Όσο ρεαλιστές υπήρξαν οι Vaccines τιτλοφορώντας το ντεμπούτο τους What Did You Expect From The Vaccines?, εξίσου ρεαλιστικά μπαίνουν και στον δεύτερο δίσκο τους, το εναρκτήριο τραγούδι του οποίου τιτλοφορείται “No Hope”. Αναφορικά βέβαια με το πρώτο τους άλμπουμ, το περιεχόμενο έμελλε να αναδειχθεί σε κάτι το ελαφρώς καλύτερο σε σχέση με αυτό που υποδήλωνε ο τίτλος. Σε αντίθεση με το Come Of Age, όπου, κυριολεκτικά, δεν υπάρχει ελπίδα.
Είναι αλήθεια πως, παρά την εξόφθαλμη αφέλεια και την κραυγαλέα πατριδολατρική ξεπατικωσούρα που συναντά κανείς στο ντεμπούτο των Vaccines, υπήρχαν καμια-δυο στιγμές οι οποίες άφηναν να πλανάται μια ελπίδα: ότι μπορεί η εύκολη λύση να χρησιμοποιείται σαν μια προσιτή αφετηρία• ότι ενδεχομένως να έχουν να πουν και κάτι ουσιαστικότερο σε μια επόμενη δουλειά. Ακριβώς αυτήν την ελπίδα έρχεται όμως να συνθλίψει το φετινό Come Of Age, επικυρώνοντας την ολοσχερή έλλειψη δημιουργικότητας των Vaccines και βγάζοντάς τους οριστικά στον πάγκο. Εκεί όπου κάθονται άβουλα όσα συγκροτήματα δεν είναι σε θέση να κάνουν τίποτε παραπάνω από αυτούσια αναπαραγωγή των ήχων με τους οποίους γαλουχήθηκαν ως παιδιά.
Στις εσωτερικές του γραμμές το Come Of Age αποτελεί μια ομάδα από τραγούδια που ηχητικά κι αισθητικά δεν κουνιούνται ούτε σπιθαμή πιο πέρα από εκείνα του What Did You Expect From The Vaccines?, σε τέτοιον μάλιστα βαθμό ώστε θα μπορούσαν να είναι τα ίδια. Παράλληλα, η στιχουργική των Βρετανών παραμένει λίγο πιο πάνω από τον πάτο. Ας είμαστε ειλικρινείς, δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα για να σχολιάσει κανείς περαιτέρω.
Το τελικό χτύπημα κρύβεται εντωμεταξύ στο δεύτερο CD της deluxe έκδοσης του νέου άλμπουμ, όπου «ζωντανά στο Brighton» καίγονται εντελώς ακόμα και τα χιτάκια του πρώτου δίσκου. Απευθείας ανακύπτει έτσι το ερώτημα: γιατί να κυκλοφορήσεις ζωντανή bonus ηχογράφηση να συνοδεύει τον νέο σου δίσκο, όταν είσαι οι Vaccines και το φαλτσάρισμα είναι το μεσαίο σου όνομα;
{youtube}bFUKrsDDChE{/youtube}
