την επαγγελματική καθοδήγηση του Flood στην παραγωγή, η ατμόσφαιρα μπορεί να δείχνει ελεγχόμενα λειτουργική, μοιάζει όμως με πανωφόρι που πάει να καλύψει τη δυστοκία τους να γράψουν γενναιόδωρα και πλούσια. Μπορεί η μπάντα από το Λος Άντζελες να αναδεικνύεται αποτελεσματική στις εκτελεστικές της υποχρεώσεις, αλλά λείπει ο ρυθμός (όπου ρυθμός βάλε σφυγμός) που θα έδινε την υπεράνω αύρα του οικείου στα κατατονικά post-punk μοτίβα τους. Όλη η δουλειά έγινε δηλαδή για να προστεθούν επιπλέον στρώματα κάτω από τα δύο ακόρντα, για να αποπροσανατολίσει από την αδιέξοδη «επιφάνεια» όσων συμβαίνουν στα κομμάτια...
Δεν πάει βέβαια κάτι εξόφθαλμα στραβά στο ομώνυμο φετινό άλμπουμ των Warpaint• όλα υπαινίσσονται σκοτεινές και μουντές ατμόσφαιρες με χαριτωμένα κοριτσίστικα μουτράκια με βαθύ μαύρο eyeliner στα μάτια, τα οποία ακουμπάνε αγέλαστα με την πλάτη σε φθαρμένους τοίχους. Όμως όλα αυτά πατάνε σε ένα σενάριο: και στο τέλος, στα αυτιά του (υποψιασμένου) ακροατή φτάνουν στραγγισμένα φωνητικά και μια παρωχημένη κατάνυξη. Η δε μπάντα ακούγεται πεισματικά «κακομαθημένη» μέσα στο βολεμένο χαριέντισμα των δαφνών των hipster darlings. Σαν να χαμογελάνε γιατί πιάνουν τον εαυτό τους να απολαμβάνει τις ψυχεδελικές εμμονές τους, κάνοντας moody γκριμάτσες με την παραμόρφωση της κιθάρας.
Σαν συμπέρασμα απομένει λοιπόν πως η μελαγχολία χρησιμοποιήθηκε σαν στιλιστικό εργαλείο, το οποίο απλώθηκε πάνω από πλαδαρές ψυχεδελικές ιδέες και τελματωμένες new wave πρακτικές στην κονσόλα. Κανένα λαχάνιασμα, καμία έκσταση στο δράμα των στίχων.
Κρίμα γιατί το είχα πιστέψει πολύ το The Fool, 4 χρόνια πριν...
{youtube}OnuFYYJHaY0{/youtube}
