Τηρουμένων αναλογιών, εποχών, νοοτροπιών, δυνατοτήτων (αναγκών του γραφιά για μια γερή εισαγωγή), αν η Janet Jackson άκουγε το πέμπτο άλμπουμ της Ciara, θα αισθανόταν περήφανη. Μιλάμε κυρίες και κύριοι για καλογυαλισμένη, σύγχρονη ποπ πλανητικών αξιώσεων με βάσεις στην κλασική soul και στο R'n'B εγγόνι της, την οποία η 27χρονη Αμερικανίδα υπηρετεί με αισθησιασμό και τσαγανό (αναλόγως της περίστασης), κρατώντας άσβεστο το φιδογυριστό πνεύμα της Τζάνετ.
Στο Ciara, η Ciara Princess Harris έχει τις παραγωγές, έχει τα τραγούδια, έχει τα πιθανά hits, έχει το σύνολο που ρέει, έχει τις συμμετοχές και βρίσκεται ερμηνευτικά στα καλύτερά της. Σταχυολογώντας απολαυστικά στιγμιότυπα, στέκεσαι στο "DUI" με τον στίχο «R. Kelly on the radio, let it play» να δίνει πάσα στο «Ι've got my hand on the wheel and the other/I'd rather not play shy», στο "Sophomore" –ίσως το καλύτερο κομμάτι του Soundz μέχρι στιγμής– στο "Livin' It Up", αλλά και στα "Read My Lips" και "Body Party" (στο τέλος το ακούμε και σ' ωραιότατο remix με τον Future και τον B.o.B). Και βέβαια στο "I'm Out", τα λάγνα beats του οποίου στα σκάνε με την έναρξη κιόλας του δίσκου, φτιάχνοντας κατάλληλο σκηνικό ώστε να εμπλακεί η πρωταγωνίστρια σε μια απροκάλυπτα σεξουλιάρικη συζήτηση με τη συμμετέχουσα Nicky Minaj –που δείχνει να το απολαμβάνει δεόντως ενώ ραπάρει τον στίχο «I got a big fat ass, big dicks follow».
Απαλλάξτε με σας παρακαλώ (σε αυτό ακριβώς το σημείο) από τους πουριτανισμούς και κυρίως από τη λιγάκι ακατανόητη ανάγκη την οποία δείχνουν όσοι γράφουν για μαύρη μουσική εκτός Αμερικής να υπάρχουν μόνο «intelligent lyrics» για να την πάρουν στα σοβαρά. Δέχομαι να συζητήσουμε και τις ευκολίες του νυν mainstream και την κατάχρηση βλακείας που έχει λάβει χώρα στιχουργικά στο χιπ χοπ, όμως θα μου επιτρέψετε να αντιτάξω ότι η μαύρη μουσική μιλούσε πάντοτε ανοιχτά για το σεξ (ακόμα και σωβινιστικά κατά περιπτώσεις), ήδη από την εποχή που αθυρόστομοι μπλουζίστες χτυπούσαν τις «πίσω πόρτες» διαφόρων κυριών, παντρεμένων ή μη. Και, τέλος πάντων, δεν γίνεται να θεωρούμε σούπερ κουλ τον Kendrick Lamar όταν ραπάρει «Girl, I know you want this dick» και να κυνηγάμε ως ξετσίπωτες τη Ciara, τη Minaj ή κι εγώ δεν ξέρω ποια άλλη γυναίκα αποφασίζει να τα πει με ανάλογο τρόπο.
Θα μου πείτε βέβαια ότι, ασχέτως των παραπάνω, η συγκεκριμένη μουσική έχει κυκλοφορήσει και ανακυκλωθεί πολύ τα τελευταία χρόνια. Και θα σας πω ότι ναι, έτσι είναι, γι' αυτό και θα αφήσω το Ciara βαθμολογικά κάπου στο 7,5 (το 7 είναι λίγο, πολύ λίγο), καθώς δεν επιθυμεί να παρεκκλίνει σπιθαμή από τα όσα πλέον θεωρούμε «δεδομένα». Θα συμπληρώσω ωστόσο ότι πολύ λίγες φορές στο σύγχρονο R'n'B είδαμε τα «δεδομένα» να χτίζουν δίσκους-σύνολα, από τους οποίους να μην ξεχωρίζουν απλά μερικά φανταχτερά singles. Έστω λοιπόν και από την ασφάλεια της ευθείας, η Ciara καταθέτει ένα άλμπουμ που μπορείς να το αφήσεις να παίζει στο repeat για ώρες. True story...
{youtube}WiIe7GLaR9M{/youtube}
